(homepagina)

De toekomst van Amerika, Israël en het Midden-Oosten in het licht van de Schrift

11-8-2014 | Joel Rosenberg

Goedemorgen. Het is een eer om terug te zijn in Iowa bij The Family Leadership Summit. Dank aan Bob Van der Plaats en zijn team voor de uitnodiging aan mij, vooral in een tijd van grote crisis voor ons land en voor Israël en onze bondgenoten in het Midden-Oosten, die worden geconfronteerd met een jihadistische ramp.

Toen ik hier voor het eerst op de bijeenkomst was in 2012, had ik twee eenvoudige punten.

Ik zou deze hier willen recapituleren, omdat ik denk dat ze relevant blijven en voor waar we nu als natie zijn twee jaar later. En dan zou ik een derde punt willen toevoegen voor dit jaar.

  1. Amerika is niet gewoon maar in verval. We zijn op de weg naar een ineenstorting, op de weg naar een implosie.
  2. We moeten allemaal een kritisch belangrijke vraag stellen: "Staat Amerika voor een Jona-moment, of voor een Nahum-moment?"
  3. Wat gebeurt er als - op de top van onze uitdagingen en zonden als natie - Amerika Israël verlaat of zich ertegen keert?

Ik ben zo dankbaar dat Bob en zijn team er alles aan doen wat ze maar kunnen om de Iowans en alle Amerikanen op te roepen om te bidden en te vasten, om de Heer te zoeken voor een derde grote opwekkinf. Dit hebben we meer dan ooit nodig.

Laat me nu een beetje meer delen op elk punt.

1. Amerika is niet alleen in verval. We zijn op weg naar een inéénstorting, een implosie.

Er zijn vele redenen voor, met inbegrip van een kolossale en verpletterende nationale schuld waarvan het einde niet in zicht is, het uiteenvallen van gezinnen door echtscheiding en buiten-huwelijkse-geboorten en de aanval op het traditioneel huwelijk en de gewelddadige criminaliteit, drugsgebruik, pornografie, enzovoort. Ik schreef hierover meer in detail in mijn 2012 non-fictie boek, “ Implosion: Can America Recover From Its Economic & Spiritual Challenges In Time?”, dus ik zal vandaag geen tijd besteden om in te gaan op elk detail van deze kwesties.

Maar ik wil wel vooral één dreigend gevaar bespreken: Amerika wordt geconfronteerd met een implosie, want we staan voor een goddelijk oordeel door zoveel ongeboren kinderen te vermoorden.

Enkele jaren geleden had ik de gelegenheid voor een bezoek aan Auschwitz, het nazi-vernietigingskamp in Polen. Terwijl ik daar stond in een werkelijke gaskamer die werd gebruikt om systematisch zoveel joden, politieke gevangenen en anderen te vermoorden, was dat een afschuwelijke ervaring. Ik ben heiden (niet-joods) van mijn moeders kant, en Joods van mijn vaders kant, en ik stond daar na te denken over hoe de nazi's deze moordfabrieken gemaakt hebben, om zes miljoen Joden te doden. Dat was een van de pijnlijkste ervaringen in mijn leven.

Maar terwijl ik daar stond in die gaskamer, kon ik het niet helpen dat ik eraan dacht hoe mijn eigen land, Amerika - een land waar ik zo innig van houd - eveneens moordfabrieken heeft gemaakt om miljoenen mensen te doden. Ik ben geboren in 1967. In mijn leven - sinds 1973 - heeft het Amerikaanse volk juridisch legaal meer dan 55 miljoen baby's vermoord. Als dit niet snel wordt tegengehouden, zullen wij de 60 miljoen bereiken. Denk hier eens over na. Als we echt tot het punt komen dat onze natie systematisch 60 miljoen mensen vermoord heeft, dan hebben wij 10 keer meer mensen gedood dan de nazi's aan Joden vermoorden.

Nu we weten hoe God Duitsland en het nazi-regime oordeelde door een verpletterende nederlaag in de Tweede Wereldoorlog, en wij van mening zijn dat de nazi's een dergelijk oordeel verdienden, wat denken wij dat er dan zal gaan gebeuren als we doorgaan met de moord op miljoenen kinderen? We gaan worden geconfronteerd met het oordeel van God. Het is opmerkelijk dat het al niet gebeurd is.

