(homepagina)

"Jihad City": Den Haag

door Timon Dias | 18 juli 2014

Met zulke westerse landen als vijanden, waarom zouden de jihadisten dan nog vrienden nodig hebben?

In West-Europa is cultuurrelativisme nog steeds de norm. Er is niet zoiets als beter of slechter, het is alleen verschillend. Men behoort niet te overwegen of de ene waarde superieur is aan een andere waarde, ongeacht wat deze waarden feitelijk ook zijn. Het is beter om verschillend te zijn in hoe men denkt dat het zou zijn: maar niet "politiek incorrect" mag het zijn.

De voormalige chef van de Nederland Defensie Peter van Uhm zegt dat hij de Jihad-strijders in Syrië respecteert, omdat ze voor een ideaal vechten. Dat dit ideaal elk westerse ideaal weerspreekt waar hijzelf van houdt, heeft blijkbaar geen invloed op zijn overduidelijke respect voor Jihad-strijders.

De Nederlandse nationale wet echter, heeft zich nu ondergeschikt gemaakt aan het recht van de Europese Unie.

De voormalige Nederland chef van defensie, Peter van Uhm - wiens zoon werd gedood door een IED in Afghanistan, de dag nadat Van Uhm werd benoemd tot Chef - heeft onlangs een controverse veroorzaakt tijdens een radioprogramma over 's lands gevallen zonen. Hij verklaarde dat de Nederlandse jongeren die ervoor gekozen hebben om te vechten in Syrië, gerespecteerd moeten worden voor hun idealisme en hun bereidheid tot het verdedigen van de vrouwen en kinderen van Syrië tegen Assad.

Hij verklaarde later ook dat mensen deze jongeren te gemakkelijk veroordelen: "De vraag of hun omgeving en onze samenleving voldoende inspanningen hebben geleverd om deze mensen op het juiste spoor te houden, wordt te weinig gesteld. Je moet deze jonge mensen begrijpen, anders kun je geen hoop meer hebben hen te helpen." Van Uhm heeft er later aan toegevoegd dat hij "niet hun [jihadisten] wijze van handelen kon goedkeuren."

Van Uhm's visie is vrij typisch voor West-Europa, waar het cultuurrelativisme nog steeds de norm is. Hij zegt dat hij de strijders respecteert, omdat ze lijken te vechten voor een ideaal. Dat dit ideaal elke Westers ideaal weerspreekt dat hijzelf lief heeft, heeft blijkbaar geen invloed op zijn duidelijk respect voor Jihad-strijders.

Zijn visie is een typisch voorbeeld: men moet niet één waarde overwegen als superieur aan een andere waarde, ongeacht wat deze waarden ook eigenlijk zijn. Er is niet zoiets als beter of slechter, er is alleen maar: verschillend. En het is beter verschillend te zijn in hoe men denkt. Verschillend is niet "politiek incorrect." De gedachte dat een Nederlandse chef van defensie ook ten prooi is gevallen aan deze filosofie is bedroevend.

 

Yilmaz, een bekend Nederlands-Turkse Jihadistische vechter in Syrië, zal bij zijn terugkeer naar Nederland het recht hebben op een scala van speciale sociale diensten, die niet beschikbaar zijn voor andere, normale burgers.

Ondertussen, na twee opeenvolgende dagen van pro ISIS demonstraties door moslim-extremisten, hebben de volgelingen Den Haag nu "Jihad City" genoemd.

De demonstranten hebben opgeroepen tot een onmiddellijke vrijlating van twee mannen die beschuldigd werden van het werven van jonge moslims voor de jihad in Syrië, en ook andere "moslim gevangenen". Zij lieten hun steun blijken voor het kalifaat dat ISIS heeft afgekondigd en zwaaiden met de borden als "Democratie hypocrisie".

