In deze studie worden de omstandigheden rond de kruisiging van Jezus besproken
en bezien op welke dag, de dag is waarop de Heer is opgewekt uit de doden,
verder hoe betrouwbaar de bijbel is in alle uitspraken.
In Daniël 9:26 staat een merkwaardige profetie :en na deze 62 weken
zal een gezalfde worden uitgeroeid, terwijl er niets tegen hem is; en het
volk van een vorst die komen zal, zal de stad en het heiligdom te gronde
richten, maar het einde zal zijn in de overstroming; en tot het einde toe
zal er strijd zijn; verwoestingen waartoe vast besloten is. En hij zal het
verbond van velen zwaar maken een week lang; in de helft van de week zal
hij slachtoffer en spijsoffer doen ophouden: en op de vleugel van gruwelen
zal een verwoester komen, en wel tot aan de voleinding toe, en waartoe vast
besloten is, dat zal zich uitstorten over wat woest is.
In de helft van de week, en dat is letterlijk genomen, op de woensdag toen is er
iets gebeurd dat de noodzaak van slachtoffer en spijsoffer onnodig heeft gemaakt.
Het enige wat daartoe is gebeurd is, is dat de Here is gestorven.
Dit is het uitgangspunt geweest van deze studie en dat er een aantal schriftgedeeltes
zijn die deze zienswijze steunen zullen we verderop zien.
In Matth. 12:40 zien we hoe Jezus zijn eigen dood beschrijft dat is het kenmerk
van de Messias, hieraan kan men Hem herkennen en als het anders is, dan is
die een bedrieger.
Het moet dus heel nauwgezet zijn precies als volgens de schrift wordt voorzegd.
Want gelijk Jonas drie dagen en drie nachten was in de buik van de vis, alzo
zal de Zoon des mensen drie dagen en drie nachten zijn in het hart der aarde.
Kenmerken die niemand in de hand heeft, die niemand kan regisseren.
In Joh. 2:19 staat binnen drie dagen zal Ik hem doen herrijzen. Het mag
dus ook niet langer duren.
Hoe kunnen we weten wanneer de opstanding moest plaats vinden, zo zal nu
de vraag luiden.
Wel we weten dat de Heer tegen de avond is gestorven en dus drie dagen en
nachten later ook weer op moest staan, volgens zijn eigen woord en geen dag
en een nacht minder zo als de huidige lezing ons wil laten geloven. M.i.
komt alles in de bijbel zeer nauwkeurig. De Roomse bisschoppen hebben in
de 2e en 3e eeuw een aantal aannames gedaan die hun keus voor de Zondag als
heilige dag moesten bevestigen.
Laten we eerst zien in welk tijdvak dit zich allemaal heeft afgespeeld.
Het tijdstip van het Pascha wordt in de volgende bijbelgedeelten omschreven.
Lucas 22:1 - Het feest der ongezuurde broden, dat Pascha wordt genoemd, naderde.
zie Lev. 23:6 en volgend. - Op de 14e Nisan in de avondschemering is het
Pascha. zie Numeri 9. - In de avondschemering op de 14e Nisan is het tijd
voor het Pascha.
Lucas 22:7 - De dag der ongezuurde broden kwam waarop het Pascha moest geslacht
worden.
Matt. 26:17 - op nu de eerste van de ongezuurde wij bereiden voor u het Pascha?
(grondtekst)
Let er op dat het feest van de ongezuurde broden na het Pascha komt. Die
was er nog niet geweest. Op de middag wordt het lam geslacht en in de avond
gegeten dan komt de eerste dag van de ongezuurde broden welke een Sabbat
is evenals de laatste dag van dit feest een sabbat is.
Op de 15e Nissan is het feest der ongezuurde broden. Deze dag is als een
sabbat en het paaslam is dan reeds geslacht en gegeten op de 14e Nissan in
de avondschemering.
Hier zien we een hiaat optreden in de voorschriften en de evangeliën
van Matth. en Lucas, want Jezus wordt veroordeelt in de nacht voor en op
de dag der voorbereiding.
Volgens de gewoonte van de joden ging de Here voor het Pascha op weg naar
Jeruzalem en kwam zes dagen voor het Pascha aan in Bethanië.
