Ten tijde dat ik uw schrijf lieve broeders hebben de joden
zevenmaal het Paaslam gegeten sinds de kruisiging van de broeder
van wie wij allen hielden en in wie wij God verheerlijkt zagen. Ik
heb niets vergeten van de geschiedenis die ik zelf heb meegemaakt,
want zowaar als mijn woorden zijn die over mijn tong vloeien en
mijn gedachten die ik opschrijf, zo zeker ben ik er van dat Yeshua
uitverkorene van God was en door de eeuwige Geest geboren.
Yeshua was een broeder van hun heilige gemeenschap en hij schrijft
verder in de brief over de wonderen die Christus gedaan heeft en in
Jeruzalem heeft gelden. Als kind werd hij aan de gemeenschap
toevertrouwd toen zijn ouders op de vlucht onderdak zochten bij een
Esseen in het dal van de berg Cassius, want onze broeders wonen in
grote getale aan de grens van Egypte.
Samen met Johannes, een familielid van hem, werd hij ingeschreven en dat was in het boek van de burcht Massada. De doop, het brood breken en de beker, de herkenningstekens van Yeshua en zijn leer laten zien dat hij een van ons is. Omdat er veel miraculeuze verhalen over hem de ronde doen in grote passie uitgesproken en opgeschreven, daarom schrijft de Esseense ooggetuige.
Yeshua volgelingen wisten niets van de stille bescherming die de
Essenen boden, het was de Essenen ook verboden om politiek te
bedrijven of in te grijpen.
Want Yeshua is ons kind, schrijft de oudste. Hij heeft moeten
beloven in Jutha bij het opgenomen worden in de eerste graad van de
broederschap dat onze broederschap voortaan de vader en de moeder
zouden zijn en we zijn dat voor hem geweest.
Hij werd verwekt door een Esseen die de vrouw voor een engel
aanzag. Het was een meisje met een levendig gemoed dat het ongewone
verwachte. Jozef die levenservaring had en inzicht in de waarheid,
werd door afgezanten van onze broederschap geraden om zijn vrouw
niet te verlaten en zo lang het kind tot vader te zijn, totdat de
broederschap hem op kon nemen.
Op de vlucht naar Egypte werd hij als gast gebracht naar de
Esseense gemeenschap op de Cassius dichtbij de helling waar de
Romeinen een tempel van Jupiter hebben gebouwd.
Jozef zat in de halve cirkel rechts bij de mannen en de vrouw
links in de halve cirkel bij de vrouwen en zagen de ceremonie van
brood en beker. Jozef beloofde het kind voor de toekomst af te
staan en leerde hem dan ook de groet, opdat ze zich herkenbaar
konden maken op de reis bij de broeders. Ze werden gezonden naar de
streek waar veel verlichte joden woonden die de schrift
bestudeerden. Dat is in Heliopolis dichtbij de tempel van Jehova
die Onnias gebouwd had. Later zijn ze terug gekeerd naar een dorp
aan de steile Tabor. Maar toen Archelaus weer nieuwe schrik bracht
over Galilea werd Jozef overreed om bescherming te zoeken in de
gemeente van Jeruzalem. Ze kwamen daar met Pesach aan. Daar sprak
ik zelf met hen, want ik was nog maar in de eerste graad en kreeg
van een oudste de opdracht van hen om dat Jozef te vertellen. Dat
was een man die veel van het leven begreep en goed en verstandig
kon praten met zijn zoon. Maria was licht ontvlambaar en
ontvankelijk met haar emoties voor het buitengewone.
Toen het kind met de schriftgeleerden discuteerde ergerden de
farizeeërs zich en vonden het ongeloofwaardig en gevaarlijk.
Ze waren vijanden van iedereen die niet geloofden als zijzelf. Ze
waren machtig door de aanhang van het volk, maar de Geest van God
woont niet in hun huis of op hun tong.