Er is hoop, maar we hebben bijna geen tijd meer. We kunnen ons bekeren als natie. We kunnen ons afkeren van onze goddeloze wegen, en pleiten bij God en zijn Zoon de Heer Jezus Christus om onze zonden te vergeven en te pleiten bij Hem voor het genezen van ons land.

De Bijbel zegt: "Als Mijn volk, waarover Mijn Naam is uitgeroepen, in ootmoed buigt en bidt, en zij Mijn aangezicht zoeken, en zij zich bekeren van hun slechte wegen, dan zal Ik vanuit de hemel horen, hun zonden vergeven en hun land genezen." (2 Kronieken 7:14)

Dit was een specifieke toezegging aan de natie van Israël in het Oude Testament. Maar het is een beginsel dat we vandaag ook kunnen toepassen. We zouden bij God kunnen pleiten om vergeving, en Hij kan het verlenen. Hij kan ons een ingrijpend aantal opwekkingen geven die zou kunnen uitlopen in een derde grote opwekking, met honderden miljoenen Amerikanen - te beginnen met de kerk - om zich te bekeren van onze zonden, en zich tot Christus te keren, te bidden, te vasten, en het Woord van God te lezen en proberen te wandelen in de kracht van de Heilige Geest.

Dit is mogelijk. Er is hoop. Maar nogmaals, er is bijna geen tijd meer.

Maar laten we duidelijk zijn: zonder een opleving zijn we op weg naar een implosie. Inderdaad, de dreiging van implosie is veel meer dan een volgende President alleen kan oplossen — we hebben heel hard een derde grote opwekking nodig.

2. We moeten ons allemaal afvragen deze ernstige belangrijke vraag: "Staat Amerika voor een tijd van Jona, of voor een tijd van Nahum?"

In het Oude Testament staat in het boek Jona, dat de Hebreeuwse profeet door de Heer werd gestuurd naar de goddelozen stad Ninevé - de hoofdstad van het Assyrische rijk - om een boodschap te prediken van het naderende oordeel. Laten we ons op dit moment niet focussen op het feit dat Jona niet wilde gehoorzamen aan de Heer om deze boodschap te prediken, en dus op een schip vluchtte in de tegengestelde richting.

Voor nu, laten we ons richten op het feit dat toen Jona ten slotte de Heer gehoorzaamde en begonnen te preken in Ninevé, hij niet het volk tot bekering opriep. Eerder verklaarde Jona: "veertig dagen en Ninevé zal worden omgekeerd" (Jona 3:4). Echter, hoewel Jonah nooit voor het volk pleitte bij de ene ware God van Israël om zich te ontfermen over hun zielen en over hun stad, hoewel Jonah nooit de mensen heeft opgeroepen om vergeving te smeken en zich af te wenden van hun goddeloosheid, was dat wat de Ninevieten in feite precies deden.

De tekst zegt: "De mensen van Ninevé geloofden in God. Zij riepen een vasten uit en trokken rouwgewaden aan, van de grootste tot de kleinste onder hen. Toen dat woord de koning van Ninevé bereikte, stond hij op van zijn troon, legde zijn staatsiegewaad af, hulde zich in een rouwgewaad en ging in het stof zitten. En in Ninevé werd op bevel van de koning en zijn rijksgroten omgeroepen: Mens en dier, runderen en schapen, mogen niets eten, niet grazen en geen water drinken. Mens en dier moeten in rouwgewaden gehuld zijn en met kracht tot God roepen. Zij moeten zich bekeren, ieder van zijn slechte weg en van het geweld dat aan zijn handen kleeft. Wie weet zal God Zich omkeren, berouw hebben en Zijn brandende toorn laten varen, zodat wij niet omkomen! Toen zag God wat zij deden, dat zij zich bekeerden van hun slechte weg. En God kreeg berouw over het kwade dat Hij gezegd had hun te zullen aandoen, en Hij deed het niet." (Jona 3:5-9)

