Het leven op aarde in het Millennium

28 februari 2015 | door Jack Kelley

Hal Lindsey heeft eens gespeculeerd dat Satan bij zijn oordeel twee beschuldigingen naar God slingert. "U bent niet eerlijk en U hebt geen liefde." In afgelopen studies hebben we gezien hoe God zijn perfecte rechtvaardigheid getoond heeft door Israël, en zijn volmaakte liefde door de Gemeente. In deze studie zullen we het hebben over een tijd in de toekomst wanneer beide, gerechtigheid en volmaakte liefde, perfect zullen zijn in de levens van de mensen op aarde.

Israël leefde onder een absoluut rechtvaardig wetssysteem. Het was duidelijk en beknopt, maakte geen uitzonderingen, en vertoonde geen vriendjespolitiek. Er was zegen voor gehoorzaamheid en straf voor ongehoorzaamheid in een voor de hand liggende oorzaak en had een effectieve relatie. Wat zij deden bepaalde wat ze kregen. God zei tot hen: "Nu dan, als u nauwgezet Mijn stem gehoorzaamt en Mijn verbond in acht neemt, dan zult u uit alle volken Mijn persoonlijk eigendom zijn, want heel de aarde is van Mij. U dan, u zult voor Mij een koninkrijk van priesters en een heilig volk zijn. Dit zijn de woorden die u tot de Israëlieten moet spreken." (Exodus 19:5-6)

De Gemeente heeft de onvergelijkbare rijkdom tentoongesteld van Gods genade. We zijn het meest gezegend van elke groep van de mensheid en het enige wat van ons gevraagd wordt, is dat we door geloof de vrije gave van de zaligheid aanvaarden, van tevoren gekocht voor ons met Gods eigen leven. Ja, God is blij als we ons leven op een manier leven die uiting geeft aan onze dankbaarheid aan Hem, en beloont ons, maar het enige wat Hij vraagt is dat we geloven in de Ene die Hij heeft gestuurd. "Zij zeiden dan tegen Hem: Wat moeten wij doen opdat wij de werken van God mogen verrichten? Jezus antwoordde en zei tegen hen: Dit is het werk van God: dat u gelooft in Hem Die Hij gezonden heeft." (Joh. 6:28-29)

In het tijdperk van het Koninkrijk zullen gelovigen worden gered door het geloof, zoals de Gemeente, maar het vereist het bewijs van hun geloof, zoals Israël zich aan de wet moest houden. Ik zeg dit omdat het vrij duidelijk is dat redding door genade door het geloof alleen, met de opname van de Gemeente eindigen zal. Anders zou er geen behoefte zijn aan een tempel in Israël tijdens het Millennium, en dat van alle naties geëist zal worden om zich op te maken voor de jaarlijkse bedevaart naar Israël om het Loofhuttenfeest te vieren (Zacharia 14:16-19). Ook zegt Jesaja 2:2-3 dat alle naties naar Gods Tempel zullen stromen. De Heer leert hen zijn regels en zij zullen in zijn paden wandelen, en de wet (Thora) zal uitgaan van Zion en het woord van de Heer uit Jeruzalem.

Daarom zal perfecte rechtvaardigheid en volmaakte liefde worden gecombineerd. Dit is Gods laatste antwoord aan Satan en zijn laatste poging om in vrede onder zijn volk te wonen. Zal het werken, of zal het net zijn zoals Israël en de kerk daarvoor, en zal de tijd van het Koninkrijk uiteindelijk eindigen in een falen?

We hebben alleen gesproken over recht en liefde, maar er waren eigenlijk vier andere pogingen tot vreedzame coëxistentie tussen God en mens om hen te leiden. Voor een compleet begrip van de geschiedenis van de mens en zijn Schepper zullen wij ook moeten kijken naar iets anders. Ze worden genoemd dispensaties of regeringen, en alles bij elkaar zijn er zeven.