Als we de huidige dag aanhouden heeft Jezus de reis op zaterdag gedaan, want
de veroordeling volgens Matth.26:2 was op paasfeest. Dit is niet juist want
Jezus ondernam geen grote reizen op de sabbat maar kwam op vrijdag aan
Dan bleef Jezus de sabbat over in Bethanië, (Joh. 12:1) die s'avonds
begint en was er een maaltijd in het huis van Martha en Maria. Hier is de
voetzalving
Volgens Marcus 14:1-3. was het ten huize van Simon de melaatse dat Jezus
word gezalfd op het hoofd
en vlgs. Joh. 12:1 ten huize van Lazarus dat Maria
de voetzalving verricht.
De volgende dag (Joh. 12:12) kwam de Here naar Jeruzalem, binnen gehaald
als Koning en als Lam. De 10e Nissan. De eerste dag van de week. Hij gaat naar de tempel, veegt dan
de tempel schoon, (met het recht als koning) en gaat in de avond terug naar
Bethanië. Het is dan avond de 11e Nissan. De volgende dag de 11e, de tweede dag van de week, gaat Hij terug naar Jeruzalem en onderweg wordt de vijgenboom vervloekt.
Gaat naar de tempel en krijgt de vraag naar de bevoegdheid.
Na gelijkenissen en redes gaat het verder in Matth. 26 met de opmerking "Weet dan dat over twee dagen het Paasfeest gehouden wordt".
Dat is dan op de donderdag.
Dan op de avond als de 12e Nissan begint, de maaltijd bij Simon in Bethanië en de dag daarop als in de avond de 13e Nissan begint, is er de instelling en viering van het Heilig Avondmaal.
Op de dag van deze 13e Nissan die daarop aansluit, is de Here gekruisigd op de "Dag der voorbereiding".
Dus NA de intocht in Jeruzalem ging Jezus 2 maal terug naar Bethanië.
zie Matth. 21:17-18 en gaat de volgende dag weer terug naar Jeruzalem
Hierna komt dan de viering van het Pascha door de Heer met de discipelen
zie Marcus 14 en de instelling van het Avondmaal.
De traditionele uitleg zegt dat dit op de donderdag viel, maar we zien dat
het ook mogelijkerwijs op de woensdag kan zijn geweest.
Dit klopt heel precies met de tijd die Daniël al heeft geprofeteerd,
de Engelsman Anderson heeft dit al berekend voor ons en de tijd dat een woord
is uitgegaan tot herstel en de datum tot de gezalfde, (Daniël 9:25),
is 69 jaarweken. De dag waarop een woord uitging was het bevel van Arthasasta
op 14 maart 445 voor Christus tot aan de intocht op 6 april in het jaar 32,
is 173.740 dagen
Delen we dat door 360 dagen, het aantal dagen van een profetisch jaar, dan
komen we op precies 483 jaar en op de datum van zondag 6 april, dat de bevolking
Jezus binnen haalt als koning.
De Heer zegt dan ook "och dat ge deze dag verstond". Deze dag was al voorzegt.
Op de dag van de voorbereiding wordt de Here berecht en veroordeelt en gekruisigd als het paaslam dat dan nooit meer hoeft te worden geslacht.
In die avond viert Israël het Pascha.
De eerste uitspraak van Jezus is dat het teken van de Messias was, dat hij
drie dagen en drie nachten begraven was en daarna zou opstaan als volgens
de traditie Jezus op vrijdag het laatste uur stierf, dan zou hij drie dagen
en drie nachten later opstaan en dat was maandagavond het laatste uur. Als
dit juist is dan is het verwijt van de engel aan de vrouwen bij het graf
niet juist want dan zouden ze (als ze zich dat al hadden herinnerd ) op maandag
de derde dag zich daaraan schuldig hebben gemaakt.
Nemen we donderdagmiddag dan is de opstanding in de nacht van de eerste dag
der week.
Dat Jezus op de dag der voorbereiding terecht heeft gestaan lezen we in de
volgende teksten.
Matt. 27:17 En op het feest was de stadhouder gewoon het volk een gevangene
los te laten welke men wilde. Deze vrijlating was een paasgewoonte.
Maar de zin nu ze toch bijeen waren geeft aan dat dit naar voren wordt gehaald.
De menigte was niet voor dat doel bijeen, maar om Jezus zijn veroordeling
te aanschouwen.
Joh. 19:12-14, het was de voorbereiding van het Pascha. ongeveer het zesde
uur. (Romeinse tijdsindeling )
Hier staat Jezus op de dag van de voorbereiding voor de rechterstoel van
Pilatus.
Nu zijn er twee uitleggingen de eerste dat als de wekelijkse sabbat samen
viel met de paassabbath dan was deze groot. 2 dagen.
De tweede uitleg is dat de paassabbath altijd een grootsabbath is.
