www.wimjongman.nl
Syrië: Isis Jihadisten zijn doodsbang voor de fanatieke Koerdische vrouwsoldaten die hen een plek in het Paradijs ontzeggen
Door Gianluca Mezzofiore | 7 oktober 2014
Koerdische vrouwelijke strijders van de Vrouwen Bescherming Unit (YPJ) nemen deel aan een opleiding in een militair kamp in Ras al-Ain city in de Hasakah provincie. Reuters
De zelfmoordaanval door een Koerdische vrouwelijke strijdster die zichzelf opblies in Kobani die verschillende Islamitische Staat (ook bekend als Isis) militanten doodde, heeft de schijnwerpers gezet op de Yekineyen Parastina Jin ofwel Vrouwen Bescherming Eenheden (YPJ) op de frontlinie van de strijd tegen de jihadisten.
Dilar Gencxemis, bekend door haar 'nom de guerre' Arin Mirkan, was een 20-jarige moeder van twee kinderen, die zichzelf opblies toen ze naar de Isis strijders rende, en maar liefst 23 van hen doodde. Terwijl er een stedelijke guerilla in de straten van Kobani is begonnen, aan de Turks-Syrische grens, doet de Koerdische weerstand steeds meer een beroep op zijn vrouwelijke strijders om de stad te redden van iets dat wordt weergegeven als een wanhopige strijd om te overleven.
Volgens diverse ramingen zijn er tussen de 7.000 en 10.000 vrouwelijke strijders van de Koerdische strijdkrachten die deelnemen aan de gevechten in Syrië. De YPG is een geheel vrouwelijke onafhankelijke militie die in de frontlinie de wapens hanteert, samen met hun mannelijke "kameraden" van de YPG, People's Protection Units.
Gekoppeld aan de marxistisch geïnspireerde Koerdische arbeiders partij (PKK), een verboden organisatie op de zwarte lijst in de VS en de EU, die 30 jaar lang tegen het Turkse leger vocht met 40.000 doden als gevolg, is de YPG een wanhopige minderheid en veel minder bewapend dan ISIS, die beschikt over een arsenaal van Amerikaanse wapens dat geplunderd is uit het Iraakse leger in Mosul.
Maar de YPG kan nog steeds rekenen op de ideologische felheid, die veel Koerdische vrijwilligers over de Turkse grens drijft om te helpen tegen de islamisten. Vorige week werd gemeld dat een 19-jarige vrouwelijke strijder, genaamd Ceylan Ozalp, zelfmoord pleegde met haar laatste kogel in plaats van in de handen te vallen van ISIS. Het nieuws werd niet bevestigd door de Koerdische media, maar foto's van de jonge, uitdagende vechtster gingen rond op Koerdische accounts, met vele vermeldingen over haar als een heldin.
"Als ze een vrouw zien, rennen ze weg"Ozalp, ook bekend als Diren, werd afgebeeld in een BBC-videodienst waar zij uitdagend zegt: "We zijn niet bang voor wat dan ook. Wij zullen vechten tot het einde. Wij zouden liever onszelf opblazen dan te worden gevangengenomen door ISIS."
Ze vervolgde met te zeggen dat wanneer islamisten een vrouw zien met een wapen, "ze zo bang worden dat ze beginnen te beven". Zij portretteren zichzelf als stoere jongens aan de wereld. Maar wanneer ze ons zien met onze geweren, dan lopen ze weg. Zij zien een vrouw als gewoon als niks. Maar elk van onze vrouwen is honderd van hun mannen waard," zei ze.
Haar verklaring speelt mee in de gemeenschappelijke overtuiging, die wordt gedeeld door ISIS-strijders, dat zij niet naar het paradijs zullen gaan als ze in de strijd zijn gedood door een vrouw. Maar de feministische ideologie heeft altijd al deel uitgemaakt van de Koerdische strijdersbeweging.
Arin Mirkan pleegde naar verluidt zelfmoord in de strijd tegen ISIS (YPG)
Een van de stichters van de PKK was Sakine Cansiz, die werd doodgeschoten in 2013 samen met de andere twee jonge vrouwelijke activisten in het kantoor van het Koerdische Informatie Centrum in Parijs. Het exacte aantal vrouwelijke PKK-strijders die ervoor hebben gekozen om uit hun gezinnen te vertrekken en zijn toegetreden tot de guerrilla in de ruwe bergen in Qandil is onbekend, maar het is een standaard fenomeen geworden.
In de politieke doctrine van de gevangen leider van de PKK, Abdullah Öcalan, spelen vrouwen en mannen een gelijke rol in de samenleving, en geen enkele samenleving kan vrij zijn zonder de vrijheid voor vrouwen. Tekenend voor de inspiratie vanuit de Koerdische geschiedenis, alsook het marxisme, ziet Öcalan de autorisatie van vrouwen als een manier om zich te ontdoen van het patriarchale denken dat de racistische en seksistische samenlevingen ontsieren. Vechten is in de ideologie van de PKK zowel een fysieke als een intellectuele oefening.
Veel Koerdische vrouwen die zijn toegetreden tot de gelederen van de PKK, deden dit om te ontsnappen aan het sociaal conservatisme, eerwraak, huiselijk geweld en gebrek aan kansen voor vrouwen, volgens Jenna Krajeski, die een inkijkje schreef over de Koerdische vrouwelijke strijders in The Atlantic. "Een revolutie heeft veel beloftes, met name voor vrouwen. Zij nemen deel om twee redenen - als lid van een onderdrukte maatschappij, en als onderdrukte persoon binnen die samenleving," schreef ze.