De 7 dispensaties

Door de geschiedenis heen heeft God zijn volk behandeld op verschillende manieren, als onderdeel van het proces van het openbaar maken van zijn karakter. Elk van deze dispensaties is van start gegaan met een overeenkomst tussen God en de mens, en die de mens vervolgens schond, en de relatie eindigde met een mislukking, en het vereiste een oordeel van God.

1) Onschuld ... Tussen de schepping en de val van de mens was er een persoonlijke vrije wisselwerking tussen God en de mens. De mens is geschapen als onsterfelijk en terwijl hij een volmacht had (de kracht van de keuze), had hij geen zondige natuur. God plaatste Adam en Eva in zijn tuin en gaf hen slechts één beperking. Ze mochten niet eten van de boom der kennis van goed en kwaad. Maar ze hebben deze beperking geschonden en werden de tuin uitgezet. Adam, Eva en de slang werden allen veroordeeld, de schepping was vervloekt, en de zonde kwam in de wereld.

2) Geweten ... Tussen de val van de mens en de grote overstroming stond God toe dat het geweten van de mens zou heersen zonder goddelijke tussenkomst. Vanwege de nieuw verworven zondige natuur was het resultaat dat "de slechtheid van de mens op de aarde groot was, en dat al de gedachtespinsels van zijn hart elke dag alleen maar slecht waren" (Genesis 6:5). Na herhaalde waarschuwingen vernietigde God allen in de zondvloed, maar niet 8 leden van de mensheid.

3) Menselijke regering ... van Noach tot aan de toren van Babel. Na de zondvloed stond God de mens toe om zijn eerste systeem van overheid op te richten. Maar de mens was niet gehoorzaam aan Gods gebod om heen te gaan en de aarde weer te vullen, en ging in plaats daarvan een grote stad bouwen met een toren om hen te beschermen tegen een nieuwe overstroming. Ze gebruikten ook de toren om astrologie te studeren, een verbastering van het evangelie dat God had geschreven in de sterren met behulp van de namen van de 12 sterrenbeelden. Dus gaf God elk van de 70 gezinnen van de mens een unieke taal waarvan de andere families niet in staat waren om ze te begrijpen. Dit veroorzaakte verwarring en wantrouwen onder de mensen en zijn ze uit elkaar gegroeid om te worden verspreid over de wereld, en God vernietigde de toren.

4) Belofte ... God heeft Abrahams afstammelingen apart gezet als zijn gekozen volk en beloofde Abraham en Sarah een zoon door wie, zei Hij, de wereld zou worden gezegend. Maar ze werden moe van het wachten op Hem om zijn belofte te houden, en kregen een zoon op hun eigen manier, en noemden hem Ishmael. Later, toen God hen Isaac gaf, de zoon die Hij had beloofd, werd Ishmael weggestuurd, waardoor er kwaad bloed kwam tussen Ismaël (Arabieren) en Isaac (Joden), nog steeds, tot aan deze dag.

5) Recht ... van de berg Sinaï tot aan Pinksteren. Nadat God de Israëlieten uit Egypte leidde, gaf Hij Mozes de 10 geboden, en Hij gaf de Israëlieten het land dat hij had beloofd aan Abraham, samen met een leven van vrede en overvloed als zij Zijn regels zouden gehoorzamen. Na 2000 jaar besluiteloosheid tussen gehoorzaamheid en opstand resulteerde dat in het verwerpen van de Messias, en toen God er eindelijk genoeg van had, verdreef Hij hen van hun land, en ze werden verspreid over de hele wereld. (Maar niet voor eeuwig. De dispensatie van de wet werd zeven jaar voor de haar toe bedeelde tijd onderbroken. Na de opname, tijdens de laatste 7 jaren die ook bekend staan als Daniels 70e Week, heeft Israël een laatste kans om te leven in gehoorzaamheid aan God en het accepteren van hun Messias.)

