Luitenant-kolonel (ret.) Michael Segall - 15 juli 2014

Instituut voor hedentijdse zaken. Gezamenlijk opgericht met de Wechsler Family Foundation

Iran is een aanstoker, en levensgevaarlijk voor de conflicten in het Midden-Oosten. Sinds de 2012 "Pillar of Defense operatie" heeft Iran zwaar geïnvesteerd in de verbetering van de kwantiteit en de kwaliteit van de raketten in de arsenalen van Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ). De uiteindelijke bedoeling is het behoud van haar invloed via haar gevolmachtigden om zo de Palestijnse organisaties te gebruiken als de eerste verdedigingslijn van Iran.

Iraanse raketten alsmede de Grad, Fajr-3, de langeafstandsraketten Fajr-5, M-75, en de M302-raketten, die de Haifa-regio bereikt hebben, heeft Iran Hamas ook voorzien van Unmanned Aerial vliegtuigen (UAV) (Ababil) en de drone-technologie.

De Iraanse revolutionaire garde Quds Force coördineert de smokkel, de scheepvaart en de levering van wapens aan de Gaza, de opleiding in Iran en in Libanon, en doet de overdracht van middelen.

Het langdurige negeren van de Iraanse export van de revolutie en terreur heeft geleid tot een situatie waarin Iran de vitale belangen van de VS en het Westen bedreigt.

Sinds de rust die werd bereikt na de Operatie Pillar of Defense in 2012, heeft Iran zwaar geïnvesteerd in de verbetering van de kwantiteit en de kwaliteit van de raketten in de arsenalen van Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ). Het overschrijden van de landsgrens tussen Gaza en Sinaï tijdens Mohamed Morsi's jaar van bewind in Egypte (2012-2013), maakte het relatief eenvoudig voor Iran om geavanceerde raketten en andere wapens via land over te dragen naar de Gaza-terreurorganisaties (via Soedan en Sinaï) door de tunnels heen, en over zee. Een dergelijke levering door Iran – waaronder de langeafstandsraketten als de Syrische M-302 raketten, het soort dat werd afgevuurd op Hadera en Haifa tijdens Operatie Protective Edge, werden afgelopen maart door de Israëlische marine onderschept op het schip Klos-C. De Victoria is in beslag genomen op 15 maart 2011, en vervoerde ook geavanceerde wapens, met inbegrip van kust-naar-zee raketten. De geavanceerde Kornet antitankraketten zijn er eveneens binnengesmokkeld. (1)

Hoewel de crisis in Syrië inderdaad de spanningen tussen Iran en Hamas bevorderde, betekende het niet het einde van hun contacten via verschillende kanalen. In de optiek van Iran overstijgt de strijd tegen Israël de lopende ruzies met deze Palestijnse organisaties. In de nasleep van de 2012-operatie Pillar of Defense kregen Turkije en Egypte de meeste krediet voor hun hulp aan de Palestijnen; dit maakte dat Iran gefrustreerd raakte, maar nog steeds vastbesloten om de Palestijnen bij te staan op hun eigen manier, via militaire hulp. Het doel was om Hamas aan Iran te binden, zelfs in een tijd van crisis.

Iran leverde een kritische en doorslaggevende bijdrage aan Hamas in technische kennis voor het produceren van raketten van verschillende soorten en met verfijnde explosieve ladingen.(2) Iran heeft ook geholpen in de wederopbouw van de infrastructuur die was beschadigd tijdens operaties Cast Lead (2008) en Pillar of Defense, en ze zal waarschijnlijk hetzelfde weer doen volgend op de operatie Protective Edge. In tegenstelling tot het verleden probeert Iran het feit niet te verbergen dat het de Hamas en Islamitische Jihad helpt in het ontwikkelen van en verder uitbreiden van hun arsenaal aan raketten en lanceermogelijkheden tijdens de operatie Pillar of Defense. De PIJ-woordvoerders zeiden: "De hele wereld weet wat de belangrijkste bron is van de wapens voor het verzet, dat is Iran."(3)

Fajr-5 "Red de dag"

Een korte tijd na operatie Pillar of Defense publiceerde de conservatieve Iraanse krant Resalat een redactioneel artikel waarin men dit Iraanse raket-producerende vermogen heeft geprezen. Het artikel beweerde dat "in de Gaza-oorlog (november 2012) het de Iraanse Fajr-54 was die Israël gedwongen heeft zich over te geven en terug te trekken ... en het was de eerste die de hoofdstad van dit frauduleuze regime kon aanvallen, met het signaal voor de Israëli's dat zelfs hun hoofdstad niet veilig is." De redactie heeft ook overwogen dat aangezien Hamas voordien alleen maar Grad en Qassam-raketten had, Iran al tijdens de operatie de Fajr-5 verstrekt had, welke, volgens de schrijver, "door het Iron Dome-systeem moeilijk te bestrijden is." (5)

