De vloek van Kaïn

Dit artikel van Greenfield heb ik iets aangepast omdat ik op geen enkele manier kan verdragen dat Allah dezelfde zou zijn als onze Vader.

30 juni 2014 | door Daniel Greenfield

Nadat Kaïn zijn broer doodde, zei de HEER tegen hem: "Een vluchteling en een zwerver zult gij zijn op de aarde."

Maar de natuurlijke orde werd omgekeerd, in plaats daarvan zijn het de Abels die, als zij overleven, dakloos en zwervers zijn geworden en de Kaïns bouwen hun kalifaten op de graven van hun slachtoffers.

"Vervloekt zult u zijn van de aarde," zei de Heer, en zo het is geweest.

De aarde onder hun voeten kan zijn vervloekt, en het levert niets anders dan zand en distels, maar ze zijn nomaden geworden, die de landbouw vergeten zijn, en slechts denken aan hun handelsmerk van moord. Ze worden aanbidders van dood, en dromen van de groene velden in het paradijs, die ze slechts kunnen bereiken als ze genoeg mannen, vrouwen en kinderen doden.

Met het achterlaten van verwoesting, dode landerijen, verloren culturen, weduwen en wezen, klauwen ze hun weg naar de hemel via een ladder van botten.

Alles om hen heen sterft, totdat er nog alleen groene vlaggen over zijn. Zij zijn vervloekt op de aarde en zij vervloeken de aarde. Waar ze heen gaan, daar sterft de wereld.

Het is niet moord die het voor Abel onmogelijk maakt om te leven met Kaïn, zegt het State Department, en zegt ook de Europese Unie en de New York Times. Het is Abel met zijn velden en huizen die Kaïn provoceren.

De PLO vormde een regering van nationale eenheid met Hamas, en sprak met luide stem over de consensus, de stem van mannen die denken dat ze god zijn geworden wanneer zij met één stem spreken, en dat het de Israëlische huizen zijn waaraan dit te wijten is. Het is niet Kaïns schuld dat hij doodt. Het is Abels fout dat hij bouwt.

Van de drie ontvoerde en vermoorde jongens, twee Israëlische en één Amerikaanse, schreef Jodi Rudoren van de New York Times: "De Palestijnen... zien de daad van het volgen van een jesjiva (school) in een nederzetting op de Westelijke Jordaanoever als provocatie."

Abel zal voor altijd Kaïn provoceren, die opstaat en hem doodt. Als Abel niet zoveel schapen had gehad, en als hij eveneens niet zoveel had gebouwd, en als hij niet de woestijn tot bloei had gebracht, en als hij niet zoveel oorlogen had gewonnen, en als G-d Zijn gunst niet zo naar hem had laten blijken.

Kaïn bezaait de velden met lijken van de onschuldigen van de Heer, en hij kan nog steeds niet begrijpen waarom zijn offer niet is aanvaard, en waarom hij moet leven op een aarde die vervloekt is.

Abel doet zijn best om Kaïn te kalmeren met geschenken van de aarde, maar de aarde is nutteloos voor Kaïn. Wat voor goed is er in een vervloekte aarde voor vervloekte mannen? Wat kan een man planten in de woestijn? Wat kan hij oogsten als alles bij zijn aanraking sterft? Alles wat hij kan aanbieden is een oogst van de dood.

Die brengt hij naar een god die hij aanbid en Allah noemt. Van Irak tot Iran, uit Koeweit naar Saoedi-Arabië, uit Nigeria naar Somalië, van Pakistan tot Indonesië, houdt hij de menselijke hoofden omhoog en krijst: "Allahu Akbar." Zegt dat zijn god groter is, groter dan Yeshua.

Alsof G-d dergelijke kleingeestige bewijzen van superioriteit nodig heeft.

Kaïn kan niet worden gekalmeerd door de aarde. De aarde is zijn vloek. Alles wat leeft heeft een hekel aan hem en hij haat alles wat leeft. Hij martelt de dieren en teelt dode gewassen. Hij doodt zijn dochters en zusters, zijn moeder, de bron van zijn leven en de bron van zijn toekomst, voor dezelfde eer die Kaïn tot eerste moordenaar maakte.

Er is geen mogelijkheid tot onderhandeling met Kaïn. Er is geen compromis dat hij zal accepteren. Kaïn is zijn eigen vloek. Hij houdt van de dood, en dat is alles wat hij ooit zal hebben. Zijn misdienaren schreeuwen: "Wij houden van de dood, jullie houden van het leven."