6) Genade ... De kerktijd. Niet langer werd vereist dat gerechtigheid moet worden verdiend door gehoorzaamheid aan de wet, maar God rekende zijn eigen gerechtigheid toe aan de mens via genade door het geloof in het voltooide werk van de Heer Jezus, dat een eeuwige zegen beloofde en een plaats in het Vaderhuis voor iedereen die het zal accepteren. Het was het meest geweldige en royale cadeau ooit geschonken, en dat alleen door het te vragen. Maar tegen het einde van de tijd van genade zal het grootste deel van de mensheid Zijn gave hebben verworpen, en in plaats daarvan kiezen om te leven op zijn eigen voorwaarden, gelovend dat God niet bestaat, of als Hij wel bestaat, Hij hen toch wel in Zijn Koninkrijk zal toelaten. Na het verwijderen van de relatief weinigen die zijn gave wel hebben aanvaard, zodat ze veilig met Hem zullen zijn, zal hij de rest straffen in de meest ernstige tijd van oordeel die ooit getroffen heeft.

7) Koninkrijk ... het 1000 jarige bewind van de Heer, ook bekend als het Millennium. Voor haar begin zal Satan worden gebonden, de dan nog ongelovigen zullen worden verbannen van de planeet, de vloek zal worden verwijderd en God zal weer staan in het midden van zijn volk. Je zou denken dat eindelijk de mens zal leven op een manier die Hem behaagt. Of hij het nu wel of niet doet, is het onderwerp van deze studie.

Wie bent u om het een mislukking te noemen?

Sommigen in de kerk twisten over de weergave van die Genadetijd als zijnde een falen, maar dat is omdat wij onder de weinigen zijn die hebben ingestemd met het vrije geschenk de Heer van vergeving en dus genieten van de voordelen ervan. Vergeet niet, Gods verlangen is om ons met zichzelf te verzoenen (Kolossenzen 1:19-20). Hij wil niet dat er een zal sterven, maar dat iedereen tot bekering zal komen (2 Petrus 3:9). Maar in de afgelopen 2000 jaar hebben de meeste mensen Zijn gave afgewezen en zijn hun eigen weg gegaan. Na het doen van alles wat Hij kon, zonder het schenden van iemands vrije wil en zonder dwang richting hem om de genade te accepteren die Hij heeft aangeboden, zullen de meesten van de mensheid Hem verworpen hebben. Kun je Hem de schuld geven voor zo boos te zijn om de volledige woede van zijn toorn tegen hen te ontketenen?

Zelfs in de kerk is het antwoord op Gods geschenk van eeuwig leven meer apathie dan aanbidding. Wanneer minder dan 10% van de mensen die beweren wedergeboren te zijn, een bijbelse visie op de wereld hebben aangenomen, is het duidelijk dat er een ernstige discrepantie is geweest tussen Zijn gave en onze dankbaarheid. Als we het vergelijken met Gods verlangen is er in de Genadetijd een falen opgetreden.

Dit is geen verrassing voor God, gezien het resultaat van zijn eerdere pogingen. Hij doen geen dingen, zodat Hij kan zien hoe wij zullen reageren. Hij weet dat al. Hij doet dingen zodat we kunnen zien hoe wij zullen reageren. Paulus zei dat elk ding dat werd geschreven in het verleden was geschreven om ons te leren (Romeinen 15:4). De les is tot nu toe geweest dat het niet uitmaakt wat God heeft gedaan om ons te trekken, de mens is onbetrouwbaar en opstandig, met het wegduwen van God en brengt dientengevolge de oordelen over zich.

Nu voor het Koninkrijk

Voordat we verder gaan, laten we niet vergeten dat de Gemeente in het Nieuwe Jeruzalem zal zijn tijdens het Millennium, en niet op aarde. De mensen op aarde zullen bestaan uit Israël en overlevenden uit andere volken vanuit de grote verdrukking, alle gelovigen zullen de bevolking van de naties zijn. Nog steeds in hun natuurlijke staat, terwijl ze dan kort daarop worden vergezeld door de kinderen die zullen geboren worden.

