De wederopbouw van het rijk van de antichrist

21 april 2014 | Door Walid Shoebat

Als u denkt dat de wederopbouw van Babel een raar project is, moet u eens nadenken over het "Istanbul-kanaal", een Turks project, dat is voorgesteld om te worden gegraven door de Republiek Turkije heen, aan de Europese zijde van Turkije, en zo de Zwarte Zee te verbinden met de zee van Marmara. En het is letterlijk genoemd "The Crazy Project".

Om de geschiedenis achter dit project te begrijpen: het komt voort uit een historische droom welke geen mens in Turkije heeft kunnen realiseren, tot aan Erdogan. Hoe hij er wel in geslaagd is waar anderen hebben gefaald, laat de omvang zien van Erdogans vermogen om te overtuigen. Het eerste voorstel om het Istanbul-kanaal te graven werd gedaan door de Ottomaanse sultan Süleyman I (regeerde 1520–1568). Toen kwam Sultan Mehmed IV, die druk uitoefende voor de hervatting van de bouw, maar niet slaagde. Toen kwam Sultan Mustafa III (regeerde 1757–1774) die het tweemaal probeerde in 1760, maar het project kon niet verder gaan als gevolg van economische problemen. Vervolgens werd er tijdens het bewind van Sultan Mahmud II een keizerlijk Osmaans Comité opgericht om het project opnieuw te onderzoeken. In 1813 is er een rapport opgesteld, maar werden er geen concrete stappen genomen.

Toen kwam de Verlosser van Turkije, premier Recep Tayyip Erdoğan die het Kanaal-Istanbul project aangekondigde op 27 april 2011 tijdens een bijeenkomst, gehouden in het kader van de aanstaande parlementsverkiezingen van 2011, en noemde het zijn 'Wildernis Project' (Turks: Çılgın Proje).

Er is nog een andere factor in de nabije toekomst welke Turkije de nummer één speler maakt in de strijd om de macht aan de Zwarte zee: het Istanbul Kanaal project. Dit nieuwe kanaal zal het voor Turkije mogelijk maken om vliegdekschepen naar de Zwarte Zee door te laten varen zonder enig internationaal toezicht zelfs in tijden van vrede. Militaire macht is zeker heel belangrijk, maar het Istanbul-kanaal legt meer macht in de handen van Turkije door zichzelf als de as te maken voor energie en zijn positie te verhogen als een energie-hub.

Turkije heeft twee relatief kleine binnenlandse aardoliepijpleidingen, die in 2004-2008 ongeveer het gemiddelde van 2,6 - 2,8 miljoen vaten, aan olie vervoerden via de overvolle Bosporus elke dag, maar het Istanbul-kanaal kan de druk verlichten en de scheepvaart bekorten, soms wel tot maximaal drie weken. Zelfs als de capaciteit van de lijn Samsun-Ceyhan zou worden verhoogd tot 1.5 miljoen vaten per dag, gaan er nog steeds meer dan één miljoen vaten olie door de Bosporus, dus is duidelijk dat pijpleidingen niet het antwoord zijn.

Natuurlijk zal het kanaal invloed hebben op het energiebeleid van andere spelers in de regio. Met een alternatieve, nationaal gecontroleerde zeeroute zou dat Turkije's regionale hefboomwerking verhogen, zowel politiek als economisch. Het kanaal heeft mogelijk ook een ondermijnende effect op de huidige pijpleidingprojecten van Rusland, waardoor het westen een echte "sanctiekaart" zou krijgen om uit te spelen tegen Rusland.

En als het gaat om het Midden-Oosten, zal Turkije met een dergelijk project een belangrijke speler worden. Al-Arabiya publiceerde net een artikel waarin het verklaarde:

"Hier moeten we ons wenden tot het land dat de langste kust heeft van de Zwarte Zee en het zeeverkeer in de Zwarte Zee controleerd: Turkije. Turkije vormt de hoofdas van het Zuid-Oosten Gas Corridor (SGC) samen met Azerbeidzjan. En Israël is betrokken geraakt in het internationale energie-bedrijf via Turkije. Iran staat te dringen voor de toetreding tot deze energie as.