Johannes beschrijft het zo dat Jezus het Paasoffer is.
Een andere uitleg is dat op de 14e Nisan een lam werd geslacht en op de 16e
een ram werd geofferd. En dat de Here op de 16e is gekruisigd.
De gedeeltes die het tijdstip van de dood van Jezus omschrijven.
Joh. 19:42 - Daar legden zij Jezus neder wegens de Voorbereiding der joden,
omdat het graf dichtbij was. De voorbereiding voor de Grootsabbath, zie Joh.
19:31. Een grootsabbath is de paschasabbath, dit volgens Joh. 19:14. -
De huidige uitleg is dat dit de 14e Nisan is en vrijdag, maar dit is niet
uit de bijbel te bewijzen.
Joh. 19:42 Daar legden zij Jezus neder wegens de Voorbereiding der joden,
omdat het graf dichtbij was.
Matt. 27:62. Des andere daags nu St.V. of De volgende dag N.B.G., welke
is NA de voorbereiding, vergaderden de overpriesters en de farizeërs
tot Pilatus, zeggende: Heer, wij zijn indachtig dat deze verleider, nog levende,
gezegd heeft: Na drie dagen zal ik opstaan.
Hier wordt als we de de huidige uitleg volgen, wel heel iets typisch gedaan.
Op de sabbat wordt er dan een vergadering belegt en gaat men gezamenlijk
naar Pilatus.
M.i. is dat een vergadering op de paassabbath . Men kwam op de paassabbath
bij elkaar, en niet op de sabbat, vroom als ze waren, maar op de paassabbath,
dan was er geen absoluut werkverbod.
Dan een van de andere sleutels tot de tijd van de opstanding, is het tijdstip
van het bezoek aan het graf.
In Marcus 16 staat: - en toen de sabbat voorbijgegaan was, hadden Maria
van Magdala en Maria van Jacobus en Salomé specerijen gekocht, opdat
ze kwamen en Hem zalfden.
In Mattheus, Laat na den sabbat, tegen het aanbreken van de eerste dag in
de week.
Ook de andere evangeliën volgen dezelfde lijn, we lezen, - Lucas 24:
En op de sabbat rustten zij naar het gebod, maar op de eerste dag der sabbatten
gingen zij reeds vroeg in de morgenstond met specerijen, die zij gereed gemaakt
hadden, naar het graf.
Het was nog donker, zoals we in Mattheus kunnen lezen.
Wij mogen dan wel onze hand lichten met de sabbatsrust maar deze vrouwen
niet, ze hadden deze specerijen gekocht en klaar gemaakt op de paassabbat,
en rusten op de sabbath-zaterdag en gingen zo vroeg als het maar enigszins
kon en nut had, want als ze bij het graf kwamen moest het natuurlijk al wel
licht zijn, wat moet je anders in het donker in een graf doen.
Als de vrouwen rusten op de sabbat, wanneer hadden ze dan de specerijen moeten
kopen en klaar maken?
Als we de grondtekst van Matt. 28:1, lezen staat daar: Laat maar OP
sabbat, op het licht wordende tegen de eerste dag der sabbatten, (zo
staat het in de grondtekst, letterlijk vertaald) kwam Maria van Magdala en
de andere Maria bezien het graf.
Noot:
Over het woordje over is geen duidelijkheid of de Griekse tekst deze vertaling wel toestaat, maar dan nog als we het dan vertalen zoals het nu is gedaan dan wordt het ook vreemd.
Het eerste uur begon om 6 uur in de morgen. (de joodse tijdindeling)
De toevoeging dat het gaat om de wekelijkse sabbat is nodig vanwege de paassabbat. De sabbatsrust duurde tot 6 uur s'avonds de vorige dag.
Tijdstip van de verschijning van Jezus.
De Here verscheen op de eerste dag van de sabbatten, de eerste keer aan de
volgelingen.
We lezen in Marcus 16:9, En als (Jezus) opgestaan was. Des morgens vroeg
op den eerste dag (week) verscheen Hij eerst aan Maria Magdalena (st.vert.),
de Marcus vertaling van de N.B.G. is fout. Deze vertaling is meermalen aangepast
aan de huidige opvattingen en geen juiste vertaling. Er staat op de eerste
dag der sabbatten.
Dan verschijnt de Heer aan de Emmausgangers, daarna aan de discipelen. Tussen
de regel dat de Heer was opgestaan en de verschijning van de Heer staat een
punt, het is dus geen doorgaand feit.