Oke, dus hoe zit het dan met dit Koninkrijkstijdperk? Zal het ook een mislukking worden? Een studie van het Koninkrijkstijdperk toont aan dat aan het begin, het leven op aarde zijn zal als zo dicht bij de hemel als men maar veronderstellen kan. Er zal vrede op aarde zijn en welwillendheid tussen mensen, net als de engel beloofde aan de herders in de nacht toen de Heer werd geboren (Lukas 2:14). De schepping, bevrijd van de slavernij van de vloek, zal gretig reageren op het natuurbeheer van de mensheid, met oogsten zo overvloedig dat de tijd voor het planten van een nieuw gewas aanbreekt voordat ze het oude gewas kunnen oogsten (Amos 9:13). Perfect weer en een overvolle overvloed zullen maken dat er met vreugde wordt gewerkt in plaats van met zwoegen. Een lange levensduur zal terugkeren als ziekte en lijden opnieuw zeldzaam worden (Jesaja 65:20). "Er zullen weer oude mannen en oude vrouwen zitten op de pleinen van Jeruzalem, ieder met zijn stok in zijn hand vanwege de hoge leeftijd. De pleinen van de stad zullen vol worden met jongens en meisjes die spelen op haar pleinen" (Zacharia 8:4-5). Dit zal gelden over de hele wereld, omdat de Heer in alle geschillen recht zal doen tussen de naties. Zij zullen niet meer de wapens tegen elkaar opnemen, noch zullen zij zelfs maar trainen voor oorlog (Jesaja 2:4). Een ieder zal zitten onder zijn wijnstok en onder zijn vijgenboom, niemand zal hen schrik aanjagen" (Micha 4:4).

De Bijbel vermeldt slechts één tempel in het Millennium. Die zal in Israël staan en de dagelijkse offers zullen opnieuw de norm zijn, beheerd door het Levitische priesterschap. De duizendjarige tempel zal heel anders worden dan de historische tempels. Er zal geen wierookaltaar, geen menora, geen ark van het verbond, en geen wasvat zijn. Het bedekkende gordijn tussen het heiligdom en het Heilige der heiligen zal worden vervangen door een houten scherm, en het gehele interieur zal worden bedekt met hout in plaats van goud, zoals in voormalige tempels. Van de Levitische feesten zal alleen Pascha (geen lam), Ongezuurde broden, en Loofhuttenfeest worden gevierd, met een wereldwijde representatie die alleen vereist is voor het Loofhuttenfeest (Ezechiël 40-46). Hoewel de Bijbel dit niet zegt, stel ik dat de rest van de wereld gebruik zal maken van een bepaalde vorm van synagoge voor aanbidding, zoals voor het eerst ontwikkeld door Ezechiël tijdens de Babylonische ballingschap en nog steeds in gebruik vandaag.

Wij hebben slechts een glimp te zien gekregen van het begin en het einde van het tijdperk van het Koninkrijk, maar vanwege het schokkende verschil tussen de twee, kunt wij vermoeden dat na verloop van tijd de dingen snel bergafwaarts gaan. De regering van de Heer zal eerlijk zijn, maar niet flexibel zijn. Hij zal regeren met een ijzeren staf en zijn straf voor ongehoorzaamheid zal hard en snel komen. Bijvoorbeeld, de naties die weigeren deel te nemen aan de jaarlijkse Loofhuttenfeest ontvangen geen regenval (Zacharia 14:16-19).

Maar de natuurlijke mens heeft een zondige natuur en zal uiteindelijk rebelleren tegen de regels van de Heer. Psalm 2 vertelt het verhaal:

"Waarom woeden de heidenvolken en bedenken de volken wat zonder inhoud is? De koningen van de aarde stellen zich op en de vorsten spannen samen tegen de HEERE en tegen Zijn Gezalfde: Laten wij Hun banden verscheuren en Hun touwen van ons werpen."

