Het gemaskerde bal van het Midden-Oosten

Iedereen draagt een masker op het Midden-Oosten-feest en sommige worden vervangen wanneer het de belangen van hun dragers dient.

1 oktober 2014 - door Dr. Mordechai Kedar

Een gemaskerde bal is een sociale gebeurtenis waarin de deelnemers hun gezichten bedekken, zodat ze dingen kunnen zeggen en doen waar ze anders, als zij zouden kunnen worden geïdentificeerd, of te beschaamd of te bang voor zouden zijn. Een masker bevrijdt de drager van beperkingen vanuit zijn status, identiteit, gezinssituatie, verleden, vrienden en zelfs uit de ideeën die hij normaal gesproken verdedigt. Het geeft hem een nieuwe identiteit, een andere naam, ongerept en vrij van beperkingen.

Sommige deelnemers veranderen zelfs van masker tijdens een bal, en geven zichzelf een andere identiteit en nog meer vrijheden die afwijken van de eerste valse kopie die was gemaakt door het vorige kostuum dat zij eerder droegen op de avond. Maskers staan hun dragers toe om te liegen tegen de andere aanwezigen op het feest, zonder dat iemand het kan merken of te blozen of met de ogen knipperen. De enige manier om de ware identiteit van de deelnemers te weten is om de maskers van hun gezicht weg te trekken. En dat is wat academisch onderzoek wordt verondersteld te zullen doen.

Het Midden-Oosten is één groot gemaskerd bal, en al degenen die eraan deelnemen bedoelen met die maskers een vals beeld naar buiten uit te dragen. Elke deelnemer verandert zijn masker overeenkomstig de maskers die gedragen worden door de anderen om hem heen, hij fungeert en spreekt zoals de anderen dat doen, zelfs als hij nog maar een dag eerder geheel verschillende dingen zei en deed – omdat hij vandaag een nieuw masker draagt. De waarheid blijft verborgen, en kan alleen worden blootgesteld na veel inspanning en onderzoek. Sommige deelnemers dragen zelfs meerdere maskers, bovenop elkaar, tot die af vallen en het ware gezicht onthullen dat eronder verborgen zat.

Het meest opvallende voorbeeld en het grootste masker van alles is die van de "Pan-Arabische natie". Elke Arabier zal u vertellen dat er een enorme Pan-Arabische natie is, die gekenmerkt wordt door een diep gevoel van saamhorigheid, gebaseerd op een gemeenschappelijke taal, een glorieus verleden en gemeenschappelijke ambities. Dit is de veronderstelling achter de oprichting van de Arabische Liga en haar activiteiten.

Echter, de realiteit is heel anders. Het idee van een Pan-Arabisch volk is nooit gelukt met het vervangen van de loyaliteit van veel Arabieren naar de traditionele, secundaire kaders zoals de stam, religie (moslim, christelijk, Yazidi, enz.) of sekte (soennitisch, sjiitisch, etc.). Uiterlijk beweren ze: "Wij zijn allen Arabieren", maar daarbinnen, achter de maskers, vechten de Arabieren met elkaar, vermoorden elkaar als gevolg van stam-, sektarische- en godsdienstige verschillen en ook om redenen van eigenbelang. De zwakte van de Arabische Liga is afgeleid van het ondiepe Pan-Arabische idee, en het feit dat het niets anders is dan een dun, transparant en gemakkelijk gebarsten masker.

Onlangs, nu de "Islamitische Staat" de balzaal heeft betreden, zijn er verschillende nieuwe maskers verscheen op sommige van de oude en bekende gezichten. Aan het hoofd van deze gemaskerde groep staat de Emir van Qatar, sjeik Tamim bin Hamad bin Khalifa Al Thani.

Qatar is al jaren financier van terroristische organisaties met inbegrip van al-Qaeda als haar "dochter"organisaties waaronder de belangrijkste aanhangers van de Moslimbroederschap en haar uitlopers. Qatar's steun voor de Moslimbroederschap en militante islamitische organisaties vloeit voort uit de diepgewortelde overtuiging dat zij de echte islam vertegenwoordigen en dat hun uiteindelijke doel – de islamitische regel over de hele wereld op te bouwen - pasklaar en juist is en belangrijk genoeg om te ondersteunen. Dat is hoe Qatar is uitgegroeid tot de belangrijkste fondsvoorziener van de vele jihadistische organisaties die werkzaam zijn in Syrië, Irak, Libië en de Palestijnse autoriteit.

Het bovenstaande heeft de Qatari niet verhinderd om een pro-westers masker te dragen en de thuisbasis te zijn van de belangrijkste Amerikaanse vliegbasis in de Golf, Idid Base. Dit biedt hen de Amerikaanse verdediging voor hun grondgebied en de gasbronnen, waaruit zij de winsten halen waarmee zij het Jihad mediakanaal, Al Jazeera en de soennitische terreurorganisaties financieren – die hun slachtoffers afslachten zelfs als ze Amerikaans zijn.