Fars News Agency, dat dicht bij de Iraanse Revolutionary Guard Corps (IRGC) staat, wordt ook geprezen vanwege de Fajr-5-raket en noemde het een strategisch wapen" dat het toneel van de oorlog tussen Israël en de Palestijnen veranderde. Fajr-klasse zijn raketten, de Fajr-5 in het bijzonder, die bekend en beschreven zijn door de mondiale militaire deskundigen, als een wapensysteem dat geschikt is voor asymmetrische oorlogen." Mohammad Ali Jafari, commandant van de IRGC, werd in november 2012 op de PIJ website geciteerd, toen hij zei dat Iran hen de technologie had gegeven die nodig is voor de productie van dit soort raketten. (6)

Tijdens operatie Pillar of Defense, werd een huis in Rishon Letzion geraakt door een Fajr-5. Een Iraanse tv-uitzending na de operatie, meldde dat veel inwoners van Gaza hun kinderen Fajr genoemd hebben, als een blijk van waardering voor de Iraanse steun. (7) De bij IRGC-aangesloten Javan krant schreef in een kritisch artikel, in de poging om de kwestie van de Iraanse raketten tijdens de huidige nucleaire besprekingen op te voeren, dat de Verenigde Staten het Iraanse rakettenprogramma vreest sinds Israël, de regionale bondgenoot, de raketten (Fajr-5) heeft "geproefd" tijdens de tweede Libanonoorlog in 2006 (de "drieëndertig-daagse oorlog") en tijdens operatie Pillar of Defense (de "acht-daagse oorlog"), en dat deze wapens een aanfluiting hadden gemaakt van Iron Dome en de minister-president gedwongen heeft om een schuilplaats te zoeken. In dit verband citeerde het artikel de woorden van Iraanse opperste leider Ali Khamenei, die zei dat "de Islamitische Republiek Iran de steden Tel Aviv en Haifa met de grond gelijk zou maken." (8)

De gemene deler: De vernietiging van Israël

Hamas heeft altijd geprobeerd zijn onafhankelijkheid te handhaven en zich niet te onderwerpen aan een Iraans dictaat in ruil voor hulp. Het lijdt, echter aan interne onenigheden, het externe leiderschap tussen haar militaire Ezz alDin alQassam Brigades en de politieke vleugels; Iran gebruikt deze onenigheden om een meer oorlogvoerend, compromisloos beleid te dicteren, terwijl het geven van steun afhankelijk is van de "resultaten in het veld". De PIJ is volledig onderworpen aan het dictaat van Iran en zal niet bereid zijn om toe te treden tot een staakt-het-vuren vanwege Teherans instructies.

De Quds Force van de IRGC, onder leiding van Qasem Suleimani, speelt een hoofdrol in de coördinatie van hulp aan de verschillende terroristische organisaties en afhandeling van de verzending en levering. De Quds Force – voornamelijk via Irans belangrijkste proxy in Libanon, Hezbollah – is ook verantwoordelijk voor de clandestiene contacten tussen Hamas- en PIJ-agenten die zich bezighouden met mensensmokkel en productie van wapens, evenals de coördinatie van de opleiding in Iran en Libanon, en de overdracht van middelen. Volgens sommige rapporten heropende Hezbollah een Libanese afdeling op Iraanse aanwijzingen, het coördineren met het Hamas-commando en -controle in de Gazastrook.(9)

Binnen dit kader stuurde op 26 juni 2014, Hamas Politbureau Chef Khalid Mashal een brief aan de Iraanse President Hassan Rouhani waarin hij verslag doet over de situatie in "Palestina" en Israëls arrestaties van leden van de Hamas op de Westelijke Jordaanoever, en waarin hij Teherans hulp vroeg in de strijd tegen Israël. Een korte tijd later stuurde Khalid al-Qoddumi, een vertegenwoordiger van Hamas in Iran, een brief aan de Majlis voorzitter Ali Larijani, waarin hij vroeg om Iraanse hulp: "Met misbruik van de situatie heeft de zionistische vijand zijn aanvallen tegen de Palestijnen onder verschillende voorwendselen geïntensiveerd en probeert te profiteren van de regionale situatie ten behoeve van haar belangen in de best mogelijke vorm." (10) (11) In mei ontmoette Mashal in Qatar de Iraanse onderminister Hussein Amir-Abdollahian en sprak de steun uit "voor Teherans inspanningen om de crisis in Syrië op te lossen." (12) Diezelfde maand heeft de nieuwe ambassadeur van Iran in Libanon, Mohammad Fathali, ontmoetingen gehad met vertegenwoordigers van de Palestijnse organisaties in het land, met inbegrip van afgezanten van Hamas en de PIJ.