Kaïn was bestemd om te dwalen op de aarde. Om een ontheemde nomade te zijn waarvan de vloek van de dood niet op een enkele plaats zou verblijven. Hij was niet bedoeld om koninkrijken van de dood op te bouwen. Hij was niet bedoeld om over een kalifaat van dood en een cultuur van dood te heersen.

Er is nergens ruimte voor Kaïn. Waar hij verblijft zal dood en lijden zijn. Hij zal doden, want het is alles wat hij kan doen. Hij heeft niets anders te bieden aan de wereld, aan zijn eigen soort, of aan de Schepper.

De vloek van de aarde die hij voortbrengt kan alleen worden opgeheven wanneer hij daarvan is verwijderd. Alleen wanneer Kaïn verdreven is, zal het land tot zijn volheid komen, en zullen de mensen vrede kennen en zal de schaduw verdwijnen van de valleien, de bergen, de rivieren en de steden van het land.

Kaïn zoekt naar sympathie in zijn omzwervingen. Met bloedige handen pleit hij voor zijn zaak. Elk van zijn slachtoffers maakte hem dit te doen. Van het oosten naar het westen en het noorden naar het zuiden begonnen ze er allemaal mee.

Hij doodt van het ene eind van de wereld naar het andere, en het is nooit zijn schuld. Elke keer, elke Abel deed het.

Dat is de reden waarom de HEER het merk plaatste op de moordenaar, op Kaïns voorhoofd. Allen moesten weten wat Kaïn was en wat hem bewoog, om te voorkomen dat hij zich zou vestigen, steeds beledigd en mensen dodend vanwege zijn reeds lang verloren eer, en vervolgens een oorlog beginnend die tot zijn eigen dood en de dood van anderen leiden zou.

Kaïn kan niet worden gedood. Het was geen gebruik om hem te doden, omdat alle mannen een beetje Kaïn in zich hebben. De vloek van Kaïn is geïnfecteerd in vele vormen. Nazisme, communisme en de islam zijn slechts een paar voorbeelden van de ziekte. In plaats daarvan was Kaïn bedoeld om een levend voorbeeld te worden van de futiliteit van het kwaad. Zijn vervloekte natuur maakte hem tot een levend symbool van de dood. Elk ding dat hij aanraakt zou worden vervloekt door zijn bestaan.

Als wij bedenken wat Kaïn is, wanneer we weten wat zijn tekenen zijn, de swastika, de sikkel en de halve maan, die hem vertegenwoordigen, dan is hij geen bedreiging meer voor ons.

We drijven hem verder, wij verbannen hem en drijven hem weg, voordat hij ons doodt en wij doden hem, en de cyclus van bloedvergieten die hij overal begint, opnieuw begint.

Het is wanneer we dit vergeten dat hij echt gevaarlijk wordt. Wanneer Abel en Kaïn niet uit elkaar worden gehouden, kan vervolgens Kaïn beweren dat hij het slachtoffer is en dat Abel de moordenaar was. Het bloed sijpelt in de aarde en hij wast zijn handen in onschuld en beweert dat hij niets over de zaak weet. Mensen beginnen dan te spelen voor detectives, en ze zoeken naar de oorzaak van Kaïns misdaden en proberen te begrijpen wat hem ditmaal heeft uitgelokt.

Maar zelfs wanneer de Heer niet tot de mensen spreekt, is nog steeds het bloed te horen dat roept van de aarde. Een duizend jaar van bloed, het bloed van mannen, vrouwen en kinderen van elke ras en elk deel van de wereld.

Kaïn heeft een berg van lijken opgestapeld. Zijn kalifaat werd gebouwd op de botten. Zijn code is wreedheid en zijn heilige boek is geschreven in bloed op de gevilde huid van zijn vermoorde slachtoffers.

Een duizend jaar van bloed roept van de aarde. De kreten van volkeren die reeds lang verdwenen zijn van de aarde waarschuwen ons dat we Kaïn moeten verdrijven, of zijn vloek zal onze landerijen met bloed en stof vullen, en alles wat we liefhebben, en alles waar we voor hebben gewerkt zal sterven en vervloekt zijn bij zijn aanraking.

Bron: Sultan Knish