Qatar financiert ook Amerikaanse denktanks zoals het Brookings Instituut, zodat deze een objectief wetenschappelijke masker kunnen kopen en de echte gezichten kunnen verbergen van hen die deelnemen in die "onderzoeken".

Om zijn moderne, liberale en matige masker te kunnen opzetten en zijn wahabitische fundamentalistische terreurfinanciering te bedekken, organiseerde Qatar jarenlang de jaarlijkse wetenschappelijke conferenties in de hoofdstad van Doha. Het Qatarese geld biedt hen die deze conferenties bijwonen glimlachende maskers te dragen en toe te treden tot de maskerade, met inachtneming van de voorschriften door Qatar.

De laatste weken hebben we de start gezien van een Amerikaanse aanval op de "Islamitische Staat", en Qatar was gedwongen het masker op te zetten van een land dat is toegetreden tot de strijd tegen de terroristische organisatie, die ze feitelijk financieren. Zelfs de Amerikanen hebben verklaard dat Qatar deelneemt aan de oorlog, maar ook dit is een masker, omdat niemand enig idee heeft van Qatar's rol in de VS-Arabische "coalitie" die gevormd is tegen de "Islamitische Staat".

En nu we het erover hebben: wat hebben de andere Arabische Staten precies gedaan in de "coalitie" van Saoedi-Arabië, de Verenigde Emiraten, Bahrein (Bahrain) en Jordan? Hebben ze een rol te spelen buiten het dragen van een masker waarvan het de bedoeling is hen te weerhouden van kritiek op de christelijke, westerse ongelovigen die de ware islamitische getrouwen aanvallen in de uitvoering van de wensen van de profeet Mohammed en die zijn leringen en voorbeeld te volgen?

Een ander masker is het Saoedische. De stichter van de monarchie, Abdul-Aziz ibn Abdul-Rahman al-Faisal al Saud, naar wie hij zo is vernoemd, gebruikte precies dezelfde procedures die de hedendaagse zelfbenoemde kalief Abu Bakr el-Baghdadi, het hoofd van "Islamitische staat", gebruikt. Twee en tachtig jaar geleden, heeft Abdoel Aziz al Saud zijn monarchie opgericht. En zijn leger, genaamd "al-Ikhwān" (de Broeders) bestond uit wrede kameelrijders die met elke stam die weigerde om toe te treden tot de Abdoel Aziz al Saoed-coalitie, dezelfde dingen deed met hun ongelukkige zonen en dochters als wat we nu zien gebeuren in Irak en Syrië.

Heeft iedereen in Saoedi-Arabië ooit Abdoel Aziz al Saoed veroordeeld, zijn militie, of zijn methoden? Natuurlijk niet, maar dat hindert de Saoedi's niet van het dragen van het masker van veroordeling tegen de "Islamitische Staat."

Gedurende decennia waren de Saoedi's bezig met het verspreiden van de wahabitische, fundamentalistische salafistische versie van de soennitische islam over de hele wereld - met behulp van het oliegeld dat zij betaald kregen door het westen. Met andere woorden, zij gebruiken de westerse fondsen voor het verspreiden van een ideologie die het westen als ketters, materialistisch en toegeeflijk zag, en die voorspelde dat het zal instorten en vallen.

Achter een masker van "liefdadigheid" financieren zij de moskeeën, scholen en islamitische liefdadigheidsorganisaties over de hele westerse wereld, ter bevordering van islamitische immigratie naar het westen, met de bedoeling om de controle met de tijd over te nemen, precies zoals Mohammed, de grondlegger van de islam dat deed met de stad Medina, de plaats waarheen hij in 622 n.Chr. vluchtte vanuit zijn geboorteplaats Mekka. Hij verhuisde naar Medina, bouwde de controle daarover op tot een imperium. Dit is de methode die de Saoedi's jarenlang hebben uitgevoerd, verstopt achter het masker van de "economische samenwerking met het Westen".

Het Saoedische vredesinitiatief van 2002, dat is aangenomen door de Arabische Liga, is een ander masker dat de Saoedi's gebruikten om te proberen zich te verbergen, nadat bleek dat 15 van de 19 daders van de 9/11 uit Saoedi-Arabië kwamen.

De "Palestijnen" zijn een ander masker, dat gecreëerd is door verscheidene Arabische stammen die ten westen van de Jordaan leefden, nadat Israël hen bevrijdde van de illegale bezetting door Jordanië van Judea en Samaria, en van Egypte in de Gazastrook.

