Update van Yair en Karen Strijker

dinsdag 26 augustus 2014,

Shalom,

Er zou een bestand afgesloten worden vanavond om 19.00u, dat is 18.00u bij jullie in Nederland. Helaas is er niet veel van te merken; we moesten tijdens het eten halsoverkop naar de schuil en het regent weer raketten, ook tijdens dit schrijven- het is nu 20.10- horen we het dreunen. Men gooit vanuit Gaza nog even gauw de allerlaatste raketten op Israel ‘zolang het nog mag’ zo lijkt men te denken. De regering hier is erg kritisch en wantrouwend naar Gaza. Meer dan zestig projectielen zijn er vandaag volgens het nieuws op ons afgeschoten, echter, wij horen veel meer gedreun waar wij wonen.

Wij zijn gisterochtend geland en gelukkig veilig thuis gekomen. Vanmorgen hebben we boodschappen gedaan bij de dichtstbijzijnde supermarkt 15 km verderop in Netivot, ruim in de schietzone. We hebben meer gekocht dan anders omdat je niet weet wanneer je weer boodschappen kunt doen. Ik stond als eerste buiten, de kinderen en Yair waren even in de speelgoedwinkel (moet ook gebeuren) en ik wachtte even op hen bij de auto toen ik vlakbij een geluid als van een straaljager hoorde. Een mevrouw riep: ‘Wauw’ en ik keek naar wat zij zag: twee raketten die pal achter de supermarkt overgingen met een Iron Dome raket erachteraan. De mevrouw pakte haar telefoon, zei dat ze in de richting van haar huis gingen en vergewiste zich ervan dat alles thuis goed was. Twee dreunen volgden toen de boel op de grond plofte verderop.

In Ashkelon ging afgelopen nacht het luchtalarm en een moeder haalde haar drie kinderen gauw uit bed om naar de schuilkelder te hollen met hen, dat haalden ze net niet en daarna viel de raket zo’n beetje bij hen in bed, ze waren net op tijd weg uit de slaapkamer, wonder boven wonder niet gedood. Wel waren er 21 gewonden.

Zonet is een Israëli door een katusha raket gedood.

Mensen slapen in deze regio bijna niet, niet overdag en niet in de nacht. Wie kon is naar het noorden gevlucht. Als je zoiets niet aan den lijve ondervind dan heb je geen idee hoe ontwrichtend een oorlog is; elk moment kan het alarm afgaan dus ga ik onder de douche of durf ik dat nog even niet? Wat als ik eronder sta en het alarm gaat net af, hoe kom ik dan gekleed en wel met de kinderen in de container? Geen tijd. Even naar de wc voor een grote boodschap? Zelfde verhaal, lastig afbreken. 😊

Deze kleine dingen waar je normaal gesproken helemaal niet over nadenkt zijn plotseling lastig geworden. Boodschappen doen of even naar de dokter zijn hele ondernemingen. Dat geldt voor de gehele bevolking in het zuiden en midden van Israel. Nogmaals: wanneer Israel terroristische doelen in Gaza bestookt, wordt er eerst gebeld waar dat zal gebeuren, dan wordt een dummy op het dak van het betreffende gebouw gegooid, pas daarna wordt er gebombardeerd, men heeft daar ruim de tijd om weg te komen, vaak gaat men juist op het dak van zo’n gebouw staan met vrouwen en kinderen zodat de Israëlische piloot onverrichter zake terugkeert, men heeft hier in Israel de strikte opdracht gekregen om niet te vuren op vrouwen en kinderen en wie dat toch zou doen, zou in ernstige moeilijkheden komen.

Vanuit Libanon zijn gisteravond twee raketten op het noorden van Israel afgeschoten.

Pensioenfonds ABP denkt erover om geen zaken meer te doen met Israëlische banken. Ze beseffen daar niet dat ze daarmee een stukje zegen van zichzelf aftrekken. Ik heb begrepen dat er een petitie rondgaat voor zowel leden als niet-leden.

ISIS vlaggen zijn gezien op de tempelberg terwijl honderden Hamasaanhangers daar hebben gescandeerd: ‘zegen de sigaretten (raketten) en sla de Zionistenhoofden kapot.’

Onze Ruth heeft wat extra gebed nodig: ze blijft kwetsbaar en wat angstig, gisteren heb ik met haar gebeden en uit de Romeinenbrief gelezen met haar: “ Want wij zijn meer dan overwinnaars door de liefde van God door Jehoshua.” Wat we allemaal nodig hebben is om het Echte Nieuws te blijven lezen, onze Bijbel, als je bang bent en je leest weer in de Bijbel, dan weet je het ineens weer, dat is zo mooi! De kinderen hebben in wezen een unieke kans om hun geloof op te bouwen, een beetje benauwdheid helpt daarbij. Als alles goed gaat in het leven dan is het zo makkelijk om Gods gaven een beetje te vergeten of minder nodig denken te hebben.

Een hartelijke groet weer van ons, Yair, Karen, Ruth en Shmuel Strijker.