Ook werd herhaaldelijk de anti-Joodse strijdkreet geroepen: "Khaybar Khaybar, ya yahud, Jaish Muhammad, sa yahud" ["Joden, herinner me Khaybar, het leger van Muhammad zal terug keren"] - in feite een aansporing tot genocide. De demonstranten hebben hun acties formeel aangekondigd en vroegen de gemeenteraad toestemming om te protesteren. De burgemeester van Den Haag, Jozias van Aartsen, verleende de vergunning.

Parallel aan deze demonstratie voor ondersteuning komen jihadisten met Europese paspoorten nu terug uit Syrië op Europese bodem. Ze vormen een veiligheidsrisico, waarvoor Europese inlichtingendiensten op nationaal en Europees niveau al gewaarschuwd hebben toen deze trend begon te ontstaan.

Mehdi Nemmouche, een Jihadist die net terug is uit Syrië, vermoordde in juni vier mensen in het Joodse Museum van Brussel. Deze moorden door zo'n teruggekeerde uit Syrië zal waarschijnlijk niet de laatste zijn. Een Syrische Jihadist uit Antwerpen, Azeddine Kbir Bounekoub, heeft zijn collega's al opgeroepen deze gruweldaad te herhalen. "Moge Allah meer jongeren inspireren om het voorbeeld te volgen van degene die het Joods Museum heeft aangevallen. Martelaarschap kan niet uitsluitend worden gevonden in Syrië, maar ook in België. We worden een doorn in de zij van de vijanden van de islam," zo schreef hij op de sociale media.

Op 15 juni werd een gewapende aanval op een synagoge in Parijs verijdeld. Het proces-verbaal verklaarde dat "een ongeïdentificeerde man de politiebewaking naderde in de synagoge en een Kalashnikov geweer op hen richtte voordat hij wegrende."

De leider van de Nederlandse Partij Voor Vrijheid, Geert Wilders, zegt dat hij ook doelwit is geweest van de jihadisten uit Syrië. Hij meldde dat de Nederlandse nationale coördinator van antiterreurmaatregelen en veiligheid [NCTV] hem vertelde dat twee Nederlandse Syrië-jihadisten waren gearresteerd tijdens het beramen van een aanslag op zijn leven. Een NTCV-woordvoerder heeft geweigerd om dit te bevestigen, maar verklaarde slechts dat "het NTCV nooit publiceert over het soort en omvang van bedreigingen tegen Wilders." De Nederlandse openbare aanklager beweerde later ook niets van de zaak te weten: "Niemand is aangehouden voor het plannen van een aanval op Wilders' leven. En niemand is hiervoor aangehouden in het verleden."

Wilders antwoordde dat "de NCTV hem onlangs persoonlijk vertelde dat twee van hen zijn gearresteerd en nu in de gevangenis zitten, maar dat het mogelijk is dat ze werden gearresteerd voor een andere misdaad, in welk geval het antwoord van de openbare aanklager correct is."

De ambtenaren dringen erop aan om af te zien van commentaar over iets dat zou zijn voortgekomen uit bezorgdheid over de echte veiligheid voor Wilders, en de vrees dat het openbaar maken van deze bedreigingen op zijn leven juist tot soortgelijke operaties kan inspireren.

Het kan echter eveneens waar zijn dat, hoewel Nederlandse antiterreurmaatregelen en openbaar ministerie ambtenaren - van wie velen bekend staan om hun politieke correctheid en antipathie tegen Wilders - Wilders' zaak niet willen versterken door te spreken over bedreigingen op zijn leven.

De steeds meer groeiende demonstraties van ondersteuning voor Al-Qaeda en ISIS, en de terugkeer van Syrische jihad-veteranen op Europese bodem en de bedreigingen tegen Europese Joden en Geert Wilders, vallen samen met het onvermogen van de Nederlandse algemene inlichtingen- en veiligheidsdienst [AIVD] om alle nieuwe potentiële bedreigingen te controleren. De AIVD stelt dat dit het gevolg is van de bezuinigingen op hun begroting, waardoor ze niet in staat zijn de "nieuwe" dynamiek van de Jihad-beweging bij te houden, die ze nu "ongrijpbaarder en gevaarlijker noemen dan ooit tevoren."