Zeker genoeg hoorde de Heer de vurige gebeden van de mensen - en hun koning - toen zij wroeging voelden en Hij zich liet vermurwen. Toen God hun daden zag, dat zij zich van hun boze weg bekeerden, toen liet God zich vermurwen betreffende de ramp waarvan hij had verklaard dat hij die over hen zou brengen. "En Hij deed het niet." Het beloofde oordeel is niet gekomen. De mensen en hun stad werden gespaard voor Gods toorn. Wat een buitengewoon moment. De heidense mensen hoorden het woord van de Heer en het brandde in hun hart. Zij geloofden Gods woord, smeekten om genade, en de Heer gaf hen genade, hoewel Hij nooit had aangegeven dat Hij dat zou doen.

Maar dit was niet de enige keer dat het woord des Heren tot de mensen van Ninevé kwam.

Vele jaren later, toen de volgende generatie van de Ninevieten de Heer hadden verlaten en keerden zij terug naar het enorme kwaad, het geweld, bloedvergieten, leugens, toverij en andere goddeloosheid. In het Oude Testament het boek van Nahum staat te lezen dat de Heer opnieuw sprak tot de mensen van Ninevé, deze keer door een andere Hebreeuwse profeet, één met de naam Nahum. Maar bij deze bekeerde het volk van Ninevé zich niet. Ze wilden niet luisteren naar Gods woord. Ze gingen niet pleiten om genade. Ze bekeerden zich niet van hun boze wegen door te beginnen met bidden, vasten en God smeken om genade. En dus kwam de genade niet. In plaats daarvan, kwam het oordeel van God over het volk, en in 612 v.Chr. werd de stad van Ninevé volkomen vernietigd.

Vandaag moeten wij als Amerikanen het hoofd bieden aan deze vraag: Staat Amerika op een "Jona"-moment, of een "Nahum"-moment? Dat wil zeggen, zullen we het woord des Heren horen dat wij zijn afgedwaald, ver van de leer van de Bijbel, en ons land is vervuild met abortussen en pornografie, geweld en allerlei goddeloosheid? Zullen we toegeven hoe ver we zijn afgeweken van Gods plan en Zijn doel voor ons leven? Zullen wij belijden dat ons hart verre van Jezus Christus is en pleiten bij de Heer voor zijn barmhartigheid en genade en vergeving? Zullen we snel gaan bidden en ernstig Gods aangezicht zoeken, en smeken dat Christus ons een derde grote opwekking geeft? Of zullen we het woord van de Heer negeren en verder gaan in onze zonden en toekijken hoe onze natie blijven afdalen, of zelfs imploderen?

Tweemaal in Amerikaanse geschiedenis hebben we geestelijke opwekkingen gezien, respectievelijk bekend als het grote ontwaken en het tweede grote ontwaken. Miljoenen Amerikanen bekeerden zich van hun zonden tijdens deze tijden, en werden toegewijde volgelingen van Jezus Christus, en begonnen hongerig te lezen in de Bijbel en het woord des Heren te gehoorzamen. Nergens in de Schrift echter is Amerika een spirituele opleving toegezegd in de 21e eeuw, veel minder een die zo prachtig zou zijn, zo spel-veranderend dat die in aanmerking zou komen als een derde grote opwekking. Maar wie weet? Misschien wil de Heer ons een enorme genade en vergeving betonen als we ons allen vernederen en gaan bidden, en Zijn aangezicht zoeken, en ons afkeren van onze goddeloze wegen? Echter, als we ons niet bekeren en naar de Heer Jezus Christus terugkeren, kunnen we heel goed onszelf in de richting sturen van het lijden zoals het lot van de Ninevieten tijdens de tijd van Nahum.

3. Wat gebeurt er als - op de top van de uitdagingen en zonden voor onze natie - Amerika Israël verlaat of zich ertegen keert?

Het lot van Amerika, Israël en het Midden-Oosten zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden om drie redenen.

