Leren om van onze terroristische vrienden te houden

3 september 2014 - door Daniel Greenfield

Israël werd verteld niet Arafat ten val te brengen, of Hamas zou het overnemen. Nu is Israël gewaarschuwd dat als het Hamas vernietigt, ISIS het zal overnemen.

Het onderscheid tussen Hamas en ISIS is duidelijk. De een is een gewelddadige islamitische terroristische groep die vastbesloten is Israël te vernietigen. En de andere is een gewelddadige islamitische terroristische groep die vastbesloten is Israël te vernietigen. Hamas wordt gefinancierd door Qatar. Dus zo ook ISIS. Hamas houdt ervan om groen te dragen. ISIS neigt naar zwart-wit.

Als u moet kiezen tussen de genocidale islamitische terroristische groeperingen, ga dan voor degene met een breder scala aan kleuren in de garderobe. Uw burgers zullen het betreuren, maar zo zullen hun moordenaars er ten minste fantastisch bij lopen.

Verder haat ISIS de sjiieten, terwijl Hamas Iraanse wapens accepteert.

Hamas is duidelijk gematigd en ISIS extremistisch. Misschien als ISIS ook instemt met het accepteren van Iraanse wapens, waarmee ze Joden kunnen doden, kunnen we allemaal een zucht van opluchting slaken naar aanleiding van haar nieuwe gematigde houding.

Het goede nieuws is dat in de afgelopen maanden Al Qaeda ook gematigd werd. Talrijke nieuwsverhalen vertellen ons dat Al Qaeda denkt dat ISIS "crazy" is.
Al Qaeda heeft weinig te zeggen, dus spreken de westerse experts namens haar, maar het gerucht gaat dat Zawahiri een westerse hulpverlener onthoofd heeft Baghdadi uit te nodigen die wordt beschouwd als een grote bruut in de hoge maatschappelijke kringen van de top terreurgroepen.

Dat werpt de vraag op: moesten we Al Qaeda in Afghanistan wel vernietigen?

Zou het niet beter zijn geweest om daar te vertrekken en hen intact te laten om te voorkomen dat ISIS het zou overnemen? Inderdaad, want was het niet de verzwakking van Al Qaeda die het mogelijk maakte voor ISIS om naar voren te komen als een dominante mondiale Jihadistische kracht? Kijk hiernaar als het is uitgegroeid tot het grote thema voor de mainstream media in haar buitenlands beleid commentaar en de nieuwe strategie van Obama voor Irak.

De enige manier om terroristen te verslaan is door niet tegen hen te vechten. Alleen door nietsdoen kunnen wij hopen te winnen.

En wie zal zeggen dat ISIS zo extreem is als het maar kan? Moeten we niet oppassen dat we teveel van ISIS bombarderen, en dat het zal worden vervangen door een nog extremer groep zoals SuperJihad of "Onthoofd iedereen die geen Salafist is"? Het zal niet alleen kunnen gebeuren, maar waarschijnlijk wel gaan gebeuren. De islam is er goed in om de ene bloedige maniak te vervangen door een andere bloedige maniak. Als Baghdadi lang genoeg leeft, zal hij eindigen in een huis met drie vrouwen, een dozijn blikjes Viagra en een e-mailaccount dat geen ernstige Jihadi meer zal doorsturen... gewoon net als Osama.

Elke moslimterrorist is in potentie een gematigde, niet omdat hij zijn positie gematigd heeft, maar omdat morgen iemand anders twee keer zoveel hoofden zal afhakken. Als Malik een zes-jarige heeft voor het afhakken van drie hoofden, zal Mohammed een drie-jarige hebben voor het afhakken van zes hoofden en Abdallah zal een een-jarige hebben voor beschietingen van Koerdische dorpen. En dan zal Hamid zijn hand leggen op enkele WMDs en een stel van twee maand oud en wij zullen beseffen dat Malik, Mohammed en Abdallah toch echt gematigde islamitische terroristen waren.

Stel je voor dat we besloten dat Charles Manson echt niet zo slecht was in vergelijking met zijn latere opvolgers zoals John Wayne Gacy. Wij hadden Manson dan wel vrijgelaten en hem een nieuwe cultus laten opzetten met een stel wapens. En toen de Green River Killer kwam opdagen, zouden we het nodig gevonden hebben om te heroverwegen of misschien Gacy niet de minste van de twee kwaden was. En is het niet alsof elk van hen verlicht is, vergeleken met Abdul Djabar die 300 mannen en jongens verkrachtte en onderwijl wurgde met een tulband in de jaren zeventig in Afghanistan.

Maar wacht, zeker leek Abdul een slechte kerel te zijn, maar in vergelijking met de Taliban, Al-Qaeda en ISIS, was hij echt gematigd. Het is een schande dat hij werd geëxecuteerd. Misschien konden wij met hem onderhandeld hebben in Qatar.