In de loop van operatie Protective Edge zei Osama Hamdan, die belast is met de buitenlandse betrekkingen van Hamas, dat Hamas doorgaat haar standpunten met Hezbollah en Iran te coördineren. Hamdan onderstreepte dat "de vijand van Israël een en dezelfde vijand is en dat de tactiek van vechten daartegen, dezelfde tactiek is en daarom werken wij aan de uitwisseling van deskundigheid. Daar in het veld is een samenwerking en coördinatie." Hamdan beweerde ook dat "de betrekkingen met Iran beter zijn dan de mensen bereid zijn om te geloven; en ook met Hezbollah, veel beter dan waarop de vijand hoopt en gelooft." Hij zei dat de betrekkingen waren gebaseerd op de "strijd tegen Israël en de bevrijding van Palestina". Hezbollah en de Iraanse betrekkingen met Hamas hebben zich wel verslechterd vanwege de crisis in Syrië, met inbegrip van de verdrijving van de Hamasleiders uit Damascus. (13)

Samen met het doorlopend afvuren van lokaal geproduceerde raketten (de Borak-70) met behulp van technische know-how die Iran verstrekte, heeft in de PIJ-propagandaslag tijdens de huidige ronde van de gevechten (het noemt haar eigen rol daarin het "Ondoordringbaar Bouwwerk") een aankondiging gedaan over het soort raketten dat gebruikt wordt en het doel waarop het was gericht. In het bijzonder zei de PIJ dat het vijf in Iran gemaakte Fajr-5-raketten had afgevuurd naar Tel Aviv. (14) Fars publiceerde de aankondiging met de toevoeging dat Hamas ook de lokaal geproduceerde Fajr-5's had gelanceerd naar Tel Aviv. (15) Hamas beweert dat het ook de lokaal gemaakte versie van de Fajr - de M-75 (333-mm) raket - heeft afgevuurd op de Ben-Gurion-luchthaven en andere doelen. (16) Tijdens de tweede Libanonoorlog vuurde Hezbollah Fajr-5's af onder de naam Khaibar-1.

Met het Iron Dome-systeem, dat met succes bijna alle raketten onderschepte die vanuit Gaza worden afgevuurd en die de stedelijke centra dreigen te raken, heeft de Iraanse propaganda geprobeerd deze prestatie te bagatelliseren. Het beweerde: "Het falen van dit veelvuldig in de publiciteit staande raketsysteem leidde tot paniek onder de Israëli's, nadat een meerderheid van Palestijnse raketten met succes hun doelstellingen raakte." Deze bewering ging hand in hand met de schade te belichten die de raketten veroorzaken. (17)

Ondertussen hebben de Iraanse sociale netwerken de voortdurende kritiek op de Arabische Staten afgevlakt betreffende hun machteloosheid over de operatie in Gaza. (18) Op hetzelfde moment blijft er de ondersteuning voor Hamas en de PIJ, de leidende krachten achter het afvuren van de raketten op Israël. Bijzondere aandacht wordt besteed aan de rol van de Iraanse steun en de knowhow bij het vergemakkelijken van Hamas raketprogramma, zowel het verstrekken als het voltooien van de raketten – Fajr-5's en Fajr-3's – en de technologische knowhow voor de productie daarvan. (19)

Leren van de lessen

Niettemin vereisen de overweldigende successen van Iron Dome, ondanks de Iraanse propaganda-inspanningen om die te kleineren, een uitgebreide situatiebeoordeling door de Iraanse top van operationele echelons. Het gebruik van raketten is een centraal onderdeel van de Iraanse asymmetrische-oorlogsdoctrine, ook in andere verbanden. De angst van Iran is dat Israël een groot succes heeft bij de bestrijding van deze dreiging en dat die kan worden gekopiëerd in de andere gebieden waar Iran betrokken is – zoals de Perzische Golf, waar de VS belangen heeft in de regio onder een defensieve configuratie (met inbegrip van de basis van de vijfde vloot in Bahrein en andere locaties waar de VS en andere buitenlandse troepen moeten worden ingezet).

