De islamitische staat verbreedt haar bruggenhoofd in Noord-Afrika

3 december 2014 - door Ari Lieberman

Terwijl ISIS voortgaat met de wrede bezetting in grote delen van het grondgebied in Syrië en Irak, en effectief is in de vervaging van de grens tussen die twee pseudo-naties, ontstaat een nieuwe, zo niet grotere bedreiging in Noord-Afrika waar de islamitische staat op zoek is om daar haar kanker verspreidende wortels te planten.

In Egypte heeft het in de Sinaï gevestigde Ansar Beit al-Maqdis, een islamitische organisatie die verantwoordelijk is voor tientallen terroristische aanslagen in heel het land, op haar Twitter-account aangekondigd dat zij een Unie met ISIS hadden gesmeed en trouw zwoeren aan Abu Bakr al-Baghdadi, de zelfbenoemde kalief van de islamitische staat. ABM heeft de macabere methoden van de islamitische staat geïmiteerd en gebruik gemaakt van de sociale media om de gruwelijke onthoofdingen openbaar te maken die op video zijn opgenomen. ABM was ook verantwoordelijk voor de moord op Amerikaanse olie-werknemer William Henderson, en wordt verondersteld achter de dodelijke aanval in Sinaï te zitten, waarbij meer dan dertig Egyptische soldaten zijn gedood.

In Tunesië, de geboorteplaats van de zogenaamde Arabische lente, heeft ISIS een virtuele bodem gevonden van enthousiaste vrijwilligers. Tunesië heeft het dubieuze eer van de natie die met de meest buitenlandse strijders heeft bijgedragen aan de islamitische staat, ten minste 3000, volgens gepubliceerde verslagen en nog veel meer die echter zijn verhinderd om toe te treden door de Tunesische autoriteiten.

Algerije, een land dat al tien jaar in een wrede burgeroorlog zit tussen islamisten en regeringstroepen, wat het leven van 150.000 mensen eiste, ervaart nu een opleving van de militante islam. Een groep die zichzelf Djundulla al-Khilafah ("de kalifaat soldaten") noemt, heeft onlangs ook trouw gezworen aan al-Baghdadi. Deze nieuw gevormde groep vanuit al-Qaeda is splinternieuw, en was ook verantwoordelijk voor de onthoofding van een Franse staatsburger in september nadat ISIS een oproep had gedaan voor het doden van onderdanen van landen die bijdroegen aan de door de Amerika geleide coalitie met aanvallen tegen de islamitische staat.

Zoals blijkt uit de Iraakse en Syrische ervaring, gedijt ISIS in een omgeving waar wetteloosheid en chaos heerst. En in Libië, dat de omverwerping van Kaddafi meemaakte in 2011, heeft de islamitische staat vruchtbare grond gevonden om haar doelstellingen uit te voeren en haar ideologie te verspreiden. Libië, waar de centrale regering zwak is en niet in staat om enige zinvolle autoriteit uit te oefenen over het land, is getuige geweest van de opkomst van een overvloed aan milities met verschillende jihadistische voorkeuren.

De Libische stad Darnah, gelegen aan de mediterrane kust, ten zuiden van Creta, en ten oosten van Benghazi staat momenteel onder de volledige controle van een jihadistische militie die trouw heeft gezworen aan de islamitische staat. Het is ook de eerst bekend stad die onder de ISIS-regering staat in Noord-Afrika. De allure van ISIS in de islamitische wereld in combinatie met de wetteloosheid die kenmerkend is voor de huidige stand van zaken in Libië, maakt het tot bijna een zekerheid dat andere Libische enclaves vroeg of laat ook onder de invloed van de islamitische staat komen.

President Obama heeft laatst nog in het openbaar op de toenemende dreiging van ISIS in Noord-Afrika gezinspeeld, maar gezien zijn buitenlandse beleid in het verleden met vele fiasco's, is het vooruitzicht dat deze regering een coherente strategie zal vormen en handelen met deze dreigende crisis net ten zuiden van Europa's kwetsbare onderbuik, ernstig te betwijfelen.

Het is algemeen erkend dat de opkomst van ISIS als een groeiende en invloedrijke kracht in de islamitische wereld grotendeels is te wijten aan het mislukte beleid van Obama in de regio.

Editor: Of was dit juist het doel van zijn beleid, en waar het meer op lijkt.

Ondanks het aandringen van Congres-leiders en van andere inlichtingen-ambtenaren, heeft Obama koppig geweigerd steun te verlenen aan de gematigde groepen tegen Assad, totdat het te laat was. Zijn lachwekkende dreiging met een "rode lijn" nadat Assad chemische wapens gebruikte tegen zijn eigen bevolking bleek niets minder te zijn dan een kolossale verlegenheid in het buitenlands beleid. Geconfronteerd met hun verlies van hoop, bewoog de Syrische oppositie tegen Assad zich richting het extreme. In Irak bleef Obama bijstand verlenen aan de regering van Nouri al-Maliki, ondanks het feit dat Maliki een discriminerend beleid had ingesteld tegen Irak's Sunni bevolking, wat de al verhoogde sektarische spanningen nog meer verergerde.

Een samenloop van gebeurtenissen in Syrië en Irak creëerde de ISIS Frankenstein, en Obama was behulpzaam bij de oprichting ervan. Hij verergerde vervolgens zijn fout door de dreiging van ISIS te ontkennen, en door te verwijzen naar die groep als een "kinder-team". Tot overmaat van ramp veroorzaakte het ISIS-offensief een paniekreactie van Obama toen hij een brief verzond naar de "Opperste leider" van de Islamitische Republiek, Khamenei, en suggereerde dat de twee naties in hun strijd tegen een gemeenschappelijke vijand moesten samenwerken. Khamenei is overigens dezelfde man die een stapsgewijze handleiding schreef over hoe Israël te vernietigen, en dit is de man waar Obama zaken mee wil doen.

In 1942 landden de Amerikaanse en Britse troepen in Frans Noord-Afrika voor een invasie, die uiteindelijk zou uitmonden in een tang-actie die de nederlaag en de verdrijving van de fascistische troepen uit Noord-Afrika zou bewerken. Twee en zeventig jaar later is het als het fascisme weer eens te meer de kop opsteekt in de regio. Helaas, de leider die vandaag in het Witte Huis zit, is verlamd door angst, besluiteloosheid en incompetentie, en verkiest eerder om te sussen en plaats te maken voor het kwaad, dan het te vernietigen.

Bron: The Islamic State Widens its Bridgehead in North Africa | FrontPage Magazine