Qatar en andere Amerikaanse "bondgenoten" behoren tot de schurken in Gaza

door Alan M. Dershowitz | 31 juli 2014

De Amerikaanse bondgenoten, vooral Qatar en Turkije, hebben materiële steun verstrekt aan Hamas, dat de Verenigde Staten als een buitenlandse terroristenorganisatie op de lijst heeft staan. Het omvat financiële, diplomatieke, media-ondersteuning en zelfs de levering van wapens die bewust zijn gericht op de Israëlische burgers, alsook de Palestijnse burgers, die als menselijk schild worden gebruikt. Het omvat ook het herbergen van oorlogsmisdadigers, met name de leiders van Hamas, die hun volgelingen leiden vanuit het veilige Doha. Zonder de steun van Qatar en Turkije, zou Hamas nooit aan deze bloedige oorlog zijn begonnen, die zo veel menselijk leed heeft veroorzaakt.

Qatar, dat meer een benzinestation gerund door een familiebedrijf is dan een echt land, beschouwt zichzelf als onaantastbaar vanwege zijn olierijkdom. Haar bewoners die geen echte burgers zijn omdat er geen verkiezingen zijn of vrijheid van meningsuiting of godsdienst is - zijn de rijkste ter wereld. Ze kunnen kopen wat ze willen, met inbegrip van de 2022 World Cup, de verschillende Amerikaanse universitaire campussen, enkele van 's werelds grootste kunstwerken, de Al Jazeera televisie, en andere luxe dingen. Het kan ook terroristische groeperingen kopen als Hamas. Inderdaad, na Iran, dat de ergste staat ter wereld is in het sponsoren van terrorisme, staat Qatar in de buurt van de top van deze onedele rol des dood.

Een ieder die materiële steun biedt aan een bewezen terroristische groep zoals Hamas begaat een misdaad onder het Amerikaanse strafrecht en de wetten van verschillende Europese landen. Als Hamas ooit eens zou worden veroordeeld voor oorlogsmisdaden door het Internationaal Strafhof, kan het goed zijn, dat eenieder die medeplichtig is aan dergelijke misdaden ook schuldig is. Het is daarom geheel eerlijk, Qatar te beschrijven als een misdadig regime, schuldig aan het veroorzaken van massamoord.

In sommige opzichten is Turkije nog erger. Haar grillige premier, Recep Tayyip Erdogan, heeft aangezet tot antisemitisme, een conflict met Israël uitgelokt, materiële steun verleend aan Hamas en het streven onderstreept naar een realisatie van de Gazaoorlog. Hij heeft geëist dat de Joden zijn bevelen opvolgen door te zeggen: "onze joodse leiders moeten hun mensen vertellen dat ze een vastberaden standpunt innemen en een verklaring tegen de Israëlische regering laten uitgaan." Hij heeft gesuggereerd dat als ze het niet doen, ze niet zullen worden beschouwd als "goede Turken", aldus de oude misser ophalend van "dubbele loyaliteit."

Erdogan heeft onlangs ook over Israël gezegd, dat "ze altijd Hitler vervloeken, maar ze hem nu overtreffen in de barbarij." En hij reageerde naar de Amerikanen, die klaagden over de "vergelijkingen met Hitler" door te zeggen: "Jullie zijn Amerikanen, wat had Hitler te doen met met jullie," vergetende dat Hitler's leger duizenden Amerikaanse soldaten en burgers doodde. Hij vergeet ook maar gemakkelijk dat Turkije, dat moreel "neutraal" was in de oorlog tegen het nazisme, Hitler voorzag van het draaiboek voor zijn genocide, door de eigen genocide op de Armeniërs. Zoals Hitler retorisch sprak bij de planning van zijn genocide: "Wie tenslotte spreekt er vandaag nog van de vernietiging van de Armeniërs?" Dus Hitler is belangrijk voor Amerika, zoals het is ook voor Turkije zou moeten zijn, dat nog steeds op onwaarachtige wijze ontkent dat het een volkerenmoord op de Armeniërs heeft begaan.

Toch waren het Qatar en Turkije tot wie de Minister van Buitenlandse Zaken, John Kerry, zich keerde bij zijn inspanningen om Israël en Hamas in te laten stemmen met een staakt-het-vuren. Dit maakte niet alleen Israël woedend, dat deze twee landen beschouwt als helpers voor de oorlogsmisdaden van Hamas, maar ook Jordanië, Egypte en de Palestijnse autoriteit, die Qatar en Turkije ook zien als bondgenoten van Hamas en vijanden van de gematigde Arabische Staten.

De tijd is gekomen voor de Verenigde Staten en de internationale gemeenschap om de status van Qatar en Turkije te beoordelen. Deze twee landen zijn onderdeel geworden van het probleem in plaats van de oplossing. Een natie die gastheer is van de Hamas-leiders en hun terrorisme, en deze financiert, moet niet ook nog de gastheer zijn van de World Cup. Noch moeten de Amerikaanse universiteiten hun docenten en studenten sturen naar een natie die medeplichtig is aan terrorisme, en dat het leven van veel Amerikanen evenals Israëli's heeft genomen.

De rol van Turkije in de NAVO moet ook opnieuw worden geëvalueerd. Lidmaatschap van deze organisatie brengt bepaalde verantwoordelijkheden met zich mee, en Turkije heeft deze verantwoordelijkheden niet genomen. Zijn ze onbetrouwbare partners in het streven naar vrede.

Het is een waarheid als een koe dat we, als een natie, moeten omgaan met duivels, omdat mannen en vrouwen geen engelen zijn. Ik geef niet de schuld aan staatssecretaris Kerry, die probeert om Qatar en Turkije te gebruiken voor druk op Hamas, om een deal te accepteren, hoewel de deal die uiteindelijk kwam, een slecht akkoord was. Mijn punt is dat de rijkdom van Qatar en de grootte van Turkije geen beletsel voor ons mag zijn om te zeggen zoals het is: Qatar en Turkije behoren tot de ergste schurken in de Gaza-tragedie. Evenmin moeten we dergelijke schurken, die een dergelijke medeplichtigheid aan oorlogsmisdaden hebben, belonen door internationale giften, zoals de World Cup. Zowel Qatar als Turkije moeten worden behandeld als paria's, tenzij ze stoppen staatssponsors, supporters en facilitators te zijn van terrorisme.

Bron: Qatar, and other American "allies", are among the villains in Gaza