Dit is geen grap; maar dit is ons buitenlands beleid.

Obama deed zijn best om met de "gematigde" Taliban te onderhandelen toen ze niet alleen jongens verkrachtten, maar hen ook gruwelijk martelden, wat die Abdul met zijn tulbandwurging een aardige vent doet lijken.

Wij kunnen democratie niet definiëren met een populaire stemming en we kunnen niet de gematigdheid definiëren met betrekking tot de bloedigste moordenaar in het blok. Maar dat is het soort gezond verstand dat men zelden aantreft in de hoofden van de beleidsmakers die proberen om vrienden te blijven met Abdul, zelfs terwijl hij hen met een tulband gaat wurgen.

Hamas, zo wordt ons vandaag verteld, is het enige wat ISIS weg zal houden uit Gaza. Maar ISIS is al in Gaza omdat iedereen ISIS-lid kan worden. De Fort Hood jihadist die vorige week aankondigde dat hij wil toetreden tot ISIS, gaat niet zoveel betekenen, zolang hij opgesloten zit in de gevangenis en bij het gaan naar de badkamer hulp nodig heeft.

Een praktische aanpak die Isis uit Gaza zou voor 'Nidal Hassan' en zowel Hamas als ISIS zijn dat ze hulp nodig hebben om naar de badkamer te gaan, alleen gelaten in de lancering van raketten op de Golanhoogte of Tel Aviv. Het is een volslagen krankzinnige aanpak om te geloven dat wij Hamas nodig hebben om raketten naar ons te lanceren, zodat ISIS geen raketten op ons kan lanceren.

En als SuperJihad ooit verschijnt, moeten we Gaza snel overgeven aan ISIS, voordat je de Shahada zes keer kunt zeggen, zodat het Tel Aviv kan bombarderen voordat SuperJihad de bommen op Tel Aviv gooit.

Hamas en Al Qaeda in Irak hebben historisch positieve betrekkingen genoten. Als Hamas beslist, kan het ISIS vergezellen wanneer het wil. Zonder Hamas is het onwaarschijnlijk dat ISIS Gaza zal overnemen, aangezien het decennia zou moeten besteden aan het opbouwen van een politieke infrastructuur. Zonder dat zou men moeten proberen te vechten op dezelfde soort manier als Hamas, maar dan zonder enige lokale of internationale steun. Het zou dit verliezen en zwaar verliezen.

Maar laten we deze praktische overwegingen opzij zetten.

Het hele idee, dat we voortdurend moeten kiezen ter ondersteuning van het minste terroristische kwaad om het grotere terroristische kwaad weg te houden (totdat dit ook weer de minste van twee kwaden wordt, is geen beleid; het is een onbehandelde geestesziekte.

Als u de veronderstelling accepteert dat Hamas de minste kwade is om Israël intact te laten, verdraag dan dat raketten vallen op Tel Aviv en Jeruzalem, met enorme aantallen van burgers in de bomschuilplaatsen, omdat als ISIS Gaza overneemt het nog erger zal worden. En Israël haar overname van Gaza op de een of andere manier nog erger is dan dat, ook al komen er dan geen raketten die vallen op Tel Aviv of Jeruzalem.

Dit is geen strategie. Dat is aangeleerde hulpeloosheid.

Hamas heeft Israëls internationale luchthaven stilgelegd, bewoners uit de grote steden gedwongen om naar de schuilplaatsen te gaan. En het heeft tunnels gegraven bedoeld voor grote invallen in Israël. Hamas is nu ineens de bufferzone tegen ISIS geworden, terwijl Abbas de bufferzone is tegen Hamas zo zal ISIS op een dag de bufferzone worden tegen de Martelaren-Brigades van Abdul Djabar bij het wurgen en verkrachten van hun slachtoffers; maar niet noodzakelijk in die volgorde.

Een islamitische terroristische groep die uw grote steden aanvalt is geen bufferzone. De ene seriemoordenaar is niet gematigder of extremer dan de andere. Geen van beiden moet men los laten.

De opties waren altijd duidelijk en ze werden uitgelegd tijdens de terugtrekking. Israël kan in de Gazastrook zijn of het kan worden aangevallen vanuit de Gazastrook.

Er is geen derde optie, behalve wishful thinking.

De nieuwe gematigde gedaante van Hamas en Al Qaeda is het werk van deze zelfde zieke geesten die ons in deze puinhoop kregen, en die niet kunnen wachten ons er nog dieper in te slepen. Het moet worden verworpen als we ooit de cyclus van bewapening en financiering van de "gematigde" terroristen willen doorbreken om zo de "extremistische" terroristen af te stoppen.

Ofwel dat, óf wij kunnen beginnen om nu in bed te klimmen met de ISIS gematigden.

Bron: Learning to Love Our Terrorist Friends | FrontPage Magazine