Het kind werd ook herkend als Galileeër en Farizeeërs
verachten Galileeërs. Onze broeders waren aanwezig en zagen
het gevaar Het kind werd in de zaal van de Sopherim gelokt en ze
merkten dat Yeshua gedreven door de Geest al het andere vergat.
De rabbi die veel van Yeshua was gaan houden en een echte vriend
was in leraar was was juist toen op reis naar Jericho en kon het
kind niet tot bedaren brengen die te keer ging tegen de
huichelarij.
Zo gebeurde het dat hij zijn vader en moeder verloor in de stad.
We berichten Jozef en zijn vrouw die in droefheid verkeerden omdat
de man van een vriendin was gestorven en daarom weg wilden uit
Jeruzalem. Ze hadden het kind drie dagen gezocht en op onze
aanwijzing vonden ze hem op de vierde dag bij de zaal Sopherim.
Zo reisden ze snel terug naar Jutha terug en daar was de treurende
Elisabeth en had haar zoon Johannes bij zich. De twee jongens
wandelden in het wilde bergland en werden innige vrienden en ze
zochten dezelfde waarheid. Johannes was al vroeg in zijn leven de
Nazireesse ascese toegedaan en het mediteren, en kende de Schrift
en de traditie, maar begreep echter niet als Yeshua het mooie en
verhevene in de wereld en wat berg en dal te zeggen hebben.
Toen brak het ogenblik aan waarin de Yeshua zou worden opgenomen
in de eerste graad. Een oudste haalde de jongens en ze luisterden
naar wat ze te zeggen hadden. Yeshua ontvlamde in enthousiasme en
ook Johannes de oudste bad met hen en Yeshua raakte in aanbidding
van God.
Wie in onze broederschap is ingewijd, die zal zijn leven voor de
dienst aan de mensen wijden. Zeg je vader dat de tijd is gekomen om
zijn beloften te vervullen die hij gesproken heeft bij de berg
Cassius. Ze hielden de opname geheim uit vrees voor de Gaulanieten.
De broeders zaten apart van elkaar volgens de vier graden van
wijsheid. Met de rechterhand op de borst spraken ze de geloften
uit: verachting van aardse schatten en aardse roem en wereldlijke
macht, gehoorzaamheid en geheimhouding. En zoals allen moesten ze
drie dagen en drie nachten in een eenzame grot gaan om zichzelf op
de proef te stellen. De derde avond leidde men hen naar de
bijeenkomst om vragen te beantwoorden en toen werd er gebeden. Toen
ze de broederkus hadden ontvangen kregen ze een schopje in de hand
als teken van het werk van onze broederschap. en ze de lofzang
hadden gezongen en volgens de regels het liefdemaal niet mochten
bijwonen werden ze weggezonden om 12 maanden eenzaam, eenzaam ver
weg van de wereld, te leven in de nabijheid van de oudsten.
Beiden groeiden op in de kracht van de goddelijke bestemming.
Yeshua toonde een vrolijke aard, terwijl Johannes de eenzaamheid
zocht en zijn ziel met machtige ernst bedekte. Na een jaar werden
ze verder ingewijd.
De heilige gelofte werd gehouden, want Yeshua had Maria de zuster
van Lazarus lief, maar een Esseen mag niet naar eigen believen een
vrouw nemen, om het heilige werk niet te vergeten. En de geest van
de broederschap en de drang van zijn leeropdracht waren sterker dan
de liefde tot de vrouw en beiden schreiden bitter toen ze afscheid
van elkaar namen.
Dit is de geschiedenis broeder waarover ik wilde berichten, hoe hij heeft geleden en is gestorvenen wat waar is van de wonderen die het gerucht naar u toe heeft geblazen. Dan beschrijft hij de verdere gebeurtenissen over de veroordeling en wat erna is gebeurd.
Commentaar; Over wat hij zelf heeft gezien precies klopt met de evangeliën maar de dingen die hij van anderen heeft gehoord als de geboorte e.d. zijn niet juist. Hij is dan ook geen volgeling van Yeshua.