Houd rekening met drie gedeelten in de Schrift:

Genesis 12:3 - In Genesis 12 kiest de Here God Abram, roept hem uit Ur der Chaldeeën (gevestigd in het moderne Irak, 220 kilometer ten zuidoosten van Bagdad) om te gaan naar "een land dat Ik u zal wijzen," en dat blijkt het land Israël te zijn, zoals het later is genoemd. De Heer belooft Abram te zegenen, en door hem "al de geslachten der aarde te zegenen." Specifiek in 12:3 zegt de Heer: "Ik zal zegenen wie u zegenen, en wie u vervloekt, zal Ik vervloeken; en in u zullen alle geslachten van de aardbodem gezegend worden." Als men de rest van het boek van Genesis leest, wordt het duidelijk dat deze belofte van God is doorgegeven van Abram (die later Abraham is genoemd) naar Isaac, naar Jacob (later Israël genoemd) en vervolgens naar Jacobs nakomelingen, Israël, het Joodse volk. Dus de Heer maakt duidelijk dat degenen die Israël, het Joodse volk zegenen, die zal Hij zegenen, en degenen die hen vloeken zal Hij vervloeken. Als Amerika zich tegen Israël keert of het verlaat nadat de Joden hun naaste vriend en bondgenoot waren gedurende zo veel decennia, dan waarschuwt God dat hij een oordeel over ons zal brengen.

Joel 3:1-2 - In het eerste hoofdstuk van dit boek geschreven door de Hebreeuwse profeet Joel waarschuwt de Heer, de Israëlieten alsook "alle inwoners van het land", dat het nodig is om "wakker te worden" uit hun lichamelijke en geestelijke dronkenschap, uit de toestand van verdoving en tot de Heer te komen. In het tweede hoofdstuk roept de Heer ook de mensen op om te bidden en wel snel en nederig te zoeken naar Gods vergeving en gunst, voordat de "de dag des Heeren komt". In het derde hoofdstuk zegt de Heer dat vóór de "dag des Heeren" (de verdrukking en de wederkomst), de Heer 'het lot van Juda en Jeruzalem zal herstellen'. In het kader van andere profetieën in Jesaja, Jeremia, Ezechiël en andere Hebreeuwse profeten weten we dat dit betekent dat Israël wonderbaarlijk zal worden herboren als een natie, dat de Joden zullen terugkeren naar het land van Israël en Juda en naar Jeruzalem, na eeuwen van ballingschap, en dat de Heer het Joodse volk zal gebruiken om de oude ruïnes te herstellen van hun oude vaderland en een natie bouwen van welvaart en veiligheid.

Overweeg deze specifieke passage van hoofdstuk 3, met de verzen 1 en 2: "Want zie, in die dagen en in die tijd, als Ik een omkeer zal brengen in de gevangenschap van Juda en Jeruzalem, zal Ik alle heidenvolken bijeenbrengen en hen doen afdalen naar het dal van Josafat. Daar zal Ik met hen een rechtszaak voeren, vanwege Mijn volk en Mijn eigendom Israël, dat zij onder de heidenvolken verstrooid hebben. Mijn land hebben zij verdeeld."

De Heer waarschuwt specifiek dat "alle naties" die "Mijn land hebben verdeeld" zullen worden geoordeeld door de God van Israël.

Tragisch is het, dat de Verenigde Staten deze competitie aanvoert in het proberen te verdelen van het land van Israël.

Dit proces werd geformaliseerd onder President George W. Bush, die officieel opriep tot de oprichting van een soevereine Palestijnse staat, die het land van Israël zou verdelen. "Ik was de eerste Amerikaanse President die opriep tot een Palestijnse staat, en het opbouwen van steun voor de tweestatenoplossing was één van de hoogste prioriteiten van mijn presidentschap," zei President Bush.

President Obama en zijn regering hebben dit beleid van Bush voortgezet en hij heeft zich sterk gemaakt tegen de Israëlische leiders om het land te verdelen. "Het is niet eerlijk dat een Palestijns kind niet kan opgroeien en leven in een eigen staat." Dit vertelde President Obama aan honderden Israëlische studenten in een toespraak in Jeruzalem. "Palestijnen hebben recht om vrije mensen te zijn in hun eigen land."

