(homepagina)

De islamitische religieuze oorlog met iedereen

22 April 2014 - door Daniel Greenfield

Er zijn maar weinig zaken die zo verdelen en een overbrugging onmogelijk maken als die van religie. Of je gelooft het, of niet.

Als het gaat om de islam, wordt wel van niet-moslims verwacht goodwill te hebben voor het geloof. Als je je ogen en oren gelooft, dan gaan de islam en geweld samen als pindakaas en jam. Maar als je de moslims en hun voorlichters met academische graden mag geloven, zijn de moslims slachtoffer van de andere religies.

Als moslims strijden tegen christenen, Joden, hindoes en boeddhisten, komt dat omdat ze slachtoffer zijn van de niet-moslims. Maar wat dan te denken van moslims die vechten tegen andere moslims in Syrië, Libanon en Irak? Religieuze burgeroorlogen maken het moeilijk om te geloven dat moslims slachtoffers zijn van andere godsdiensten, in plaats van de auteurs te zijn van hun eigen geweld.

Religies hebben een lange geschiedenis van niet samen gaan met elkaar, maar er is slechts één religie die nooit samenging met welke andere religie dan ook, en die betrokken is in een religieuze oorlog met elke religie die er bestaat, zelfs met atheïsten die geen religie hebben, en zelfs met de eigen mede-religieuzen.

Is dit geweld andermans schuld? Of is de islam daarvan de schuld?

Moslim-vijandigheid jegens christenen en Joden is geen fenomeen dat begon met de moderne staat Israël of met het Amerikaanse buitenlandse beleid.

Moslims hebben gevochten met christenen en Joden als minderheden, en vervolgden hen als meerderheden. Academische apologeten beweren dat de islamitische vijandigheid naar christenen afgeleid is vanuit een doorlopend conflict, maar op geen enkel moment in de geschiedenis van de islam tot in de twintigste eeuw toe, hadden de Joden een functionerende staat.

Israël is gemakkelijk de focus geworden en de verklaring voor de moslimvijandigheid naar de Joden. Maar het gaat niet lukken om het zo uit te leggen voor de meer dan duizend jaar van moslimhaat en vervolging - lang voordat Herzl er was of het IDF.

Waarom vervolgden moslims Joden en doodden hen lang voordat het zionisme zelfs maar een woord was? Om dezelfde reden waarom ze christenen vermoordden.

De islam haat het Judaïsme en christendom vanaf het begin. De Koran roept moslims op om niet bevriend te zijn met Joden of christenen (Koran 5:51) en spreekt van "vijandschap en haat" jegens de christenen (Koran 5:15) en de Joden (Koran 5:65), die ook moeten worden vervloekt. De Joden zijn beschuldigd van "het creëren van wanorde" (Koran 5:65) en de christenen worden beschuldigd van het aanbidden van hun priesters (Koran 9:31). De Joden en de christenen geloven in kwade dingen (Koran 4:52) en Allah's vloek zal op hen rusten (Koran 9:30).

Moslims haten en doden de Joden niet vanwege Israël. Ze haten Israël omdat het Joden zijn.

11 september was onderdeel van een voortgaande oorlog tegen christenen, die al dateert van meer dan duizend jaar geleden.

De echte reden waarom een moslim een terroristische aanslag in New York of Boston verricht, is dezelfde reden waarom een kerk verbrand wordt in Egypte, of gebombardeerd in Syrië. Het is dezelfde reden waarom Britse tienermeisjes verkracht worden en waarom de christelijke bevolking van het Midden-Oosten is geslonken van een kwart tot een tiende.

Al het andere is oorlogspropaganda van moslims, dat alleen dwazen en goedpraters voor waar aannemen.

De schriftuurlijke haat van de Koran heeft de moslimkrijgsheren aangemoedigd de islam te verspreiden door middel van massamoord, slavernij en verkrachting van Joden en christenen. De erfenis van haat begon met de etnische zuivering van Joden en christenen van wat vandaag Saoedi-Arabië heet en de vervolging van de christenen en Joden van het Midden-Oosten, welke nog steeds voortduurt in het moderne tijdperk.

Het is deze oude haat die zit achter het terrorisme tegen de Israëlische Joden en Egyptische christenen. Het is niet een nieuwe haat, maar een oude.

De religieuze basis voor alles, van de oorlog van Hamas tegen Israël, van Al Qaeda's oorlog tegen Amerika, het vloeit voort uit deze en andere verzen in de Koran, én de leer in de Hadiths, en latere uitspraken van de islamitische wet.

Terrorisme tegen christenen en Joden niet kan worden losgekoppeld van de islam, omdat dit de islam is.

Wanneer moslims de oude genocidale strijdkreet slaken, "Khybar khaybar ya yahoos", aan de Oxford of Toulouse universiteit of wanneer in de University van California, Professor Hatem Bazian de Hadith reciteert en meldt: "De dag des oordeels zal nooit komen totdat jullie tegen de Joden gaat vechten", dan ontrafelt dat de fictie dat dit een nieuw conflict zou zijn wat teruggaat tot 1948.

