Aanval VS in Syrië loopt parallel aan die van Israël in Gaza

door Alan M. Dershowitz | 23 september 2014

De luchtaanval door Amerikaanse en Arabische troepen tegen ISIS en andere terroristische doelwitten lopen parallel met de Israëlische luchtaanvallen tegen de terroristische doelen van Hamas in Gaza. Volgens de oud-generaal Wesley Clark zijn de luchtaanvallen van de VS ontworpen om de infrastructuur van de terroristische groeperingen af te breken en deze te vernietigen, met inbegrip van het elektriciteitsnet, de bronnen van hun financiën en andere gemengde militair-civiele doelen.

Toen Israël militaire doelen Hamas aanviel, waaronder enkele met gemengd gebruik, werden ze veroordeeld door dezelfde Arabische landen die nu deelgenomen hebben aan de gezamenlijke Verenigde Staten-Arabische aanval in Syrië. Het verschil is natuurlijk dat de dreiging van ISIS lang niet zo dreigend is als de gevaren van Hamas. Dit geldt zeker in verhouding tot de Verenigde Staten en kan ook het geval zijn met betrekking tot de Arabische partners.

Een van de meest hypocriete landen die deelnemen aan de Amerikaanse aanval is natuurlijk Qatar, dat niet alleen Israël veroordeelde voor de verdediging van haar burgers tegen de Hamasraketten en -tunnels, maar eigenlijk de Hamas-aanvallen financierde en asiel geeft aan de Hamas-terroristenleiders die de opdrachten geven. Hypocrisie is niets nieuws als het gaat om de dubbele standaard die toegepast wordt door de internationale gemeenschap tegen Israël. De Verenigde Staten en hun Arabische partners hebben het recht om preventieve actie te nemen tegen terroristische groeperingen zonder angst voor een VN-veroordeling, of een Goldstone-rapport, of met de bedreiging haar leiders voor het Internationaal Strafhof te brengen. Maar alleen als Israel het doet, ongeacht hoe voorzichtig ook om burgerslachtoffers te minimaliseren, dan wordt het de basis voor een internationale veroordeling.

Als de Amerikaanse aanvallen in Syrië blijven doorgaan, zullen er waarschijnlijk burgerslachtoffers vallen, omdat ISIS haar strijders onder de burgers mengt en gezien de vele gijzelaars die ze hebben meegenomen. Wanneer dat gebeurt, zullen Amerikaanse en Arabische bommen sommige burgers doden. Het zal interessant zijn om de reactie van de wereld te zien in vergelijking met de reactie op het doden door Israëlische raketten die de bewuste menselijke schilden in dienst van Hamas raken. Als vanuit het verleden enige voorspelling mogelijk is van de toekomst, kan de verhouding tussen civiele terroristische sterfgevallen aanzienlijk hoger zijn in de door de Amerikanen geleide luchtaanvallen, dan het geval was in de Israëlische luchtaanvallen. In de voorbije oorlogen, zoals die in Afghanistan, Irak, Pakistan en het voormalige Joegoslavië, was de verhouding van de civiele en de strijder-doden veel hoger dan de verhouding tot stand gebracht door het Israëlische vuren in Gaza, waar de menselijke schilden van Hamas wel een keuzetactiek was.

Het zal ook interessant zijn om de reactie van de internationale gemeenschap en verschillende NGO's te zien over de door de VS geleide aanvallen op gemengde militair-civiele doelen, zoals het elektriciteitsnet en de financieringsbronnen. Het internationale recht op deze onderwerpen is vaag en open, en dus onderworpen aan een selectieve toepassing. Twijfels tegen Israël worden altijd opgelost in het voordeel van andere landen die betrokken zijn bij gelijksoortige militaire acties.

De gezamenlijke aanval van de Verenigde Staten en het handjevol Arabische landen kan eindelijk de wereld ervan overtuigen dat de wetten van de oorlog moeten worden aangepast aan de nieuwe realiteit van het terrorisme. Als men de woorden van artikel 51 van het VN-Handvest letterlijk zou toepassen, kan geen enkel land zich meer verdedigen tegen op handen zijnde aanvallen, hetzij door terroristen of conventionele legers. Krachtens deze paragraaf moeten een gewapende aanval van een vijandelijke staat eerst hebben plaatsgevonden vóór het recht op zelfverdediging ingebracht kan worden. Deze bepaling was al niet realistisch toen die werd opgesteld en is nu nog veel onrealistischer met het oog op de terroristische dreigingen. De wetten van de oorlog vereisen proportionaliteit, die wordt gedefinieerd in de eisen dat de verwachte dood van burgers zal worden getoetst aan de militaire waarde van de doelgroep. Maar het heeft geen rekening gehouden met situaties waarin de vijand haar waardevolle militaire doelen achter menselijk schilden verbergt.

Het is makkelijk voor de internationale gemeenschap om deze regels strikt en onrealistisch van toepassing te laten zijn wanneer het enige land waarvoor deze gelden als nationale staat, het Joodse volk is. Maar nu moeten ze van toepassing zijn over de hele linie, en dat zal vereisen ze te definiëren op een verstandige en realistische manier die geen onrechtmatig voordeel geeft aan terroristen die weigeren te voldoen aan de beginselen van de rechtsstaat.

Het laatste boek van Alan Dershowitz is "Terreurtunnels: De zaak voor Israëls rechtvaardige oorlog tegen Hamas".

Bron: United States Attack in Syria Parallels Israel's in Gaza