Iran en zijn gevolmachtigden zullen elke nieuwe wapenstilstand uitdagend gebruiken om te leren van de mislukking van hun asymmetrische doctrine, en om na te denken over oplossingen en "verrassingen", zoals de drone die Hamas gebruikte tijdens operatie Protective Edge, en de verbeteringen aan de kwetsbaarheid van de raketten. Iran zal de Hamas- en PIJ-arsenalen herbouwen en investeren in een grote technische inspanning om Israëls grote successen te overwinnen in het onderscheppen van raketten, waardoor het het falen blootlegt van de asymmetrische doctrine.

De leider blijft tweeten

hws

Op het politieke niveau heeft Iran haar activiteiten ook opgevoerd. Rouhani heeft een aanvraag gestuurd naar de islamitische staten om de inwoners van Gaza te helpen, en beweert dat "een eenheid van islamitische landen tegen de vijanden een uiterst belangrijke kwestie is in dit stadium." Rouhani voegde eraan toe dat het verzet door de inwoners van Gaza ongetwijfeld zal leiden tot de "nederlaag van het Zionistische regime". (20) Ondertussen blijft Iran krachtig het "frauduleuse regime" aanvallen in de sociale media en door periodieke aankondigingen die men publiceert. (21)

De Iraanse minister van buitenlandse zaken, Mohammad Javad Zarif, stuurde een brief aan de secretaris-generaal van de VN, Ban Ki-moon, en de secretaris-generaal van de Arabische Liga, Nabil al-Arabi, en de Islamitische Organisatie van Samenwerking (OIC), secretaris-generaal Iyad Ameen Madani, en vraagt hen om in te grijpen en te stoppen met wat hij noemde "de Israëlische agressie in Palestina". (22) Hoessein Amir-Abdollahian, de Iraanse onderminister van buitenlandse zaken voor het Midden-Oosten en Afrikaanse zaken, verklaarde dat "de Islamitische Republiek Iran het onderdrukte Palestijnse volk en het front van verzet, sterk zal blijven steunen."23

Iraanse militaire ambtenaren hebben zich ook verenigd in de veroordeling van de Israëlische campagne in Gaza. De plaatsvervangend chef-staf van de strijdkrachten, Brigade-generaal Massoud Jazayeri, zei dat Israël's gedrag tijdens de operatie, in reactie op wat hij noemde de "defensieve maatregelen door de Palestijns verzetskrachten," bewijst dat de leiders "van dit bedrieglijke en bezettende Israëlische regime zich wanhopig en bang voelt." De recente gebeurtenissen, zo waarschuwde hij, suggereren dat "Israël wordt geconfronteerd met een derde Intifada en een harde wraak." (24) De conservatieve krant Jomhuri-e-Islami beweerde ook in een redactioneel artikel dat de raketaanvallen en het groeiende protest in "Palestina" het begin is van een nieuwe intifada.25

Wie weet niet waar de Hamasraketten vandaan kwamen?

Gezien de openlijke verslagen in de Palestijnse media over het gebruik van de in Iran gemaakte Fajr-5-raketten, zegt de State Department woordvoerster Jen Psaki op 9 juli, in antwoord op een vraag over wie de raketten aan Hamas hebben verstrekt, en dat dir verontrustend is: "Ik heb geen enkele informatie hierover om te delen..." Vervolgens werd haar gevraagd of het Westen deze kwestie zou aankaarten bij de nucleaire besprekingen in Wenen, en ze antwoordde: "Niet iets waar ik me bewust van ben. De focus ligt op de nucleaire kwestie. Er is genoeg te bespreken over deze specifieke kwestie... Nou, ik denk dat het duidelijk is, Lucas, dat onze zorg en onze veroordeling van de raketaanvallen consequent is geweest. En natuurlijk zijn we bezorgd over de leveranciers, maar ik heb niet meer informatie om te delen hierover." (26)

Tussen Gaza en Wenen

20 juli is de door Iran en de andere machten vastgestelde datum voor de ondertekening van een nucleaire overeenkomst. Ondertussen ontstaan er grote meningsverschillen en lacunes over de belangrijke zaken tussen Iran en de P5+1-groep - over een verdere verrijking, de strengheid van de controles, het aantal centrifuges dat Iran mag hebben, en de mogelijke versoepeling van de sancties.