Als minister van binnenlandse zaken, Ronald Plasterk van de Partij van de Arbeid, volhardt in zijn bezuinigingen, zegt een woordvoerder van de AIVD, zal de AIVD "zelfs de meer essentiële taken" moeten laten vallen en hele "Jihad teams zullen dan uit het zicht verdwijnen." Minister Plasterk heeft wel een verhoging van een ad hoc begroting aangekondigd, maar wil niet zijn structurele bezuinigen annuleren.

Dus wat doet Nederland ter bescherming van haar burgers en politici tegen deze bedreigingen? Eerlijk gezegd: een heleboel niets.

De beste manier om Nederland te beschermen, bijvoorbeeld, zoals benadrukt door Wilders en de Nederlands-Iraanse hoogleraar Afshin Ellian, zou zijn om deze jihadisten te beroven van hun Nederlandse paspoort zodra ze vertrekken naar Syrië. De Nederlandse nationale wet echter, is nu ondergeschikt gemaakt aan het recht van de Europese Unie. Artikel 7 (deel 1 sub d) van het Europees Verdrag inzake nationaliteit bepaalt dat de Nederlandse nationaliteit van een burger alleen kan worden ingetrokken wanneer men handelingen heeft verricht die "serieus schade toebrengen aan de vitale belangen van de staat"; en in artikel 4, onder sub b, van hetzelfde Verdrag staat dat "staatloosheid dient te worden vermeden."

Afgezien van Nederlandse Marokkanen, die het verboden is om afstand te doen van hun Marokkaanse paspoorten volgens de Marokkaanse voorschriften, is de angst voor het veroorzaken van statenloosheid een ernstig probleem bij het proberen te voorkomen dat Europese Jihad-strijders uit Syrië terugkeren naar hun Europese gastlanden.

Minister van Justitie Ivo Opstelten van de VVD zegt dat hij momenteel bezig is met een wetsvoorstel voor het omzeilen van deze wetten. Tot nu toe is van geen van de uit Syrië terugkerenden de Nederlandse nationaliteit ingetrokken, en de advocaten van repatrianten beweren dat de hernieuwde "religieuze belangen" van hun klanten een privé-aangelegenheid is en niet op enige manier strijdig met de vitale belangen van de staat.

Dus terwijl ondertussen wordt afgezien van enige praktische maatregelen ter bescherming van haar burgers, wat doet Nederland dan wel om te voorkomen dat het terrorisme via repatrianten uit Syrië overkomt?

Ze worden verwend met zaken die op geen enkele wijze beschikbaar zijn voor de gewone normaal levende burger.

Gewone burgers die psychologische hulp nodig hebben, hebben soms te kampen met wachtlijsten van maanden, en veel burgers zijn daarbij verzekerd voor slechts 8 tot 15 sessies. Daarentegen krijgen de repatrianten uit Syrië onmiddellijk hun zorg en hebben er recht op voor onbepaalde tijd.

De stad Delft bijvoorbeeld, een bekend broeinest voor Jihad-strijders, deelde mee dat repatrianten recht hebben op huisvesting, een baan en psychologische zorg. "Het doel van deze lokale actie is de-radicalisatie door stabilisatie en normalisering van de situatie waarin de terugkerende zich bevindt. Dit is een aangepast project met aan de ene kant de herinvoering van een structuur in het dagelijks leven, met onderwijs, huisvesting, schuldherstructurering. enz., en aan de andere kant zal er psychologische zorg en/of specialistische coaching beschikbaar zijn in dienst van deze de-radicalisatie."

Met zulke westerse landen als vijanden, waarom zou de jihadisten nog vrienden nodig hebben?

Bron: "Jihad City": The Hague

printen??? spaar papier en inkt.