"De antisemitische demonstratie in de Schilderswijk en de politie die dit tolereert geeft mij het gevoel dat we vogelvrij verklaard zijn. Wanneer komt de eerste razzia, gonsde er vannacht door mijn hoofd?" Citaat van opperrabijn Jacobs, over de anti-Israel betoging in de Haagsche Schilderswijk.

Dit citaat zou voldoende reden moeten zijn voor Christenen om op te komen voor hun grote broer, het Joodse volk. Het kan toch niet waar zijn dat ongestraft gescandeerd kan worden dat Joden, alle Joden, dood moeten?

We zijn weer in de jaren dertig beland, nee, het is zelfs erger want heel Europa staat in brand van de Jodenhaat. Het is onderhuids opgekomen, is een aantal jaren geleden weer salonfähig geacht en nu barst het op een aantal plekken in Europa uit zijn stinkende beerput. Ook in Nederland. Schrikbarend. Maar niet zo schrikbarend als de reactie, of beter gezegd het gebrek aan reactie van de Nederlandse en vooral de Haagse politiek. Er zou geen strafbaar feit gepleegd zijn met het scanderen: "Dood aan de Joden." Het zou niet verstaan zijn door de politie want het werd in het Arabisch geschreeuwd en dat verstaan we hier niet.

Hoe is het mogelijk? Is dit echt het land waarin ik geboren ben? Is dit echt het tolerante Nederlandje met haar mooie driekleur? Hebben we niets geleerd van de jaren dertig, toen het van Nederlandse zijde, uitzonderingen daargelaten, angstvallig stil bleef toen een hele bevolkingsgroep werd uitgevlakt? Arme rabbijn Jacobs, arme Joods volk, dat weer niets te verwachten lijkt te hebben aan bescherming. Is het niet deze bevolkingsgroep die zo’n talent heeft op technologisch gebied? Van wie we zoveel kunnen leren, die veel uitvindingen en Nobelprijzen op haar naam heeft staan? Dit volk van intellectuelen? Dit volk van God?

Wat doen wij als Christenen eraan om voor hen op te komen? En denken wij, Christenen dat wanneer Islamitische groeperingen zoals ISIS en Islamitische Jihad en companen klaar zijn met de Joden af te maken, dat ze dan zullen stoppen? Denken wij dat het werkelijk daarbij blijft, ver van ons bed? In het boek Esther in de Bijbel sprak Mordechai tegen koningin Esther tijdens de enorme dreiging van Haman, die ook al alle Joden wilde uitmoorden: "Denk maar niet dat jij eraan ontkomt, ook al heb je de koninklijke waardigheid verkregen." Sterker nog: "Wie weet of je niet met het oog op deze dingen de koninklijke waardigheid verkregen hebt!?" Esther moest opstaan en zich bij de koning beklagen, haar volk redden. Aan ons als Christenen, die de koninklijke waardigheid verkregen hebben om op te staan en bij de regering van Nederland te gaan klagen over zoveel onrecht! Dat is beter dan ons achter de kerkmuren te verschuilen en suikerzoete liedjes te zingen over Jezus die redt. Laten we dat feit waarmaken, zodat Jezus gestalte in ons krijgt. Daar heeft het Joodse volk ook nog wat aan.

Karen Strijker