De opperste leider, ayatollah Ali Khamenei van Iran heeft nieuwe compromisloze richtlijnen vastgesteld, en rode lijnen, die blijkbaar verrassend zijn voor de Iraanse nucleaire onderhandelaars, welke verklaren dat Iran de capaciteit van de verrijking aanzienlijk wil verhogen in verband met de theoretische toekomstige kerncentrales. Khamenei heeft rechtstreeks de 5+1 uitgedaagd door te zeggen: "Hun (5+1) doel is dat wij een capaciteit van 10.000 separatieve werkeenheden (SWUs), krijgen, wat gelijk staat aan 10.000 centrifuges van het oudere type dat we al hebben. Onze ambtenaren moeten zeggen dat we 190.000 centrifuges nodig hebben. Misschien is dit niet een behoefte voor dit jaar, of voor twee jaar of vijf jaar, maar dit is het wat het land absoluut nu moet hebben." (27)

In nucleaire gesprekken sinds 2003 hebben de Verenigde Staten en het Westen hun blik afgewend van de Iraanse negatieve betrokkenheid in een lange reeks van kwesties – men is tegen het vredesproces en volgt het Palestijnse spoor, is tegen de interne-Palestijnse verzoening (onderwijl Hamas en de PIJ met raketten uitrustend), en geeft steun aan Bashar al-Assad in Syrië, is betrokken in Irak, met ondermijning in de Golfstaten (waaronder Hesbollah in Bahrein), en ook heeft Iran voortdurende schendingen van de mensenrechten, die alleen maar zijn toegenomen sinds Rouhani tot president werd gekozen. Deze opzettelijke blindheid heeft veroorzaakt, en blijft veroorzaken, een enorme schade aan de Verenigde Staten en hun bondgenoten in de regio.

In dit gevoelige stadium neemt operatie Protective Edge de aandacht weg van Iran. Terwijl de nucleaire overeenkomst nadert blijkt dat sommige onderhandelaars terughoudend zijn om een confrontatie aan te gaan over Irans steun aan de terroristische organisaties. Wanneer men echter de puntjes verbindt, blijkt duidelijk dat Iran een aanstoker is in de conflicten in de regio, zoals haar langetermijnstrategie zich ontwikkelt om de regio te domineren – vanuit het eigen standpunt — met veel succes. Het voortdurende wegkijken van dit lopende Iraanse gedrag, met name vlak voor de ondertekening van een "historisch" nucleair akkoord, brengt op de lange termijn de westerse belangen in de regio in gevaar - voor het westen en met name de Verenigde Staten. De onderhandelaars lijken hun blik af te wenden ondanks de periodieke schade aan hun belangen en, niet in het minst, voor hun soldaten (zoals bij de aanval op de Khobar Towers in Saoedi-Arabië, de hulp die de sjiieten kregen bij het aanvallen van Amerikaanse troepen in Irak, de steun voor de Taliban in Afghanistan, de ondermijning in de Golfstaten, enzovoort).

Een (laatste) kans om de koers te wijzigen

Dit jaar valt de laatste vrijdag in de Ramadanmaand op 25 juli. Sinds 1979, hebben Ayatollah Khomeini en zijn regering besloten om deze dag te wijden aan het verlangen van alle moslims voor de "bevrijding van Jeruzalem" en Iran dit markeerde als de "Internationale (Quds) Jeruzalem Day". Khomeini's vooruitzicht heeft zich voortgezet om de vorm en de doelstellingen van de revolutie te definiëren alsmede de inspanningen om daaraan te voldoen, met inbegrip van de houding ten opzichte van Israël en de oproepen voor de vernietiging ervan. Elk jaar wordt de Jeruzalemdag gevierd met massale optochten, georganiseerd door het regime, met de hoogste leiders die harde toespraken afleveren met inbegrip van het spreken over de vernietiging van Israël en het wegvagen van de kaart, samen met de veroordelingen van de Verenigde Staten ("Dood aan Israël" en "Dood aan Amerika"). Op hetzelfde moment, benadrukten de Iraanse leiders hun bijdrage aan de Palestijnse strijd bij het zien van de Arabische zwakte, en verheerlijkten hun rol op de weg naar "de bevrijding van Palestina en de gewapende strijd."

Iran blijft, samen met haar satellietstaten Hezbollah en Syrië, werken om te voldoen aan de leer van Khomeini en zijn opvolger, Khamenei. Iran levert wapens aan de Palestijnse terreurorganisaties en uit hoofde van wat zij noemen het front van verzet tegen Israël en de Verenigde Staten in de regio. Ook blijft het de status ondermijnen van de Verenigde Staten in het Midden-Oosten, met het doel hen in de regio te vervangen als de meest invloedrijke acteur.

