www.wimjongman.nl
Qatar is niet de bondgenoot van het westen
Door Melanie Phillips - 14 oktober 2014
Er is veel en zeer gerechtvaardigde kritiek op de Amerikaanse strategie van het aanvallen van de milities van de islamitische staat in Irak en Syrië. Luchtaanvallen hebben nauwelijks hun opmars aangetast. Verschillende militairen hebben ongetwijfeld het advies overwogen dat er, om enige hoop op het vernietigen van de islamitische staat te hebben, grondtroepen nodig zijn. Iets waar natuurlijk noch het Verenigd Koninkrijk als de Verenigde Staten toe bereid zijn om die in te zetten, nadat ze zich zo bezeerd hebben in Irak en Afghanistan.
De kernreden voor de mislukking van die campagnes in Irak en Afghanistan wordt echter op dit moment opnieuw herhaald in de strijd tegen de islamitische staat. Want de boodschap dat de VS en het VK duidelijk hebben gefaald om er iets van te leren, is dat iedere oorlog die halfslachtig gevochten wordt, verloren zal worden en dat het offer van bloed of geld tevergeefs zullen zijn.
Van ganser harte strijden is niet alleen een kwestie van militaire tactieken. Er moet een consekwente strategie zijn, die gebaseerd is op een juiste analyse van wat het doel is, wie de vijand is en wat de aard van de oorlog is om de vijand te bevechten. Die vijand moet vervolgens worden bestreden met alle passende middelen: militaire, politieke en economische. Niets van dit alles wordt gedaan in het geval van islamitische staat. De oorlog is niet alleen halfslachtig, maar richt zich slechts op het symptoom, terwijl ondertussen de oorzaak genegeerd wordt. De Islamitische Staat wordt ondersteund door Qatar, dat verder Koeweit hielp het te steunen en vormen voordat de militie zichzelf ging financieren door het plunderen van bankrekeningen, olievelden en grondgebied na de spectaculaire opmars.
Echter, Qatar en Koeweit zijn ook zogenaamde bondgenoten van het westen. Inderdaad, Amerika en zijn bondgenoten bevrijdden Koeweit van Saddam Hussein in de eerste Golfoorlog. Maar nu geeft de 'Koeweit Geleerden Unie' verscheidene miljoenen dollar uit voor anti-vliegtuigraketten, raket-aangedreven granaten en aan strijders, waarvan sommige naar de Islamitische Staat gaan en sommige naar het al-Qaeda front, Jabhat al-Nusra.
Een oorlog tegen ISIS die halfslachtig is, zal worden verloren.
Qatar is een belangrijke ondersteuning van de anti-westerse, op de Moslimbroederschap gebaseerde terreurorganisaties in Syrië, Afghanistan, Somalië, Soedan, Gaza en elders. Dientengevolge wordt Qatar gemeden door Saoedi-Arabië (zelf ook geen vreemdeling in het islamitische extremisme), de Verenigde Arabische Emiraten en Bahrein.
Om nu te zeggen dat het westen vriendelijk is voor Qatar, zou een understatement zijn. Terwijl de oorlog in Gaza afgelopen zomer woedde, ondertekende Obama een miljard-dollar wapendeal met Qatar hoewel het Hamas financierde.
Aan deze kant van de vijver heeft Qatar gestaag een groot deel van het Verenigd Koninkrijk opgekocht. Het bezit een enorme hoeveelheid van de financiële wijk van Canary Wharf. Tijdens de financiële crisis stapte het in om de grootste aandeelhouder van Barclays te worden. Het is eigenaar van het Olympisch dorp, Harrods en 's werelds duurste flatgebouw in No 1 Hyde Park. Het bezit Camden Market, Shard en 20 procent van de London Stock Exchange. Het is ook Groot-Brittannië's grootste leverancier van geïmporteerd vloeibaar aardgas geworden. En zo verder.
Dus wat ter wereld is het punt van het bombarderen van de Islamitische Staat als op hetzelfde moment de VS en het VK hand in de hand gaan met haar sponsors?
Het westen behandelt de Islamitische Staat alsof het is een ongekend fenomeen van barbarij en agressie is. Maar het is niet zo. Het is slechts de nieuwste manifestatie van het veel-koppige monster van de islamitische jihad tegen de "ongelovige" wereld.
Om zich te verdedigen, moet het westen een strategisch antwoord vormen, waarbij ze de bronnen van de jihad niet als bondgenoten, maar als vijanden behandelt. Dit is niet om te betogen dat de VS en het UK bombardementen op Qatar moet uitvoeren. Maar het betekent wel: geen wapenhandel, en een einde aan de financiële afhankelijkheid als één van de meest gevaarlijke vijanden voor het westen om die de overhand te geven.
Anders zal het westen niet alleen de oorlog tegen de Islamitische Staat verliezen, maar ook de Heilige Oorlog, waarvan de aard zowel door de VS als de UK nog steeds zo lafhartig wordt ontkend.
Melanie Phillips is columnist voor de Times