(homepagina)

27-03-2014 | Door: Franklin ter Horst

Sporen van Israëlieten in Amerika?

In het boek Discovery of Ancient America schrijft de auteur David Allen Deal over een bijzondere vondst in de barre wildernis van Valencia County. Hier in het hart van New Mexico, op de oever van de Rio Puercos ten zuidwesten van de stad Albuquerque ligt een mysterieuze steen op de helling van een niet actieve vulkaan in de buurt van Los Lunas. De locatie is bij de locale inwoners bekend onder de naam ,,Mysterie Mountain" (Mysterie Berg). De indianen noemen het "Cerro Los Moqujino" (Rotswand van het vreemde schrift). ("Cliff of the Strange Writings"). Aan de voet van een plateau, bevind zich een grote vlakke steen van tussen de 80 en 100 ton met daarop een inscriptie geschreven in oud Hebreeuws.

 

De Los Lunas Tien Geboden steen

De inscriptie bevat een nauwelijks afwijkende versie van de Tien geboden zoals beschreven in Exodus 20:1-17. De grote vraag die menigeen bezig houdt is, hoe komt de steen op deze locatie terecht? Tot op heden weet niemand hoe lang de steen op deze plaats ligt, en hoe hij daar terecht is gekomen. De steen wordt middels vele verschillende namen aangeduid waaronder Tien Geboden steen, Mysterie steen, De Los Lunas Tien Geboden steen. Sommige onderzoekers menen dat de steen een vervalsing is, maar de afgelopen jaren hebben grote aantallen Bijbelgeleerden en archeologen die onderzoek hebben gedaan, geconcludeerd dat de steen een echte en authentieke tien geboden steen is. De vondst roept de vraag op of dit gebied in een ver verleden bewoond of bezocht kan zijn door één van de stammen van Israël in een periode voor Christus waarin het oud Hebreeuws nog veel voorkomend was.

De vindplaats vertoont oude verdedigingswerken, evenals tekenen van bewoning. De Tien Geboden inscriptie is gelokaliseerd aan de voet van de berg, en is alleen bereikbaar via een pad wat naar boven slingert. De top van de berg is een vlak plateau met vele ruïnes. Het hele gebied is bezaaid met stenen waarop afbeeldingen zijn getekend. (petroglieven). Wat het allemaal nog mysterieuzer maakt is dat een van deze petroglieven beschikt over wat lijkt op een hemelkaart, uitgestrekt over een vlakke steen, waarin vastgelegd de posities van de planeten en de zonnestelsels tijdens een zonsverduistering. Onderzoeker David Deal, heeft berekend aan de hand van astronomische gegevens dat de ‘verduistering’ heeft plaatsgevonden op 15 september 107 voor Christus. Hij meldt dat tot zijn verbazing de datum exact overeenkomt met het beroemde Bazuinenfeest, ook wel bekent als Rosh Hashana, het Joodse Nieuwjaar in 107 voor Christus. Volgens Deal is de Los Lunas inscriptie een duidelijk bewijs dat de Israëliërs uit de oudheid de ‘nieuwe wereld’ al ver voor Columbus hebben ontdekt en bewoond in de eeuwen voor de huidige tijdstelling.

Bewijzen daarvoor zijn ook te vinden in het oude boek van de Maya’s, de Popol Vuh In dit boek staan teksten die opmerkelijke overeenkomsten vertonen met verschillende Bijbelteksten.

Genesis 11:1 De gehele aarde nu was één van taal en één van spraak.

Popol Vuh: Daar zagen zij de zonsopgang. Zij hadden één enkele spraak.

Exodus 14: 21-22 Toen strekte Mozes zijn hand uit over de zee en de Here deed de zee de gehele nacht door een sterke oostenwind wegvloeien, maakte haar droog, en de wateren werden gespleten. Zo gingen de Israëlieten in het midden der zee op het droge, terwijl rechts en links de wateren voor hen waren als een muur.

Popol Vuh: Zij merkten nauwelijks hoe zij de zee doorschreden. Zij liepen er doorheen alsof er geen water bestond. Zij die de zich delende zee overschreden noemden de plaats "drijfzand". Zo kwamen zij aan de overkant.

Ook bestaan er overeenkomsten met het Bijbelboek Daniël.