Het opmerkelijk dat de Here nooit op de sabbat aan de discipelen verscheen.
Er is nu de gedachte dat de eerste dag daarom de dag des Heren is genoemd,
omdat dat de dag was waarop de Here bij de discipelen kwam. Toen ik dat wilde
bewijzen uit de bijbel, kwam ik er achter dat dit niet juist is, want 8 dagen
later op maandag verschijnt de Heer opnieuw aan de apostelen nu Thomas er
ook bij is en dit feit maakt van de maandag geen bijzondere dag en later
als ze aan het vissen zijn nog eens, maar nooit op de sabbat.
Men kan aan de zondag alleen de naam toe kennen, als de dag waarop de Heer
als eersteling van de oogst is bewogen voor God de Vader. Dat op die dag
de Heer voor het eerst verschenen is aan de discipelen. De zgn. "Eerstelingendag".
Verder is de benaming in de bijbel voor de Dag des Heren zoals in Openb.
veeleer de benaming voor de oordeelsdag en als Johannes dan ook in de Dag
des Heren is dan is hij opgenomen in die dag. Overigens ook al zou dat niet
zo zijn dan nog geeft deze tekst absoluut niet aan dat dit de eerste dag
van de week is.
De Dag des Heren kan ook de zaterdag zijn.
Er is een fout gemaakt die ligt in het feit dat er geen onderscheidt was
(en meer is) tussen de paassabbath en de gewone sabbat en dat op dat moment
moet worden gerekend met delen van een dag om tot drie dagen te komen. Dat
zal dan lukken misschien, maar we komen nog steeds niet aan drie nachten.
Ik voor mij geloof niet dat God zo omgaat met Zijn woord, en dat als we menen
dat het fout is, zullen we geen eigen conclusies moeten trekken, maar moeten
doorstuderen om achter de ware toedracht te komen uit het bijbelwoord.
De Heer heeft werkelijk drie nachten en dagen in dodenrijk doorgebracht en
zelf daar heeft Hij het evangelie gepredikt aan die geesten die eertijds
ongehoorzaam waren geweest toen de lankmoedigheid Gods bleef afwachten in
de dagen van Noach terwijl de ark in gereedheid werd gebracht, dit volgens
1 Petrus 3:20
Het is onbegrijpelijk dat in kerken elke zondag wordt voorlezen als een gebod
van God dat we op zaterdag moeten rusten, en het niet doen zoals de apostelen
en eerste kerken gewoon waren om op de vrijdagavond de arbeid te staken en
te rusten naar Gods gebod. Die alleen op de zaterdagavond bijeen kwamen voor
het avondgebed, wat gebeurt in het bijbelgedeelte wat wordt beschreven in
Hand. 20:7 de sabbat eindigt n.l. om 6 uur s'avonds en kwamen de volgende
morgen voor het ochtendgebed bijeen. Zelfs in de commentaren op dit gedeelte
wil de opmerking het brood breken helemaal niet zeggen dat dit een Heilig
Avondmaal was, omdat dit ook een aanduiding was voor het nuttigen van een
gewone maaltijd.
Ook dan bracht men op de eerste dag der sabbatten de gaven mee. Ook hier
alweer de foutieve veronderstelling dat men 1 maal in de week een dag had
waarop men bij elkaar kwam. Nee men kwam elke dag twee maal bij elkaar voor
gebed. Deze opmerking in de bijbel geeft absoluut niet aan dat men op de
zondag een rustdag had.
Maar de kerk als instituut heeft meer veranderd en tot op de dag van vandaag
is dit niet hersteld, feesten inzettingen, ze zijn naar willekeur veranderd
en toegevoegd.
Ook de Here vroeg om zijn verbond te gedenken terwijl men het Pascha viert.
Maar wij komen op die datum niet bijeen zelfs niet om het avondmaal te vieren,
laat staan het Pascha.
Er wordt dan gezegd, dat zijn we niet zo gewend. Als Luther ook op deze manier
had gedacht waren we nog onder het pausdom.
Kerstfeest het feest van het z.g. christendom (om nog maar niet te spreken
van de kerstmis) is ook zo'n toevoeging. Nergens in de bijbel staat de geboortedatum
van onze Heer. Maar de nostalgie viert dan hoogtij en zal wel nooit meer
uit te bannen zijn.
We zouden ons eens goed moeten bezinnen als gemeente of de Here dit nu van
ons vraagt en op de vraag welke geboden we moeten houden of als we ze dan
houden, hoe we ze moeten houden, zonder dat we daarin wijzigen.
