VN-onderzoek naar Israël zal alleen maar Hamas-oorlogsmisdaden aanmoedigen

door Alan M. Dershowitz | 24 juli 2014

"Daar ga je weer," heeft Ronald Reagan tegen Jimmy Carter gezegd. Eens te meer heeft de de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties gestemd - van mening verschillend met de Verenigde Staten - om een zogenaamd "onderzoek" in te stellen naar Israëls militaire reacties op de tweevoudige oorlogsmisdaden van Hamas. Israël zal eens te meer moeten beslissen om of zij de kangoeroes wil voeden, die deel uitmaken van dit Hof, door samen te werken met weer een ander nep-onderzoek waarvan het resultaat vooraf al bepaald is. Wederom staat Israël voor een onmogelijke keuze: als het weigert om samen te werken, zal het de schuld krijgen voor het ontkennen van de relevante informatie van de onderzoekscommissie; en als het wel meewerkt, zal het een conclusie die al is vastgesteld nog geloofwaardiger maken.

Dit door Hamas geïnspireerde onderzoek is een belangrijk onderdeel van Hamas' dubbele oorlogsmisdaadstrategie: door het afvuren van de raketten op woonwijken en gebouwen – zelfs Ban Ki-moon erkent dat men het doet – wil Hamas hebben dat Israël zo veel Palestijnse burgers zal doden als maar mogelijk is. Deze door Hamas ontworpen lijken-telling, en de begeleidende foto's, leidt nu onvermijdelijk tot het soort eenzijdige onderzoek waarin de UNHRC gespecialiseerd is. Resulterend in een eenzijdige veroordeling, waarop Hamas altijd kan rekenen, en het helpt met het winnen van de steun in Europa, Zuid-Amerika en andere delen van de wereld, evenals van de media en de universiteiten.

Door met deze strategie van Hamas mee te gaan, die er inderdaad steeds een centraal onderdeel van is, moedigt de UNHRC Hamas aan het raketvuur tegen de Israëlische burgers door te zetten, evenals het graven van tunnels naar Israël om de Israëli's te doden en te ontvoeren, en ook het plaatsen van raketten en tunnelingangen in woonwijken. De landen die voor dit onderzoek stemmen zijn dit zich volledig bewust van wat zij aan het aanmoedigen zijn. Ze hebben het bloed van toekomstige onschuldige Palestijnen en Israëli's aan hun handen.

De laatste keer vond de commissie een bereidwillig slachtoffer in Richard Goldstone, die de persoonlijke ambitie had zijn status in de internationale gemeenschap te verhogen boven enig onderzoek naar de waarheid. Omdat Goldstone een Jood is en een tijd heeft doorgebracht in Israël, gaf zijn naam, die verbonden werd aan het verslag van de commissie, een sfeer van geloofwaardigheid. Zijn tweeslachtige conclusies – dat Israël zich bewust op de Palestijnse burgers heeft gericht en dat Hamas geen menselijke schilden gebruikte – werd zo grondig in diskrediet gebracht dat zij Goldstone's carrière vernietigden, en zelfs zijn vooruitzichten om hoog te stijgen binnen de internationale gemeenschap. Uiteindelijk moest zelfs Goldstone zijn fout erkennen en aangeven dat er geen bewijskracht was voor steun aan zijn alom geciteerde conclusies.

Dit keer zal het niet eenvoudig zijn om een commissie te vinden met een ambitieuze bereidwillige zoals Goldstone, omdat potentiële leden van de commissie nu begrijpen dat hun conclusies, methodologieën en vooroordelen met zorg zullen worden onderzocht en voor iedereen openbaar gemaakt om te lezen.

De Raad zal waarschijnlijk, om te voldoen aan zichzelf, een groep van openlijk anti-Israël ijveraars hebben die geen enkele zorg hebben over hun reputatie en die bereid zijn om voor een onderzoek te gaan, en die tot de conclusie zullen komen waarvoor de Commissie hen heeft aangesteld om die te bereiken.

