Wat beweegt ex Mossad-chefs en IDF-generaals?

Het is verbazingwekkend om het snelgroeiende fenomeen te bezien van voormalige Mossad en Shin Bet chefs en legergeneraals die plotseling de meest domme en gevaarlijke standpunten innemen betreffende Israëls geschiedenis.

Door Giulio Meotti - 18 december 2014

De voormalige Mossadchef, Brits Efraim Halevy, heeft in een interview met de Israëlische media Israël gevraagd zelfmoord te plegen en zich terug te trekken tot de pre-1967 "Auschwitz-lijnen". Ook viel hij Naftali Bennetts plan aan voor een regeling met de Arabieren.

Geheime dienst- en legerambtenaren hebben slechts een missie: Israël te beschermen tegen elke prijs.

Halevy lijkt op een van de figuren gemaakt door Peter Simple, de Daily Telegraphde cartoonist. Of op mevrouw Dutt-Pauker die in de jaren '60 "de Hampstead liberaal" symboliseerde. Dutt-Pauker is een rijke erfgename, levend in Hampstead, in een villa die bekend is als "Marxmount huis", waar ze enkele valse tanden verzamelt die behoren tot de communistische leider Boecharin, Ming vazen en geschriften van Stalin. Mevrouw Dutt-Pauker is verliefd op de communist Walter Ulbricht, leider van Oost-Duitsland, en ze heeft een zoon, "Bert Brecht Mao Rudy What Odinga", vernoemd ter ere van de communistische Duitse toneelschrijver, de Chinese leider en Ernesto Che Guevara.

Geheime dienst en leger ambtenaren hebben slechts één missie: bescherming van Israël tegen elke prijs. Maar het is verbazingwekkend om het snelgroeiende fenomeen te bezien van voormalige Mossad en Shin Bet chefs en legergeneraals die plotseling de meest domme en gevaarlijke standpunten innemen betreffende Israëls geschiedenis. Ze zijn een mix van opgeblazen ego's en vervreemding van Israëls wrede werkelijkheid.

Vorig jaar zei de voormalig top official van de IDF inlichtingen, Brigadier-generaal (res.), Yossi Kuperwasser, dat deze Shin Bet dienst "fell in love" met de Palestijnen. Deze generaals doen voorstellen voor een preventieve overgave aan de Arabieren en willen provoceren tot een Joodse burgeroorlog door massale deportaties van Israëls meest loyale burgers. Zij allen lijden mee met de "arme Palestijnen" zo geven ze de facto excuses voor de afschuwelijke aanslagen tegen de Joodse bevolking.

In de afgelopen twee jaar riep het voormalig hoofd van de Shin Bet, Yuval Diskin, steeds opnieuw op om het Joodse leven in Judea en Samaria te vernietigen, en tevens het veiligheidsapparaat waardoor Israëliërs vrij aangenaam en veilig leven in de kuststreek. Diskin is van mening dat Yitzhar in Samaria een veel gevaarlijker bedreiging is dan ISIS of Iran.

Laatst beweerde Avraham Bendar Shalom, het voormalig hoofd van de Shin Bet, dat Joden zich als nazi's gedragen en "wreed" geworden zijn.

Carmi Gillon, die in de jaren '90 faalde om de terreur te stoppen, gebruikte het zo genoemde "prijskaartje" om de hele heuveltoppenjeugd in Judea en Samaria te treffen, jonge helden die de lege en afgelegen heuvels bevolken. Houdt in gedachten dat de politie nooit heeft bewezen dat deze jongeren de daders zijn, en dat het Arabieren waren die de lichtrail stations in Jeruzalem vernielden en de woorden "prijskaartje" in het Hebreeuws erop gespoten hebben.

Meir Dagan orkestreerde de meest indrukwekkende openbare campagne tegen zijn eigen regering in de race ten behoeve van het ontwapenen van Teheran. Hij riep ook op tot het aannemen van het Saudische plan voor een tweede Holocaust.

Ehud Barak ging er mee akkoord om de Tempelberg en Judea en Samaria te overhandigen aan Arabieren in 2000, voor een hudna.

En wil u nog praten over Amram Mitzna?

Ariel Sharons erfenis is de vernietiging van Gush Katif. Hij was als een figuur uit de Fyodor Dostoevsky romans, degene die het heeft gemaakt, en vervolgens weer vernietigde...

De Judea en Samaria regio wordt bewaakt door bevelhebbers zoals Nitzan Alon, die rechtse Joden met Hamas-terroristen vergelijkt. Voor mensen zoals hij is graffiti spuiten en een hamburger maken van Joodse baby's is hetzelfde.

Een paar dagen geleden biechtte de voormalige Mossad-meesterspion Rafi Eitan dat hij weigerde om de joodse held Jonathan Pollard, waarvan hij de aansturing deed, om die te laten schuilen in de Israëlische ambassade in Washington. En hij is er trots op wat hij deed.

Als het aan deze veiligheidsambtenaren had gelegen, dan zou Israël raketten hebben gehad aan de rand van het meer van Tiberias, en Jeruzalem zou een oorlogsgebied zijn, en zeven miljoen Arabische "vluchtelingen" zouden binnen de groene lijn wonen.

Ik ben altijd benieuwd wat het heeft gemaakt dat deze voormalige spionnen en generaals zich zo schuld voelen. Het is jammer dat Israëls establishment in handen is van Joden die zo moreel bankroet zijn en niet meer moedig opkomen voor wat juist is, en opkomen voor wat verkeerd is.

Ze zijn allen beïnvloed door het virus van dezelfde ziekte: ze hebben niet genoeg gedaan om de Israëli's te beschermen tijdens de jaren '90 en de tweede Intifada, zij hebben het gif van Oslo gedronken en vooral: ze kunnen de waarheid van de Arabische haat en het antisemitisme niet aanzien, en daarom ontvangen ze hun pensioenen en geven interviews aan de media die de Joden haten.

En zo lang ze suïcidale ideeën uitspuiten, kunnen deze voormalige spionnen en generaals lucratieve spreekbeurten en geschriften worden gegarandeerd. Wat toevallig.

Bron: What Makes ex Mossad Chiefs and IDF Generals Run? - Op-Eds - Arutz Sheva