Turkije is het enige land, dat al deze uiteenlopende spelers aan dezelfde tafel kan uitnodigen. De diplomatieke crisis tussen Turkije en Israël is dan snel verdwenen en is al op weg om volledig te worden opgelost. Azerbeidzjan noemt Turkije al een broedernatie.
Turkije is opvallend succesvol geweest in Iran aan de diplomatieke tafel betreffende ernstige internationale vraagstukken, zoals de crisis in Syrië, de Iraans-Westerse nucleaire deal, en de relaties in de Golfregio. Turkije is het enige land waar zowel de Israëlische als de Iraanse burgers naartoe kunnen reizen zonder een visum en van hun verblijf kunnen genieten zonder bezorgd te zijn over veiligheidsrisico's."

Volgens Al-Arabiya en de meeste deskundigen heeft Turkije als enige de kaarten als onderhandelaar in de vredesplannen van het Midden-Oosten.

Heeft Turkije de kaarten in handen om gewoon een potentiële energiecrisis op te lossen? Niet helemaal, er is veel meer dan dat. Turkije controleert de enige doorgang naar de Zwarte Zee en de Turkse Straten zijn de enige waterwegen om de Zwarte Zee met de Egeïsche en Middellandse Zee en de oceanen via het Suez-kanaal en de straat van Gibraltar te verbinden... Het delicate evenwicht in de Zwarte Zee is nu sterk afhankelijk van Turkije, als zijnde de kalme, gezonde en verstandige en rationele acteur in de escalerende spanningen. Men moet de morele dynamiek aanvoelen, en het begrip van de economische krachten, en te herkennen de diplomatieke achterdeuren en studie van de geschiedenis van een regio, en bereid zijn om te accepteren de ware drijvende kracht achter een Gemeenschap, ongeacht hoe controversieel het kan zijn voor hun persoonlijke overtuigingen."

Ceylan Ozbudak

Al-Arabiya heeft toegevoegd:

"Andere verschillen zijn afhankelijk van de omstandigheden: tijden van vrede, wanneer Turkije geen oorlogvoerende partij is in een tijd van oorlog, en wanneer Turkije een oorlogvoerende partij is, en situaties wanneer Turkije zich bedreigd voelt met een gevaar van oorlog.
Naast deze dingen is in tijden van vrede het totale aantal en het maximale totaal aan tonnage van alle buitenlandse marine troepen die de Turkse straat kunnen passeren beperkt tot 9 en respectievelijk 15.000 ton. Dit betekent dat vliegdekschepen niet onder iedere omstandigheid door de Turkse straat heen kunnen.
Het maximale totale tonnage dat niet-Zwarte Zeelanden in dit water kunnen hebben is wellicht 45.000 ton. Het maximale aan totale tonnage aan oorlogsschepen die een niet-Zwarte Zee land in die zee kan hebben is 30.000 ton en de oorlogsschepen die behoren tot de niet-Zwarte Zee staten kunnen niet meer dan 21 dagen in de Zwarte Zee verblijven. Vooraf moet Turkije in kennis worden gesteld van alle passages door de straat van Turkije. De kennisgevingstijd is acht dagen voor oorlogsschepen die toebehoren aan staten aan de Zwarte Zee en 15 dagen voor die van andere landen.
Volgens de bovengenoemde bepalingen in het Verdrag van Montreux, kunnen zelfs kleine oorlogsschepen van Amerika of Europa niet meer dan 21 dagen in de Zwarte Zee blijven hangen. En zij kunnen gewoon niet passeren zonder voorafgaande vergunning. Hoewel de VS aan Turkije heeft gevraagd het Verdrag te schenden om druk op Rusland te zetten met betrekking tot de Oekraïne, heeft Turkije dit voorstel afgewezen.
De reden waarom we nu een Amerikaans oorlogsschip in de Zwarte Zee zien, is omdat het schip heeft verklaard reparaties nodig te hebben nadat haar 21 dagen waren verstreken. Turkije is gevraagd om de Zwarte Zee gedemilitariseerd te houden sinds 1936.
Na de oorlog in Zuid-Ossetië in augustus 2008 werd de straat van Turkije opnieuw een punt van zorg voor de VS toen Turkije de doorgang door de straat weigerde voor Amerikaanse oorlogsschepen, waardoor de spanningen nog verder escaleerden tussen de VS en Rusland."

