Hoe de moslimwereld profiteert van ISIS

20 oktober 2014 - door Daniel Greenfield

Hoe de Amerikaanse campagne tegen ISIS ook gaat, het zal zijn soennitische islamitische bondgenoten begunstigden, die zich ook doubleren als onze bondgenoten. Hoewel het oppervlakkig lijkt alsof ISIS alle banden heeft doorgesneden, dreigen zelfs voormalige bondgenoten als Turkije en Qatar, onder het mom van pragmatische verbindingen blijven zo sterk als altijd.

Terrorisme is een brand in de islamitische wereld. Iedereen speelt met het vuur en iedereen wordt verbrand. De truc is iemand anders als eerste te verbranden.

De Amerikanen denken nog steeds in verwantschap tussen terroristische groeperingen en landen als dienaar en meester. Het is echter vaak meer een hondsdolle hond voeren en die dan in de tuin van uw buurman te lokken. Het gaat minder over een directe controle van een terroristische groepering en meer over het hen manoeuvreren ten behoeve van het omvormen van het politieke en militaire milieu waarin de vijanden en bondgenoten werken.

Dat is het waarom Al-Qaeda en Iran als religieuze vijanden nog steeds af en toe kunnen samenwerken.

De huidige campagne tegen ISIS is een typisch voorbeeld daarvan. Door ISIS te machtigen, sleuren de soennitische moslim-oliestaten de Verenigde Staten mee in een alliantie die banden heeft met de islamitische jihadisten, die bekend staan als het Vrije Syrische leger. Toen het westen een interventie verijdelde, na rapporten over het gebruik van WMD, ging de slimme geld naar ISIS. Door het omdraaien van Al Qaeda tot een grote regionale bedreiging, zouden de Verenigde Staten worden meegesleurd in het conflict en vervolgens gemene zaak moeten maken met het Vrije Syrische leger.

Toen dat nog steeds niet volgens schema gebeurde, hielp massamoord en verkrachting door ISIS om in deze val te trappen. De Koerden zijn nu uit hun neutrale positie gedwongen in een onderlinge afstemming met de soennitische rebellen van het FSA. De Westerse landen gingen dieper in de alliantie met het Vrije Syrische leger, wat hen uiteindelijk dwong tot een interventie door de NAVO in Syrië om het FSA te beschermen. Dat was altijd al het eindspel. ISIS was het middel.

De ISIS-gok was gevaarlijk, vooral onder Obama, maar nu begint het vruchten af te werpen.

Het islamitische terrorisme bevoordeelt moslims direct en indirect. De directe voordelen zijn duidelijk. De indirecte voordelen zijn subtieler. Of het nu gaat om ISIS en de FSA, of Al-Qaeda en Saoedi-Arabië, of om de "extremistische" moskeeën die openlijk dood en verderf prediken en de "gematigde" moskeeën die het een beetje mooier aankleden, het islamitische geweld geeft voordelen aan beide zijden in het spel van de "Goede kalief" en de "Slechte kalief".

Islamitisch "extremisme" creëert een markt voor "gematigden". Hoe meer bommen er afgaan, hoe meer de getroffen landen zich naar de bondgenoot wenden die het hoofd koel houdt, die beweert de woede van de radicalen onschadelijk te kunnen maken.

Het is een bekend spel.

Jihadisten lieten hun bommen in Boston afgaan en de verklaarde partners in de lokale moskeeën. De Taliban vermoordde meisjes en de Verenigde Staten pompen meer geld in Pakistan. ISIS moordt met de afslachting van niet-moslims en we worden bondgenoot met de FSA.

De islamitische wereld heeft "extremisten" nodig om hun gevaarlijke stoom af te blazen en voor het indirect bereiken van hun doelen. Al het nieuwe extreme mag de moslims pijn doen, maar het maakt ook de westerlingen meer van hen afhankelijk, terwijl deze de gisteren nog onaanvaardbare groepen veranderen in de nieuwe gematigden. Wanneer we naar de grotere doelstellingen van de islamisering kijken en voorbij de afzonderlijke groepen, dan kunnen we zien dat elke groep op zijn eigen manier helpt om een ander stukje van de puzzel bij te dragen. De ene groep kan dit doen door middel van geweld, terwijl de andere het doet met beloften om zich te verzetten tegen de radicale extremisten, maar ze werken allemaal om dezelfde ultieme totalitaire concessies veilig te stellen.

Moslims hebben bezwaar tegen het idee dat elk van hen moet worden gezien als een tikkende tijdbom, en ze hebben tot nu toe enorm geprofiteerd van een dergelijk begrip. Het Westerse buitenlandse beleid heeft het PLO terrorisme omgevormd tot een instrument voor het nastreven van de moslimgrieven tegen Israël. Al Qaeda keerde moslims van een duistere minderheid om tot een burgerlijke rechten prioriteit. ISIS combineert beide, dwingt het westen om in te stemmen met territoriale eisen van de Sunni's in Irak en Syrië door een gewapende interventie, en ondertussen de verspreiding van de paranoia over een ISIS-werving in het westen.