Daniël 3:21-24-25 Toen werden de mannen gebonden, met hun mantels, broeken, mutsen en overige klederen aan, en in de brandende vuuroven geworpen. Toen schrok Nebukadnezar en stond ijlings op. Hij zeide: Zie ik zie 4 mannen vrij wandelen midden in het vuur, en zij hebben geen letsel, en het uiterlijk van de vierde gelijkt op dat van een zoon der goden.

Popol Vuh: Daarop gingen die in het vuur, in een vuurhuis. Binnen stond alles in gloed, maar zij verbranden niet. Met gladde lichamen en verheven gezichten vertoonden zij zich in de schemering. Men verlangde naar hun dood. Maar dat gebeurde niet. En die van Xibalda werd door verwarring aangegrepen.

De Quiché Maya’s vertellen dat het land waar ze woonden voordat ze naar Midden-Amerika kwamen als een waar paradijs was waar blanken en zwarten in vrede leefden, totdat de god Hurakan boos werd en de aarde overstroomde. In de 18e eeuw leefde ook in Noord-Amerika het idee dat alle Amerikaanse indianen van Noach moesten afstammen. Men ging zelfs op zoek naar de Ark in de bergen van Noord-Amerika. Men heeft vastgesteld dat er in de Queché-taal woorden bestaan die hetzelfde zijn als in het Oud-Hebreeuws.

 

Quiché Maya

Cristobal Molina, een Spaanse priester, ontdekte een volledig verhaal over de zondvloed. Volgens deze Inca overlevering bestond er voor de zondvloed slechts één grote leidende staat op aarde en werd er overal één taal gesproken. Hoewel door grote afstanden van elkaar gescheiden hebben de volkeren in Midden-en Zuid Amerika verhalen in hun heilige geschriften bewaard die overeenkomen met de verhalen zoals wij die kennen uit de Bijbel. De Bijbel verhaalt over een tijd toen er maar één taal op aarde werd gesproken.(Genesis 11) Pas na de bouw van de toren van Babel verstonden de mensen elkaar niet meer en verschenen er nadien duizenden talen.

Van enkele indianenstammen heeft men ontdekt dat hun oorsprong moet liggen ergens rond de Middellandse Zee. Zo kennen de Tolteken een overlevering over de bouw van een hoge toren (De Zaculi) in het land van hun herkomst. Hun taal was plotseling verward en niemand kon elkaar meer verstaan. Daarna waren ze naar verschillende delen van de aarde vertrokken. Het is bekend dat de taal de meest nauwkeurige gids is om verwantschap tussen verschillende volkeren na te gaan, zelfs wanneer zij landen bewonen die door Oceanen en land van elkaar gescheiden zijn. Vele onderzoekers zijn het met elkaar eens dat er ooit één oorspronkelijke moedertaal over de aarde gesproken werd. Deze verklaring wordt overal waar taalonderzoek wordt gedaan, bevestigd. In alle talen komen woorden voor of wortels van woorden die identiek zijn en in alle gevallen drukken ze in wezen dezelfde betekenis uit waardoor de gemeenschappelijke oorsprong bewezen wordt. Sommige oudheidkundigen geloven dat onder meer de Noord-Amerikaanse Cherokee indianen Joodse voorouders hebben.

Toen Bartholomé de las Casas met conquistador Gonzalo Fernández de OviedoY Valdés voet aan land zette in de Nieuwe Wereld, kwam hij tot zijn grote verbazing tot de conclusie dat Amerika al veel eerder gekoloniseerd moet zijn geweest door wat hij ‘Israëlieten’ noemde. De oorspronkelijke taal van het eiland Santo Domingo noemde hij verbasterd Hebreeuws. Priester Abbe Gilii die leefde van 1721-1789 ontdekte dat stammen aan de Orinoco rivier bekend waren met het scheppingsverhaal over Adam en Eva. Bernardino de Sahagün, die in 1529 in Mexico aan kwam, schreef in zijn "Historia general de las cosas de Nueva España" (Geschiedenis van het Nieuwe Spanje) dat de bevolking daar filosofieën en religieuze overtuigingen aanhingen van de oude stammen van Israël. In het boek “Hispania Victrix” van Francisco Lopez de Gómara,wat gaat over de vroegste veroveringen in Mexico en Zuid Amerika, staat dat toen de Spanjaarden Peru ontdekten, de inwoners al een grote mate van beschaving hadden opgebouwd en verbaasd waren over de gelijkenis van de inheemse indiaanse stammen met die van de oude stammen van Israël.

Met vriendelijke groet,

Franklin ter Horst

printen??? spaar papier en inkt.