Als het conflict van de islam alleen tegen de christenen en Joden gericht zou zijn, kon dit worden afgedaan als een oude rivaliteit. Maar de islam, zeker schriftuurlijk, haat de Joden en christenen minder dan dat het elke andere godsdienst haat.

Terwijl Joden en christenen de voorlopige status hebben van mensen van het boek, als tweederangs burgers, de rest van de wereld wordt behandeld als afgodendienaars en polytheïsten en worden geconfronteerd met een nog ergere niet aflatende genocide.

Als de Koran smerig is richting christenen en Joden, is het nog erger als het gaat om ieder ander. "Dood de ongelovigen waar je ze kunt vinden" (Koran 9:5), "Dood hen waar u hen ontmoet" (Koran 2:192) en "Wanneer u in in de strijd degenen die niet geloven ontmoet, tref hun nek" (Koran 47:5).

Dit zijn niet alleen louter woorden. De islamitische veroveringen van India leidden tot de massamoord van maar liefst 80 miljoen hindoes. De Hindu Kush bergketen herdenkt een klein deel van de genocide die heeft plaatsgevonden. Ook werden de boeddhisten in grote getale afgeslacht.

Islam wint niet veel religieuze debatten. Het bereikt zijn overwinning via de Koran-opdracht: "Bestrijd degenen die niet in Allah geloven" (Koran 9:29).

Dit is geen oude geschiedenis; het is waarom moslims vandaag de hindoes en boeddhisten blijven doden.

Apologeten zullen beweren dat het de hindoes en boeddhisten zijn, die net zoals de christenen en de Joden, de Moslims vervolgen. Maar het is moeilijk om te betogen dat de hindoeïstische en boeddhistische minderheden in Pakistan de moslims aan het vervolgen zijn.

Zelfs niet de meest schaamteloze apologeet van de islam zou proberen te beweren dat Zoroastrians worden vervolgd in Iran ... omdat deze kleine onderdrukte minderheid de islamitische meerderheid zou vervolgen. De vervolging van de Bahai in Iran of de Kalash in Pakistan toont aan dat islamitische religieuze intolerantie bestaat en zelfs volledig gescheiden is van buitenlandse zaken of geschiedenis in het verleden.

De islam is niet intolerant vanwege een reactie op intolerantie. Het is zelf inherent intolerant.

Tien van de vijftien meest religieus intolerante landen in de wereld zijn moslimlanden. Er is geen manier om het zo te draaien dat de bewering klopt dat de moslims slachtoffers zijn van religieuze onverdraagzaamheid. Ze zijn in plaats daarvan zelf de daders.

Moslims hebben deelgenomen en nemen deel aan religieuze conflicten, zowel als meerderheden en minderheden. Ze gaan in religieus conflict met minderheden en meerderheden. Zij vervolgen andere godsdiensten ongeacht of ze oud of nieuw zijn, zelfs als er geen bestaande geschiedenis is van een conflict. Ze zijn gemotiveerd door een niet aflatende vreemdelingenhaat.

Het maakt niet uit wat je gelooft, zo lang als je geloof van de hunne verschilt. Je kunt in helemaal niets geloven. Zelfs als je in een andere versie van de islam gelooft.

Wanneer moslims geen niet-moslims meer hebben om te vervolgen, vallen ze andere moslims aan. In Libië en Tunesië hebben de Salafisten zich op de Soefi's gericht. Syrië en Irak worden verscheurd door conflicten tussen Soennieten en Sjiieten.

In Australië bidt een Sheikh: "Oh Allah, tel de boeddhisten en de Hindoes één voor één. Oh Allah, tel ze en dood ze tot de allerlaatste." Op Al Jazeera, de spirituele gids van de Moslimbroederschap, heeft Yusuf al-Qaradawi gebeden over de Joden: "O Allah, spaar niet één van hen. O Allah, zie en tel hun getallen, en doodt ze tot de allerlaatste." Een Gaza-prediker eiste: "Versla de Joden... de christenen... Allah tel ze en doodt ze tot de allerlaatste."

Dit is genocide. Het is ook islam. En niet slechts een kleine minderheid van hen.

Islam breidde zich niet uit door goede behandeling van minderheden. Het groeide door volkerenmoord, slavernij en oorlog. Dat is nog steeds hoe het groeit vandaag.

Islamitisch terrorisme is geen protestbeweging; het is een nieuwe golf van religieuze veroveringen, verspreiding van angst en dood in het land dat zal worden veroverd, in het Dar-al-Harb, het huis van oorlog. Een moslim-bombardement is geen roep om hulp door onderdrukten, het is een eis dat de gebombardeerden zich onderwerpen aan hun nieuwe islamitische onderdrukkers.

Bron: Islam’s Religious War with Everyone | FrontPage Magazine

printen??? spaar papier en inkt.