Het is vandaag duidelijk dat het "Palestijnse volk" niet minder een masker is dan de "Syrische natie", de "Iraakse natie", de "Soedanese natie" of de "Libische natie". Ze zijn allemaal bedekkingen voor een stammen, etnische, religieuze, sektarische werkelijkheid – verdeeld, vechtend, en rivieren van bloed laten vloeien dat alleen dictators – met sterke veiligheidstroepen onder een "nationalistisch" of "socialistisch" masker - in staat zijn te controleren.

Netanyahu moest een masker dragen bij het ondersteunen van de totstandkoming van een "gedemilitariseerd Palestijnse staat", hoewel hij wist dat er niet zoiets bestaat als een gedemilitariseerd Arabische staat.

Erdogan van Turkije draagt het masker van een gerespecteerd NAVO-lid, maar neemt niet deel aan operaties van deze organisatie in islamitische of Arabische landen. Erdogan, de islamiet, droeg eens een masker bij het uitbeelden van hem als de beste vriend van de Alawitische ketter Assad, maar hij toonde zijn echte gezicht vanaf de dag dat Assad begon met het openbaar vermoorden van de soennitische moslims. Hij is nu bekend als vijand van Assad, die steun biedt aan de strijdkrachten die rebelleren tegen de Syrische dictator en hij vergemakkelijkt de overdracht naar Syrië en Irak van de jihadistische slagers van Amerikanen die van over de hele wereld in Turkije aankomen.

Het "democratisch" masker geeft Erdogan een internationaal aanvaarding, behalve in Egypte, waar president Sisi moeite doet om achter het masker te kijken om daar de donkere islamiet te zien die daarachter verstopt zit.

Hij praat met Mahmoud Abbas, terwijl beiden hun gezichten hebben gemaskeerd: Abbas wil een Palestijnse staat van de zee tot aan de Jordaan, gebouwd op de ruïnes van de Joodse staat Israël, en Netanyahu weet wat iedereen weet – dat een Palestijnse staat in Judea en Samaria een tweede Hamastan wordt, door middel van verkiezingen zoals die in januari 2006, of door de gewelddadige middelen zoals ingezet in Gaza in juni 2007.

Amerika creëerde een masker dat hen portretteert als leider van een "coalitie" tegen de "Islamitische Staat". Dit masker werd geboren nadat twee Amerikaanse burgers en één Brit werden onthoofd. De duizenden Syriërs en Irakezen die zijn onthoofd door de messen van de "Islamitische Staat" waren geen reden dat de Amerikanen oorlog gingen voeren tegen deze terreurstaat. Tweehonderdduizend Syrische doden beïnvloedde de Amerikaanse rust niet, en de VS heeft geen enkele kogel afgevuurd op Bashar Assad, de massamoordenaar. Duizenden werden gedood door chemische wapens in Syrië, het resulteerde niet in een waarschuwingsraket, gelanceerd tegen de Syrische Dracula, ondanks herhaalde waarschuwingen, omdat Poetin Amerika het masker gaf van de "Syrische terughoudendheid van chemische wapens". Maar wanneer twee Amerikanen en een Brit voor de camera worden afgeslacht, is een oorlog tegen de "Islamitische Staat" plotseling gerechtvaardigd. Wat een prachtig masker!

Het allervreselijkste masker van allemaal wordt gedragen door al die zielige moede mensen waarvan de rode gezichten zijn verborgen wanneer ze zeggen: "Israël is de oorzaak van alle problemen in het Midden-Oosten. Als Israël gewoon van 'de gebieden' zou afzien, dan zou de wolf bij het lam gaan liggen, en zouden de sjiieten graag met de soennieten omgaan, en de Arabieren zouden de Koerden omarmen, en de Libische stammen zouden elkaar kussen, de Irakezen zouden ophouden elkaar te doden en de Afghanen zouden rond het kampvuur zitten en in perfecte harmonie Kumbaya zingen."

Het gemaskerde bal van het Midden-Oosten is nog steeds aan de gang, en er zijn Israëli's die geloven dat de Joodse staat een toekomst kan bouwen op de tijdelijke maskers, met het verbergen van de gezichten van Saoedi-Arabië, Jordanië, de Emiraten en Egypte.

Helaas voor ons allemaal, Israël moet rekening houden met het Midden-Oosten zoals het werkelijk is. Vrede in deze regio wordt niet verleend aan degenen die ernaar verlangen of aan een natie die echt vrede zoekt, maar aan degenen die onoverwinnelijk lijken - en voor hen alleen. Dat betekent dat voor degenen die zonder het dragen van een masker erin slagen om de andere deelnemers, met inbegrip van hen die de glimlachende maskers dragen, ervan te overtuigen dat ze beter met rust gelaten kunnen worden, voor het eigen welzijn van de lachers.

Geschreven voor Arutz Sheva, vertaald door Rochel Sylvetsky

Bron: The Middle East Masquerade Party - Op-Eds - Arutz Sheva