Het zou nuttig zijn om een echt onderzoek naar beide partijen in het conflict te doen o.l.v. objectieve deskundigen. Ik verwelkom een dergelijk onderzoek, zoals ik vermoed dat ook Israël zal doen. Objectieve onderzoekers willen harde bewijzen, zoals real-time video's, communicatie binnen het leger, forensisch bewijsmateriaal en andere informatie waarmee de open-minded onderzoekers de feiten kunnen vinden, waar de feiten hen ook naar toe zouden leiden. Het probleem is dat Hamas nooit akkoord zal gaat met een dergelijk onderzoek en zou weigeren om objectieve onderzoekers in Gaza toe te laten. Inderdaad, het beste bewijs van een pro-Hamas vooroordeel in enigerlei onderzoek is het feit dat Hamas, dat Gaza regeert met ijzeren vuist, deze nep-onderzoekers met open armen zal ontvangen, op de manier waarop men ook was ingenomen met Goldstone en zijn vooringenomen lakeien.

Ondanks de onwil van Hamas om objectieve onderzoekers in Gaza toe te laten, zou de wereld een volledige en onpartijdige onderzoek moeten eisen door ervaren, professionele onderzoekers, los van de Verenigde Naties, wier enige verantwoordelijkheid zou moeten zijn om de waarheid boven te krijgen, ondanks hoe complex en genuanceerd het kan blijken te zijn.

Zo'n onafhankelijk en echt onderzoek kan plaatsvinden op het moment dat het nep-UNHRC-"onderzoek" wordt uitgevoerd. De wereld zou een goede basis moeten hebben om de methoden te vergelijken, de feitelijke bevindingen en conclusies van de twee onderzoeken. Het zou ook een goede basis zijn om de acties van Hamas te vergelijken met Israël - en die van Israël met wat andere democratische landen hebben gedaan en zouden doen wanneer zij worden geconfronteerd met vergelijkbare situaties.

In een dergelijk onderzoek zouden ook de regels van proportionaliteit gelden met de feiten met betrekking tot de militaire acties van Israël. Zelfs Navi Pillay, die werkt voor de UNHRC, heeft erkend dat proportionaliteit is toegestaan aan een natie die wordt aangevallen om de vijandelijke militaire doelen te beantwoorden met een tegenaanval zo lang als de militaire waarde van het doel belangrijk genoeg is om de verwachte burgerslachtoffers te rechtvaardigen die vallen. Deze regel is niet ontworpen voor situaties waarin de vijand opzettelijk burgers gebruikt om haar militaire operaties te beschermen. In ieder geval de doelen die Israël heeft aangevallen - de raketten die gericht zijn op burgers, en terroristische tunnels die gebouwd zijn om te doden en voor het ontvoeren van Israëli's - zijn uiterst belangrijke militaire doelen die niet moeten worden geneutraliseerd voor tegenaanvallen door het opzettelijke gebruik van menselijke schilden. Waar de UNHRC spreekt van de aanwezigheid van menselijke schilden, en dan een democratie verhindert tot een tegenaanval op belangrijke militaire doelstellingen - zelfs nadat de waarschuwing aan de burgers zijn gegeven, zoals Israël heeft gedaan - zou dit een wijdverbreid gebruik van menselijke schilden stimuleren door alle terroristische groeperingen over de hele wereld, en de democratieën in groot gevaar brengen. Maar de UNHRC dreigt dat punt te negeren, zoals zij ook heeft gedaan in het Goldstone-verslag, en het reageerde gewoon zoals mevrouw Pillay al heeft gereageerd met het volgende cliché: "De acties van de ene partij ontslaat niet de andere partij van de noodzaak tot eerbiediging van haar verplichtingen krachtens het internationaal recht."

Dit cliché - dat onjuist is, aangezien het een kwestie van recht en gezond verstand is, wanneer de overtredende partij opzettelijk gebruik maakt van menselijke schilden - is een uitnodiging aan Hamas en andere terroristische groeperingen om haar dubbele oorlogsmisdaden voort te zetten.

Israël zou niets moeten vrezen voor een objectief onderzoek. Het zou ook niets moeten vrezen van een UNHRC "onderzoek" - indien de voorkennis maar openbaar wordt gemaakt voor iedereen om in te zien.

Editor: Voor mij is het dan onduidelijk wat je nog in een dergelijke organisatie te zoeken hebt als alles wat je daar kunt verwachten, veroordeling op veroordeling is, en bijna altijd onterecht. Maar ik zal wel te simpel denken.

Bron: UN probe of Israel will only encourage Hamas war crimes