De eerste les van de Gaza-oorlog: de blokkade werkt
15 juli 2014 - door Moshe Phillips en Benyamin Korn
De auteurs zijn leden van de Raad van bestuur van de 'Religieuze Zionists of America'.
Gedurende de eerste 24 uur van de Gaza-oorlog vuurden Palestijnse terroristen meer dan tweehonderd raketten af op Israël. Maar slechts één Israëliër raakte gewond, en niet één werd er gedood. Hoe is dat mogelijk?
Wanneer Israël raketten op de vijandelijke doelen afvuurt, doen ze dat met uiterste precisie. Soms raken zij een eenzame terrorist op een motorfiets, of een enkel appartement in het midden van een dichte cluster van flatgebouwen.
En wanneer Hamas, de Islamitische Jihad en andere Palestijnse terreurgroepen raketten afvuren op Israël, komt de overgrote meerderheid terecht in lege velden of op parkeerplaatsen en andere onbewoonde plekken.
Het verschil is niet dat de Israëli's een beter doel hebben. Het verschil is dat de Israëli's de juiste apparatuur hebben en de Palestijnen niet.
Israël heeft geavanceerde computersystemen die nodig zijn om ervoor te zorgen dat hun raketten het gewenste doel raken. De Palestijnen hebben die technologie niet.
De reden die zij die niet hebben is door de Israëlische blokkade van Gaza.
Dat klopt, de zozeer verguisde Israëlische blokkade, wat de focus was van zo veel gezeur door de Arabieren en de Palestijnse ondersteuningsgroepen over de hele wereld, door de Verenigde Naties en zelfs door de Obama-regering. Deze blokkade, het werkt.
Israël nam de hitte van de woede voor het onderscheppen van de Mavi Marmara, het schip van de pro-Hamas-extremisten uit Turkije en elders, dat probeerde om de blokkade Gaza in 2010 te doorbreken. In de nasleep van dit gebeuren hebben verschillende groepen de blokkade-kwestie als hun zaak aangegrepen.
In 2011 bijvoorbeeld verklaarde een panel van vijf "onafhankelijke deskundigen voor de rechten van de mens" bij de Verenigde Naties dat de blokkade "een flagrante schending is van de internationale mensenrechtenwetgeving". In 2012 noemde de VN in haar jaarlijkse verslag over Gaza de situatie betreffende de blokkade een "collectieve bestraffing". In 2013 beweerde de VN "humanitaire coördinator" voor Gaza, James Rawley, dat "Gaza steeds verder onbewoonbaar werd" vanwege de blokkade. En afgelopen maart verklaarde de commissaris-generaal van de United Nations Relief and Works Agency dat de blokkade "illegaal is en moet worden opgeheven".
De andere gebruikelijke verdachten waren daarmee in overeenstemming, zoals men kon verwachten. Amnesty International heeft naar voren gebracht dat de blokkade "Gaza verstikte". Human Rights Watch heeft geklaagd dat de blokkade "een verschrikkelijk effect" heeft. Het internationale Rode Kruis heeft de blokkade tot een schending van de Geneefse conventies verklaard .
Zelfs de Obama-regering, waarvan men had gehoopt dat die niet in overeenstemming zou zijn met de overhaaste Israëlische critici van de wereld, heeft geprobeerd om Israël de blokkade te laten verlichten. "De Gazablokkade is onhoudbaar, zo gelooft Amerika," bracht in 2010 de kop van een NBC-nieuwsverslag. "De Obama-regering gelooft dat de blokkade van Gaza door Israël onhoudbaar is en wil graag een nieuwe benadering waardoor er meer leveringen gedaan worden" naar het grondgebied, meldde NBC.
En in dezelfde week vertelde Vice President Joe Biden aan de interviewer Charlie Rose, op Bloomberg TV: "We hebben zo veel druk uitgeoefend en zoveel gevleid met Israël als we konden om hen zover te krijgen dat ze de invoer van bouwmaterialen en andere verboden items naar Gaza zouden toestaan. Biden leek zich niet bewust van het feit dat veel bouwmaterialen nu bekend staan als producten voor tweeërlei gebruik: naast hun hoofddoel, kunnen ze ook worden gebruikt voor terroristische doeleinden. Beton voor de stichting van een gebouw, maar ook kan worden gebruikt voor een wapens-smokkeltunnel.
Gelukkig heeft Israël al deze internationale druk weerstaan en de blokkade gehouden. Met als resultaat dat Palestijnse raketlanceerders zonder doel-lokaliserende computers zitten. En ze blijven hun raketten afvuren naar open velden in plaats van op supermarkten en kleuterscholen.
Amnesty International en de rest zijn Israël een verontschuldiging verschuldigd. Maar we zullen niet onze adem inhouden om daarop te wachten. In plaats daarvan zullen we aandachtig opnemen wiens advies juist was, en welke lering er kan worden getrokken uit deze ervaring.