Wanneer het huidige conflict met ISIS eindigt, is het waarschijnlijk dat de sjiieten zijn gebroken in Syrië en in Irak, dat een Koerdische staat wederom als een fantasie zal worden afgezwakt, en dat de positie van de soennitische moslims in beide landen sterker zal zijn dan ooit na te hebben geprofiteerd van het overnemen van de bezittingen van christenen en Yazidi in gebieden die door ISIS etnisch gereinigd zijn. Zelfs als ISIS verliest, zal veel van haar doelstellingen zijn bereikt, omdat het ook de doelstellingen zijn van onze islamitische bondgenoten in de coalitie tegen ISIS.

Wij zijn niet zoiets als een bondgenootschap met Stalin aangegaan om Hitler te verslaan. We zijn een bondgenootschap aangegaan met een vleugel van de nazipartij om een andere vleugel van de NSDAP te verslaan. En welke vleugel dan ook wint, de nazi-agenda zal nog steeds winnen.

Dat betekent niet dat wij ISIS niet moeten verslaan. Net als het Al Qaeda, het vormt een bedreiging voor ons. Maar we moeten ook erkennen dat de beste manier om het te bestrijden is zonder de verstrikkende allianties en strategische verbanden die haar donateurs belonen. De zekerste manier om ISIS te bestrijden is door aan haar donateurs te laten zien, dat ze ons niet in een oorlog namens hen kunnen slepen door het bewapenen en de financiering van islamitische terroristen, om voor ons te vechten.

Te veel politici hebben geloofd in de mythe dat wij ISIS niet kunnen verslaan zonder een bondgenootschap met "gematigden" in Syrië, ondanks het feit dat zelfs deze regering, die zelfs hen in Gitmo als gematigden ziet, geen veilige manier kan vinden om hen te bewapenen. Onze bondgenoten tegen ISIS zijn ook de bondgenoten van ISIS. We gebruiken hen niet om ISIS te verslaan. Ze zijn met behulp van ons Irak en Syrië aan het in beslag nemen.

Wanneer wij de koppeling aanvaarden tussen het verslaan van ISIS en het helpen van de FSA, belonen we de donateurs van ISIS. In de toekomst wil een andere groep dan de soennitische oliestaten heel graag de VS in een oorlog slepen,en alles wat ze hoeven te doen is het bewapenen en financieren van ISIS. En als we niet komen aanlopen wanneer de alarmbel gaat, dan ze zullen ze een nog grotere bedreiging hebben, totdat het zelfs voor een democraat te groot wordt om te negeren.

Dat is precies wat er gebeurd met ISIS.

Het antwoord ligt niet in het negeren van Al Qaeda, of het worden van een marionet van haar donateurs. In plaats daarvan moeten we ons bewust zijn van de grotere politieke agenda die erbij is betrokken. En die politieke agenda's kunnen niet worden besproken.

Toen Biden om de waarheid heen draaide, werd hem vrij snel verteld zijn excuses aan te bieden aan Saoedi-Arabië, Turkije en de Verenigde Arabische Emiraten. Dezelfde regering die Israël kan beschuldigen voor het veroorzaken van ISIS, kan zelfs niet het feit toegeven dat zijn Soennitische Bondgenoten degenen waren die het geld, wapens en mankracht aan ISIS hebben gegeven. En als het dat niet kan toegeven, dan kan het zeker niet toegeven dat het geen fout was, maar een berekend plan.

De zwakste en rijkste moslimlanden compenseren hun zwakte door hun afhankelijkheid van ons om te keren in onze afhankelijkheid van hen. Zij hebben Al Qaeda en ISIS nodig om te laten zien dat westerse landen afhankelijk zijn van hen. Moslims in het westen compenseren ook hun zwakheid en afhankelijkheid door de vrees voor het islamitische terrorisme te misbruiken om hun invloed en politieke macht te vergroten.

Islamitisch terrorisme zal niet eindigen met luchtaanvallen. Het zal eindigen wanneer we deze cyclus van afhankelijkheid doorbreken door te erkennen dat wat het echte terrorisme voedt niet onderdrukking is of onrecht, maar het politieke moslim cynisme.

De geldschieters van ISIS zijn ook onze bondgenoten tegen ISIS. Soennitische Arabische moslims hebben geholpen in de genocide van niet-moslims om ons te dwingen tot steun voor hun territoriale aanspraken, waaronder de etnische zuivering van dezelfde mensen voor wie wij bestrijden om te beschermen. Om ISIS te bestrijden hebben wij een deal gemaakt met de duivel door de ISIS-agenda uit te voeren.

Dat is hetzelfde als wat is gebeurd elke keer toen we onszelf toestonden om in de val te worden geleid van het bondgenootschap met de "gematigden" om de "extremisten" te verslaan. Het is een weg die leidt tot het proberen om democratie te brengen door middel van islamisme en tot het verbinden met Jihadisten ter bestrijding van Jihad-strijders.

Bron: How the Muslim World Benefits from ISIS | FrontPage Magazine