Of hebben wij als kerk de vrijheid om hier in te grijpen?
Bij bestudering van de kerkgeschiedenis zien we dat op het concilie van Nicea
in het jaar 325 de zondag wordt aangewezen als de enige rust/feestdag en
de gemeenten die gewoon was de sabbat te rusten en de zondag met een samenkomst
te vieren, als de eerste dag van de opgestane Heer, het verboden wordt om
de sabbat te houden en in de plaats daarvan wordt de zondag als rustdag aangewezen,
zelfs heeft het concilie de datums van de feesten gewijzigd, met als reden
om deze niet meer te vieren samen met die gehate joden.
Dit is overigens een concilie die meer bepaald wat de christen moet geloven
en niet zoals het eerste concilie van Jeruzalem, waarin wordt besproken van:
hoe gedraagt een christen zich en waaraan herkend men hem. Is dat door de
werking van de H.Geest of machtsuitoefening?
De christenen uit Rome en Alexandrië zijn de eerste gemeentes die stoppen
met het houden van de sabbatdag.
De zondag als rustdag wordt het eerst bij Justinus Martyr in de 2de eeuw
vermeld.
De kerk wordt een staatskerk en gebruiken uit het voorchristelijk Rome worden
gangbaar, als: gebruik van wierook, stola, het branden van kaarsen, aanbidding
van heiligen,
Ten aanzien van de rustdag leert de R.K.kerk in de catechisatielessen (de
6e uitgave van 1950) ook nu nog dit aan de kinderen: Het derde gebod gebiedt
die dagen te heiligen die aan God bijzonder zijn toegewijd. Wie heeft deze
dagen, die aan God bijzonder zijn toegewijd, vastgesteld.
Antwoord: De Heilige Kerk heeft als dag des Heren vastgesteld: de Zondag.
Tot zover deze catechismus.
In de kath. encycl. lezen we: ter onderscheiding van de Joodse sabbatviering
en ter herinnering aan de Verrijzenis van Christus stelde de KERK haar rust
en feestdag op zondag. In het burgerlijke leven werd deze vaststelling eerst
van kracht door een bepaling van keizer Constantijn (321). De Kerk
voerde ook de naam in van de dag des Heeren De kerk gaf dus deze naam aan
de zondag en niet de bijbel.
De bijbel geeft geen direct antwoord op de vraag op welke dag de Heer is
gekruisigd. Is dat werkelijk op vrijdag geweest?
Ik voor mij ben na de voorgaande studie daar niet meer zeker van.
Meer geloof ik dat Jezus zelf op de 14e Nisan het Lam was, en dat daarom
nooit meer een dier geofferd hoeft te worden, maar dat we het verbond kunnen
gedenken met de viering van het Heilig Avondmaal.
De Here vraagt om zijn verbond te gedenken op de 14e Nisan het joodse Pascha,
En toen het UUR aangebroken was, ging Hij aanliggen en de apostelen met Hem
en Hij zeide tot hen: Ik heb vurig begeerd die Pascha met u te eten eer ik
lijd. Lucas 22:14 en 15 en iets verder vers 20 Deze beker is het nieuwe verbond.
De Heer wachte op het juiste uur het zevende uur in de avond.
M.i. moeten we zeker de joodse paasviering herstellen en op deze datum het
Heilig avondmaal vieren.
Waarom is de datum van dat feest van ons HEIL door Jezus verworven evenals
het feest zelf toch zo onbelangrijk in de kerk en een feest niet door God
gegeven wel belangrijk?
Waarom is het kerstfeest het belangrijkste feest.
Ik ben er van overtuigd dat God genoeg feesten heeft gegeven in de Christelijke
gemeente, en dat het kerstfeest wat van oorsprong een heidens feest is, NIET
door de gemeente moet worden gevierd temeer omdat de OPSTANDING-geboortedatum
van het nieuwe lichaam van Christus, exact bekend is en dat moet worden gevierd
als HEILSFEIT en niet de komst in de kribbe.
Het is volbracht, de gemeente kon worden gesticht.
Wel is het voor mij duidelijk dat de zondag niet de rustdag is.
Ook het voorlezen van de wet elke zondag geeft alleen aan dat we nog steeds
van mening zijn dat de kerk in de plaats van Israël is gekomen. Ik voor
mij zie geen waarde in de zondagsviering als sabbat, het heeft geen Goddelijke
gebod en de bijeenkomsten op zondag als gelijk aan elke bijeenkomst in de
naam van Christus.