Het creëren van een soevereine Palestijnse staat kan klinken als een grote wijsheid. Maar in de Bijbel zegt God specifiek dat Hij elk volk zal oordelen dat het land van Israël wil verdelen. Dus de waarheid in liefde sprekend, mogen we de wereldleiders niet aansporen acties te ondernemen die ertoe zullen leiden dat hun volkeren worden geoordeeld. Daarentegen moeten we hen adviseren niet die weg op te gaan.

De President noch de Eerste Minister heeft het recht om het land van Israël te verdelen in weerwil van Gods woord.

Dat gezegd hebbende, zegt de Bijbel ook herhaaldelijk Israël lief te hebben en hen zegenen, en degenen goed te behandelen die in hun land wonen. Dit wordt herhaaldelijk over en weer gezegd zowel in het Oude Testament als in het Nieuwe. Juist omdat de Bijbel de oprichting van een andere soevereine staat niet toestaat in het land van Israël, betekent dit niet dat Palestijnen mogen worden mishandeld, of in gevaar gebracht, of onderdrukt op enigerlei wijze, in welke vorm ook. Juist het tegendeel, God houdt van de Palestijnen. Wij moeten houden van de Palestijnen. Israëli's moeten de Palestijnen liefhebben. Dus moeten de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever absoluut de gelegenheid en vrijheid hebben om hun eigen dagelijkse zaken aan te sturen, hun economie, onderwijs, infrastructuur, vervoer, gezondheidszorg, communicatie, politie en rechtbanken, enzovoort.

Psalm 122:6-9 - deze passage lezen we: "Bid om vrede voor Jeruzalem, laat het goed gaan met hen die u liefhebben. Laat vrede binnen uw vestingwal zijn, rust in uw burchten. Omwille van mijn broeders en mijn vrienden spreek ik nu: Vrede zij in u! Omwille van het huis van de HEERE, onze God, zal ik het goede voor u zoeken. "

Duidelijk genoeg, mensen over de hele wereld, met inbegrip van Amerika, moeten:

De Heer belooft degenen die dat doen te zegenen en "sparen".

CONCLUSIE

Als een natie deze beginselen volgt - als zij houden van Israël en het zegenen, en de Joodse mensen, en niet het land van Israël verdelen, met liefde bidden voor Joden en Arabieren in Jeruzalem en het goede voor hen zoeken - dan zal God zegen en genade betonen aan dergelijke naties.

Maar als een natie in strijd is met deze beginselen - met name chronisch en consequent - dan zal er een dag van oordeel komen.

De vraag is: wat willen we, een zegen of een vloek, barmhartigheid of oordeel?

Over het algemeen zijn de meeste Amerikanen grote voorstanders van Israël en vinden vele manieren om liefde te tonen en haar te zegenen, evenals de Arabieren en anderen in Israël en het Midden-Oosten. Dit is goed.

Maar er zijn een groeiend aantal stemmen die zeggen dat het tijd is om:

Sommigen doen het vanwege antisemitisme, anderen uit een geloof in isolationisme, en anderen vanwege een onwetendheid.

Gezien de hoge inzet is een van de dingen die we moeten doen: de mensen leren over Gods liefde, plan en doel voor Israël en het Joodse volk; en waarom dit belangrijk is voor Amerika. We moeten meer mensen helpen - met inbegrip van onze leiders en de toekomstige leiders - om te begrijpen waarom Amerika's lot onlosmakelijk verbonden is met hoe we omgaan met Israël en het Joodse volk, evenals haar buren.

Ik zou aanraden een studie te doen van Genesis 12 tot en met 17, in het bijzonder voor uzelf, heel zorgvuldig.

U zult zien hoe de Heer het Abrahamitische verbond ontvouwt, stukje voor stukje, stap voor stap, met inbegrip van het feit dat dit een "eeuwigdurend verbond" is (Genesis 17:7), en dus niet kan worden gebroken of ingetrokken, en dat de Heer het land van Israël als een "eeuwigdurend bezit" heeft gegeven (Genesis 17:8).

Dank u.

printen??? spaar papier en inkt.