"Dit nieuwe kanaal zal het voor Turkije mogelijk maken om vliegdekschepen naar de Zwarte Zee door te laten varen zonder enig internationaal toezicht zelfs in tijden van vrede. Militaire macht is zeker heel belangrijk, maar het Istanbul-kanaal legt meer macht in de handen van Turkije door zich tot de as te maken voor energie en haar positie te verhogen als een energie-hub."

Maar zoals Al-Arabiya concludeerde:

"Turkije is het enige land dat al deze uiteenlopende spelers aan dezelfde diplomatieke tafel kan uitnodigen."

Turkije is de belangrijkste speler in de Midden-Oosten conflicten.

Dit alles laat ons meer leren over Turkije's nieuwe Sultan-Antichrist. Hij wordt ook genoemd de "Farao koning van Egypte" (Ezechiël 29:3), de "Assyriër" en "Koning van Babel". Maar één ding weten we zeker, dat is dat Gog de "Vorst van Mesech en Tubal" is. Deze historici stemmen overeen in Turkije. In Ezechiël 28 kan er geen twijfel over bestaan dat dit Satan is, “Omdat uw hart hoogmoedig is geworden en u zegt: Ik ben God, ik zit op de zetel van God in het hart van de zeeën – terwijl u een mens bent en geen God – geeft u uw hart uit voor het hart van God.” (Ezechiël 29:2)

Het is mogelijk dat "groot zeemonster, dat in het midden van zijn rivieren ligt," (v. 3) in betrekking staat met het blokkeren van Israël in de straat van Tiran, maar met dit enorme project kan het ook dit Istanbul-kanaal zijn. Alleen de tijd zal het leren. Al zoveel jaren mensen haast men zich om oordelen te zien en dat het einde nabij is. Van de bloedmanen tot aan de voorbodes maken veel profetie-uitleggers grote fouten. Deze fout komt voort uit een westerse mentaliteit: het gebrek aan geduld. Ze vergeten om het boek Job te lezen, maar hebben hun focus meestal op het boek van de Openbaring.

Maar als oosterling en een ex-moslim zijn we getraind om te werken met geduld. We hebben de voortgang gedurende twee decennia bijgehouden. Vandaag zien we de werkingssfeer van de Bijbelse profetie. Maar er moet nog veel meer gebeuren.

Vandaag hebben we Babylon herbouwd. [Editor:? Ik acht dit een vreemde uitlating. Ik begrijp dat hij Turkije wil aanwijzen als het gebied van Gog en Magog. En ook om het streven van dat land aan te duiden. Maar in andere artikelen komt hij met de bewering en met bewijs dat Mekka Babylon is, wat ik ook begrijp, omdat het Mohammedanisme een voortzetting is van deze aloude godsdienst. Of hij moet bedoelen dat de wereld in zijn algemeenheid Babylon heeft herbouwd door mee te gaan in de navolging en het goedpraten van de islam.)

Het enorme project in Turkije is ingesteld om te worden afgerond in 2023. Dit zal dan negen jaar zijn vanaf nu. Kunnen we tot dan wachten om het te zien? We hebben geen andere keuze, ongeacht het westerse geduld in fastfood stijl, ook zij worden gedwongen om te wachten!

Bron: Rebuilding the Empire of Antichrist | Walid ShoebatWalid Shoebat