Iran heeft tot nu toe niets hoeven te betalen voor haar destructieve betrokkenheid in de regio, en het westen heeft deze kwesties niet krachtig genoeg aan de orde gesteld in de nucleaire gesprekken. Zelfs tijdens de operatie Protective Edge, die nog niet is beëindigd, blijven de westelijke onderhandelaars zorgvuldig afzien van de vermelding van Irans naam als degene die verantwoordelijk is voor de kwantiteit en kwaliteit van de raketten in handen van de Gaza terreurorganisaties en in die van Hezbollah in Zuid-Libanon. Het blijkt ook dat Iran capabel is voor het openen van een noordelijke front wanneer men het maar wil.

Dus, terwijl de internationale gemeenschap bang is dat de langzaam vorderende nucleaire gesprekken in het gedrang komen, met het negeren van de ontwikkelingen, heeft Iran Israël weten te confronteren met een zuidelijke front (Hamas en de PIJ) en het noordelijke front (Hezbollah). Iran beschouwt deze fronten als onderdeel van haar beschermende omhulsel en geschikt voor haar concept van asymmetrische oorlogsvoering, en als eerste lijn in de confrontatie met Israël.

Zoals het conflict in Gaza en in Libanon nu escaleert, moeten Israël en de internationale gemeenschap de Iraanse rol in het middelpunt van de belangstelling zetten en niet uit de weg gaan.

Naarmate de tijd verstrijkt, beweegt Iran zich dichter naar een nucleair wapen, en verscherpt op hetzelfde moment haar greep op de belangrijkste regionale gebeurtenissen. Het Westen moet Iran ter verantwoording roepen voor dit opstokende gedrag en deze kwesties opvoeren tijdens de onderhandelingen.

1 http://www.terrorism-info.org.il/en/article/20459.
2 voornamelijk explosief gevormd Penetrator (EFP). Iran heeft ook dergelijke apparaten overgedragen aan de sjiieten in Irak tegen coalitietroepen en veroorzaakte enorm veel dodelijke slachtoffers
3 Al Jazeera, 20 november 2012.
4 Raketten met een bereik van ongeveer 75 km en met kernkoppen in 170kg, welke 90kg explosieven zijn.
5 http://www.resalat-news.com/fa/PrtNews.aspx?code=123836&k=0.
6 http://saraya.ps/index.php?act=Show&id=25236.
7 http://www.presstv.com/detail/2012/12/08/276937/gazans-naming-kids-after-fajr5-missiles.
8 Javan (Teheran), 16 mei 2014 (in het Perzisch)
9 http://www.wnd.com/2014/07/iran-teams-up-terrorists-to-attack-israel/?cat_orig=world
10 http://english.farsnews.com/newstext.aspx?nn=13930411000691.
11 http://www.tabnak.ir/fa/print/411226.
12 http://english.farsnews.com/newstext.aspx?nn=13930302000394.
13 http://www.assafir.com/Article/2/360865.
14 http://www.saraya.ps/index.php?act=Show&id=36216.
15 http://arabic.farsnews.com/newstext.aspx?nn=9303227240.
16 http://www.alqassam.ps/arabic/#! /%D8%A7%D9%84%D8%A8%D9%8A%D8%A7%D9%86%D8%A7%D8%AA/4634.
17 http://www.presstv.ir/detail/2014/07/11/370791/israel-iron-dome-again-proves-vulnerable.
18 https://twitter.com/IRGCspy/status/487363256588050432.
19 http://jcpa.org/the-father-of-irans-revolutionary-guards-missile-program/
20 http://www.president.ir/fa/79164.
21 https://twitter.com/khamenei_ir.
22 https://twitter.com/khamenei_ir.
23 http://www.presstv.ir/detail/2014/07/10/370652/israel-to-regret-attacks-on-gaza.
24 http://english.farsnews.com/newstext.aspx?nn=13930418001223.
25 http://www.jomhourieslami.com/1393/13930419/13930419_01_jomhori_islami_sar_magaleh_0001.html.
26 http://www.state.gov/r/pa/prs/dpb/2014/07/228980.htm#ISRAEL.
27 http://www.leader.ir/langs/fa/index.php?p=contentShow&id=12067.

Bron: Iran: The Regional Power behind the Hamas War Effort