"Die in de hemel woont, zal lachen, de Heere zal hen bespotten. Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn, in Zijn brandende toorn hun schrik aanjagen. Ik heb Mijn Koning toch gezalfd over Sion, Mijn heilige berg" (Psalm 2:1-6).

Opnieuw zullen de geschapen wezens veronderstellen dat ze zich kunnen bevrijden van de heerschappij van hun Schepper. Maar de Koning die de aarde regeert, werd door God zelf gebracht, en dat maakt hem de Koning der koningen. Dan zal Hij hen hun positie in de hiërarchie in herinnering brengen.

"Ik zal het besluit bekendmaken: De HEERE heeft tegen Mij gezegd: U bent Mijn Zoon, Ík heb U heden verwekt. Eis van Mij en Ik zal U de heidenvolken als Uw eigendom geven, de einden der aarde als Uw bezit. U zult hen verpletteren met een ijzeren scepter, U zult hen in stukken slaan als aardewerk."

"Nu dan, koningen, handel verstandig. Laat u onderwijzen, rechters van de aarde. Dien de HEERE met vreze, verheug u met huiver. Kus de Zoon, opdat Hij niet toornig wordt en u onderweg omkomt, wanneer Zijn toorn slechts even ontbrandt. Welzalig allen die tot Hem de toevlucht nemen" (Psalm 2:7-12).

In een gebeurtenis die later als model werd gegeven in de bijbelse adoptieceremonie (Galaten 4:4-7), heeft de Vader formeel Zijn Zoon benoemd tot erfgenaam van Zijn landgoed en Zijn erfenis aan Hem nagelaten. Alle naties zijn van Hem en Hij heeft de bevoegdheid om over hen te beslissen wat Hij wil. De keuze van de mens zal zijn om te gehoorzamen of te lijden onder de gevolgen. Gehoorzaamheid zal worden beloond met zegen, maar opstand zal vernietiging brengen.

Ons is ook niet verteld hoeveel er zullen worden gered tijdens het Millennium, noch wat hun lot zal zijn. Wat we horen aan het eind van de 1000 jarige Koninkrijkstijd, is dat Satan zal worden losgelaten en geen moeite heeft om een groot leger uit de naties te rekruteren voor een laatste poging om zijn verloren imperium te herwinnen. Hij vindt een klaarstaand publiek voor zijn bedrog en zijn leger zal in korte tijd zo talrijk zijn als de zandkorrels op de kust. Van over de hele wereld zullen ze komen om Gods volk te omringen en zijn heilige stad. Maar in een plotselinge uitbarsting van een vlam uit de hemel zullen ze worden verslonden en Satan zal in de poel van vuur worden geworpen voor de eeuwigheid (Openbaring 20:7-10). Nogmaals, de mens rebelleert, God oordeelt, en weer eindigt een periode in een mislukking.

"Daarna komt het einde, wanneer Hij het koningschap aan God de Vader heeft overgegeven, wanneer Hij alle heerschappij en alle macht en kracht heeft tenietgedaan. Want Hij moet Koning zijn, totdat Hij alle vijanden onder Zijn voeten heeft gelegd. De laatste vijand die tenietgedaan wordt, is de dood."

"Immers, alle dingen heeft Hij aan Zijn voeten onderworpen. Wanneer Hij echter zegt dat aan Hem alle dingen onderworpen zijn, is het duidelijk dat Hij Die Zelf alles aan Hem onderworpen heeft, hiervan is uitgezonderd. En wanneer alle dingen aan Hem onderworpen zijn, dan zal ook de Zoon Zelf Zich onderwerpen aan Hem Die alle dingen aan Hem onderworpen heeft, opdat God alles in allen zal zijn" (1 Cor. 15:24-28)

Op dat moment, zal Gods antwoord op Satans beschuldigingen zijn voltooid, en zijn oordeel zal definitief zijn. Hemel en aarde zullen gereinigd worden. De eeuwigheid zal beginnen, en God zal heersen. Halleluja!

Bron: Life On Earth In The Millennium - Gracethrufaith